" ပထမဆုံးေလယာဥ္ျပန္ေပးဆြဲမႈၾကီးကုိ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားအျဖစ္အသက္သြင္းၾကမည့္အေၾကာင္း "

ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ရုိက္ကူးေရးမွာလုိအပ္တဲ့ စက္ပစၥည္းေတြကုိ ငွားရမ္းဖုိ႔အတြက္ ACE Warehouse ကုမၸဏီကုိထူေထာင္လုိက္တဲ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ဗုိက သူတုိ႔ကုမၸဏီမွရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားလည္း ထုတ္လုပ္ရုိက္ကူးသြားမွာျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ အခုအခါ စာေရးဆရာ လွေသာင္းေရးတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ကမာၻ႕ပထမဆုံးေလယာဥ္ျပန္ေပးဆြဲမႈၾကီး
စာအုပ္ကုိဝယ္ယူရန္ စကားဆုိထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။

ဒါရုိက္တာေမာင္မ်ဳိးမင္း(ရင္တြင္းျဖစ္) ပုံေဖာ္အသက္သြင္း ဖန္တီးမယ့္ဇာတ္ကားအေၾကာင္းနဲ႔
ဒီဝတၴဳကို ဝယ္ယူျဖစ္သြားပုံကို ေက်ာ္ေက်ာ္ဗိုက" ဒီကိစၥက ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာတကယ့္ကို ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ႀကီးျဖစ္ခဲ့တ့ဲကိစၥျဖစ္