Saturday, July 27, 2013

ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ လူထုကို ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကသည္ (ေဖျမင့္)

 
“ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ မျပင္ဆင္လွ်င္လည္း NLD အေနျဖင့္ ႏုိင္ငံ့အက်ဳိး ေရွး႐ႈၿပီး အေကာင္းဆုံး လမ္းကုိသာ ဆက္ေလွ်ာက္မည္” တဲ့။ ၂၁ ဇူလိုင္ ၂၀၁၃ Daily Eleven သတင္းစာပါ သတင္းေခါင္းစဥ္တစ္ခုက ေဖာ္ျပထားသည္။
     သည္ဟာ ဖတ္ရေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပုံ ျပင္ဆင္ေရးကို ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ေႂကြးေၾကာ္သံတစ္ရပ္အျဖစ္ ေၾကညာ ေျပာဆုိခဲ့သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္ ေသာ  NLD ပါတီအေနျဖင့္ သည္အေရးကိစၥအေပၚ ေလးနက္မႈ ေလ်ာ့သြားေလသလား သံသယ ျဖစ္မိသည္။
          တစ္ဖက္တြင္၊ ဖဲြ႕စည္းပုံကို ေစာင့္ၾကပ္သူတုိ႔သည္ အေလွ်ာ့ေပးလိမ့္မည္ မဟုတ္ ဟူ၍ မိမိတုိ႔ဘာသာ နားလည္ လက္ခံကာ သည္ကိစၥတြင္ မသိမသာ ေနာက္ဆုတ္သြားျခင္း လားဟုလည္း စဥ္းစားစရာ ျဖစ္သည္။
          အခ်ဳိ႕ ပုဂ္ၢိဳလ္မ်ားအေနႏွင့္မူ ဘာအေပးအယူ တစ္စုံတစ္ရာရွိ၍ သည္ကိစၥကုိ အလဲအလွယ္ျပဳေလသလဲ ဟုပင္ ထင္စရာရွိ၏။
          အာဏာရွင္စနစ္မွ ဒီမုိကေရစီသုိ႔ ကူးေျပာင္းသည့္အခါ ၿပိဳင္ဘက္အင္အားစုမ်ားအၾကား ညႇိႏႈိင္းမႈ၊ အေပးအယူ အေလွ်ာ့အတင္းျပဳမႈမ်ား လုပ္ရလိမ့္မည္၊ သို႔မွသာ အကူးအေျပာင္း ေျဖာင့္တန္း ညင္သာမည္ဟု ႏုိင္ငံေရး ပညာရွိတုိ႔ ဆုိၾကတာေတာ့ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ထိပ္သီးခ်င္း ျပဳလုပ္သည့္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိေသာ ညႇိႏႈိင္းမႈေတြ မ်ားျပားလာခဲ့သည္ ရွိေသာ္ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္တြင္ အမ်ားျပည္သူတုိ႔ အရာမ၀င္ျဖစ္ကာ ဒီမုိကေရစီ အႏွစ္သာရမ်ား ပ်က္ျပယ္လိမ့္မည္။
     ထားပါေတာ့၊ အဲဒါက NLD ၏ အပုိင္းျဖစ္သည္။
          အျခားပါတီအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ား ေကာ ဖဲြ႕စည္းပုံကိစၥတြင္ ဘာလုပ္ေနၾကသနည္း။
          ဖြဲ႕စည္းပုံ ျပင္ဆင္ေရး၊ သုိ႔မဟုတ္ အသစ္ ျပန္လည္ ေရးဆြဲေရး၊ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ထူေထာင္ေရး၊ တုိင္းရင္းသားတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရရွိေရး စသည့္ ကိစၥမ်ားကုိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ေရာ ျပည္နယ္ေဒသမ်ားမွာပါ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အဖြဲ႕အစည္း အမ်ားအျပားက ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြ ေဆြးေႏြး ေျပာဆုိေနၾကတာ မၾကာခဏ ၾကားသိေနရသည္။  သို႔ေသာ္ လက္ေရြးစင္ ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြ နားလည္တတ္သိ သူေတြခ်ည္း  က်ိတ္၀ုိင္းဖြဲ႕ကာ ပညာရွင္ဆန္ဆန္ ေဆြးေႏြးပုံမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေနသည္။ လူထုမ်ားအၾကား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဆြးေႏြးတာ၊ လူထု သေဘာဆႏၵေတြ နားေထာင္ မွတ္သားတာ မေတြ႕ရ။
          ထုိ႔ျပင္၊ ေဆြးေႏြး၀ုိင္းမ်ားမွေန၍ ေဟာဒါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျပင္ဆင္ခ်င္တဲ့ အခ်က္ေတြ၊ ေဟာဒါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒသစ္ နမူနာ၊ စသည္မ်ားကိုလည္း အမ်ားျပည္သူၾကား ထင္ထင္ရွားရွား ျဖန္႔ခ်ိ တင္ျပတာမ်ဳိး မေတြ႕ရ။
          အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လဲ။
          ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားမွာ ကုိယ္ပုိင္ အစီအစဥ္ မရွိၾကဘူးလား။
          အစိုးရက စတင္သည့္ ဖြဲ႕စည္းပုံျပင္ဆင္ေရး အစီအစဥ္အတုိင္း လိုက္ပါရန္ ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကသည္လား။
          ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ယခုေတာ့ အဲသည္အတုိင္း ျဖစ္လာေနတာ ျမင္ရသည္။
          လက္ရွိ ဖဲြ႕စည္းပုံမွာ ျပင္စရာ ဆင္စရာေတြ မ်ားစြာ ရွိပါသည္ဟု ေျပာဆုိေနၾကေသာ္လည္း တကယ္ လက္ေတြ႕ ျပင္ဆင္ေရးအတြက္ မည္သည့္ အတုိက္အခံပါတီ အဖြဲ႕အစည္းကမွ ထထႂကြႂကြ လႈပ္ရွား ေဆာင္ရြက္မႈမျပဳဘဲ ရွိေနစဥ္ အာဏာရပါတီက ဦးေဆာင္မႈ ယူလိုက္တာ ျမင္ၾကရသည္။
          ေကာင္းၿပီ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အားလုံး ျပင္ခ်င္ေနတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္တုိင္ပဲ ကမကထလုပ္ၿပီး ျပင္ေပးမယ္၊ ဟူေသာ သေဘာ။
          သုိ႔ေသာ္၊ လက္ရွိ ဖြဲ႕စည္းပုံကို ဦးေဆာင္ ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး၊ ၎ျဖင့္ပင္ အာဏာရရွိခဲ့ေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္တုိ႔က ဦးေဆာင္ ျပင္ဆင္မည္ဆုိ္လွ်င္၊
          ဘာေတြ ဘယ္ေလာက္ ျပင္ဆင္လိမ့္မည္နည္း။
          အမ်ားျပင္ဆင္ခ်င္သည္ ဆုိေသာ အခ်က္မ်ားထဲက ကုိယ္တုိင္လည္း ဒါေတာ့ ျပင္သင့္သည္ဟု သေဘာရသည့္ အခ်က္ေတြကို ျပင္၍၊ အမ်ားမစဥ္းစားဘဲ ၎င္းတုိ႔သာ စဥ္းစားထားသည့္ မည္သည့္ အခ်က္ေတြ ျဖည့္စြက္ လာမည္နည္း။
          ထားပါေတာ့၊ အဲဒါ ေနာက္ေတာ့ သိရလိမ့္မည္။
          အေရးႀကီးတာက ျပင္ၿပီးသည့္အခါ လူထုအတြက္ ဘာေတြ ပါလာမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္သလဲ။ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားမွ်တမႈႏွင့္ တန္းတူညီမွ်မႈမ်ား ျပည့္၀သည့္ ဒီမုိကေရစီ စနစ္ဆီသုိ႔ ဘယ္ေလာက္ နီးစပ္သြားမည္လဲ။
          ဒါေတြ ေျပာသည့္အခါ ဘာမွ မလုပ္ရေသးမီ အျပစ္ ေျပာေနသည္ဟု ထင္စရာ ရွိသည္။
          သို႔ေသာ္၊ ေနာက္မွ ေျပာသည့္အခါက်ေတာ့လည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔က ေစာေစာစီးစီးမေျပာ၊ ၿပီးၿပီဆုိေတာ့မွ ဘာျပင္ေပးပါ ညာျပင္ေပးပါ လာေျပာေနတယ္ဟု ဆုိၾက လိမ့္ဦးမည္။
          စဥ္းစားၾကည့္ပါ။
          ယခု ဖဲြ႕စည္းပုံ ျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ေလ့လာ  သုံးသပ္ေရး ေကာ္မရွင္ဆုိတာ စဖြဲ႕ေနၿပီ။ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ဖြဲ႕စည္းၿပီးၿပီဆုိလွ်င္ ဒါသည္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒမူၾကမ္း ေရးဆြဲေရး ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အလားတူ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခြင့္ရလိမ့္မည္။
          တစ္နည္းေျပာေသာ္၊
          ဖြဲ႕စည္းပုံ ျပင္ဆင္ေရးသည္ ၎အဖြဲ႕၏ သေဘာဆႏၵ ေပၚတြင္ အေျခခံ၍ ျဖစ္ေပၚလိမ့္မည္။ ဘာေတြ ျပင္မည္ မျပင္ဘူးဆုိတာ ၎အဖြဲ႕က ဆုံးျဖတ္လိမ့္မည္။
          အဲသည္အဖြဲ႕မွာ ဘယ္သူေတြပါသနည္း။
          ေလာေလာဆယ္ စတင္ထားသည့္ စာရင္းအရေတာ့ ျပင္ဆင္ရမည္ဆုိေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံကို ဦးေဆာင္ ေရးဆြဲကာ ၎အရ က်င္းပေသာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အႏုိင္ရရွိခဲ့သည့္ အာဏာရပါတီမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက အေရအတြက္ အမ်ားအျပား ပါ၀င္ေနတာ ေတြ႕ရသည္။ သည့္အျပင္၊ အျခား ပါတီအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြလည္း (အခ်ဳိးက်သေဘာ) အနည္းအက်ဥ္းစီ ပါ၀င္ရာ ၎င္းတုိ႔ အသီးသီး၏ သေဘာဆႏၵမ်ားကို ေဖာ္ျပခြင့္ရႏုိင္စရာ အေၾကာင္းရွိသျဖင့္ အျမင္အားျဖင့္ မဆုိးသလို ထင္ရသည္။
          သို႔ေသာ္၊ အားလုံး၏ သေဘာဆႏၵေတြ ေျပာၾက ဆုိၾကၿပီးေနာက္၌ မတူေသာ အခ်က္ေတြအတြက္ မဲခြဲ ဆုံးျဖတ္ၾကလွ်င္ ဘယ္သူ႔ဆႏၵသည္ အတည္ျဖစ္မည္နည္း။
     ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ ေရးဆြဲစဥ္က ေရးဆြဲေရးအဖြဲ႕ကို ဘယ္ပုံ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သလဲ၊ ဘယ္လို အခ်ဳိးအစားေတြျဖင့္ ထည့္သြင္းခဲ့သလဲ၊ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမ်ားစု အႏုိင္ရခဲ့ေသာ NLD သည္ ဖြဲ႕စည္းပုံ ေရးဆြဲေရးမွာ ကုိယ္စားလွယ္ အခ်ဳိးအစား ဘယ္ေရြ႕ ဘယ္မွ် ရရွိခဲ့သလဲ။
          ထားပါေတာ့၊ အဲဒါက ႏုိင္ငံေရးသမားတုိ႔၏ အပိုင္း ျဖစ္သည္။
          လူထုအပုိင္းကို ၾကည့္ရေသာ္၊
          လူထု ဘာတတ္ႏုိင္သနည္း။
          ေလာေလာဆယ္ အေနအထားအရေတာ့၊ တစ္ေန႔ေသာ အခါ အဲသည္အဖြဲ႕က ဖြဲ႕စည္းပုံ ျပင္ဆင္ ေရးသားၿပီး၍၊ ျပည္လုံးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူပြဲဆုိတာႀကီး လုပ္လာသည့္အခါ အသည္းၾကားက မဲတစ္ျပား ဆုိတာကို ေပးၾကရလိမ့္မည္။ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပမည့္ မဲေပးပြဲႀကီးတြင္ လူထုက ဘာဆႏၵေတြ ထုတ္ေဖာ္ျပသႏုိင္ၾက၍ ဘာအက်ဳိးရလဒ္ေတြ ခံစားရစရာ ရွိသနည္း။
          အဲသည္ ျပင္ဆင္ထားတာႀကီးကို ကုိယ္က ဘာလုပ္ႏုိင္တာမွတ္လို႔ ဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ ေအာ္၊ ျပင္ဆင္ေဖာ္ ရေပတာပဲ ဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ ဘာမွန္း နားမလည္၍ျဖစ္ေစ ေထာက္ခံေပးလိုက္ၾကလွ်င္ အဲသည္ ျပင္ဆင္ခ်က္မ်ားသည္ အတည္ျဖစ္လိမ့္မည္။
          အဲဒါႀကီးကို မႀကိဳက္၍ ၀ိုင္းၿပီး ကန္႔ကြက္မဲေပးလိုက္ လွ်င္ေကာ ဘာျဖစ္မည္နည္း။
          အဲဒါႀကီး ပ်က္သြားၿပီး၊ ယခု တည္ရွိေနတာႀကီး ဆက္လက္ တည္ရွိေနမည္ေပါ့။
          ဦးေဆာင္ ျပင္ဆင္သူမ်ားအဖုိ႔ေတာ့ ေခါင္းက်က် ပန္းက်က် အႏုိင္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။
          ထုိ႔ေၾကာင့္၊ ေရးဆြဲၿပီးကာမွ ေထာက္ခံ ကန္႔ကြက္ ဆႏၵမဲေပးရတာထက္ ေရးဆြဲဆဲကာလမွာ လူထုက မိမိ သေဘာဆႏၵေတြ ေဖာ္ျပခြင့္ရဖို႔ လိုသည္။
          လူထုက ဖြဲ႕စည္းပုံမွာ ဘာေတြ ျပင္ပါ၊ ဘာေတြ ျဖည့္စြက္ပါ ဆုိတာေတြကို ဘယ္လို ၀ုိင္း၀န္း ေဆြးေႏြးၾက၊ ဘယ္ပုံ အတည္ျပဳၾကၿပီး၊ ေရးဆြဲေရးအဖြဲ႕ကို ဘယ္လို တင္ျပႏုိင္ၾကမည္လဲ။
          အဲဒါေတြ ဦးစီးေဆာင္ရြက္ဖို႔ လူထုကိုယ္စားလွယ္ေတြ လိုေနသည္။ အမ်ားျပည္သူၾကားမွာ စည္း႐ုံးေဆာ္ၾသကာ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးဆုိင္ရာ လူထု ေဆြးေႏြးပြဲေတြ က်င္းပဖို႔၊ အဲသည္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားမွေန၍ အမ်ားျပည္သူ၏ သေဘာဆႏၵမ်ားကို စုစည္းရယူဖို႔၊ စတာေတြသည္ ယေန႔ တည္ရွိေနသည့္ ပါတီအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အထူးျပဳ လူထု အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ တာ၀န္ပဲ ျဖစ္သည္။
          ဒီမုိကေရစီ လိုလားေသာ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ ဘာလုပ္ၾကမည္လဲ။
          ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒသည္ တုိင္းျပည္၏ ဒီမုိကေရစီ အဆင့္အတန္းကို ျပေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္း ျဖစ္သည္။
          သည္ဖြဲ႕စည္းပုံကုိ တုိးတက္ေအာင္ မျပင္ဆင္ႏုိင္လွ်င္ ျမန္မာျပည္သည္ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ နီးစပ္လိမ့္မည္ မဟုတ္။
          တုိးတက္ေအာင္ ဘယ္လို ေဆာင္ရြက္ၾကမည္လဲ။
          အေကာင္းျမင္သမားတုိ႔က ၂၀၁၅ တြင္ သိသာေသာ အေျပာင္းအလဲ တစ္စုံတစ္ရာ ျဖစ္ေပၚေလမည္လား ေမွ်ာ္ေတြးၾကသည္။
          သုိ႔ေသာ္၊
          ဘယ္သူက ဘာေတြ လုပ္သျဖင့္ ေျပာင္းလဲမည္လဲ။
          ေျပာင္းလဲမည့္ အစီအစဥ္ေကာ ဘယ္သူ႔လက္မွာ ရွိသလဲ။
          ယခုေတာ့ ျမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီ ကူးေျပာင္းမႈျဖစ္စဥ္သည္ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ၾကာျမင့္လိမ့္ဦးမည္ဟု ခန္႔မွန္းမႈေတြ ရွိလာေနသည္။
          ႏွစ္ ၂၀ ဆုိသည္မွာ ေျပာင္းခ်င္မွ ေျပာင္းမည္ ဟူေသာ အဓိပ္ၸာယ္ ျဖစ္သည္။
          မွန္သည္။
          အလိုအေလ်ာက္ အေျခာက္တုိက္ ျဖစ္ေပၚတုိးတက္ လာေလမလား ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနလွ်င္ ႏွစ္ ၂၀ မွာလည္း ျဖစ္လာစရာ မရွိ။
          ဒီမုိကေရစီ (လူထုအုပ္စုိးမႈ)စနစ္ ဟူသည္ လူထု ပါ၀င္မွရသည္။ ေနာက္ခံ လူထုမရွိလွ်င္ ႏုိင္ငံေရးသမားမွာ ဘာစြမ္းအားမွ မရွိ။
          ယခုအထိေတာ့ ျပည္သူ႔ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ျပည္သူ႔ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းလ်ာမ်ား၊ မိမိကုိယ္ကုိ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံေရးသမားဟု ခံယူထားသူမ်ားႏွင့္ အမ်ားျပည္သူ ၾကားမွာ ဆက္ဆံေရး နည္းပါးေနတာ ျမင္ေနရသည္။
          လူထုအၾကားမွာ ႏုိင္ငံေရးတရားပြဲေတြ က်င္းပေနတာ၊ လူထုႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးသမားအၾကား ေဆြးေႏြးပြဲ၊ ေတြ႕ဆုံ ႏွီးေႏွာပြဲ၊ ေမးျမန္း ေျဖၾကားပြဲေတြ ျပဳလုပ္ေနတာ မေတြ႕ရ။
          တကယ္ဆုိလွ်င္ ယခုလိုအခ်ိန္မွာ အဲသည္ လႈပ္ရွားမႈ ေတြ မ်ားမ်ားစားစား ေတြ႕ေနရဖို႔ ေကာင္းသည္။
          ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား သည္ ႏုိင္ငံေရးသမား လူႀကီးလူငယ္မ်ားအား အမ်ား ျပည္သူတုိ႔ႏွင့္ ထိေတြ႕ကာ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံေရးသမား စစ္စစ္မ်ား ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီး တည္ေဆာက္ႏုိင္ရန္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ေပးေနသည္ဟု ႐ႈျမင္ပါသည္။
ေဖျမင့္
၂၂၊ ၇၊ ၂၀၁၃
(ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၁၅၅)

Related Articles:

Post a Comment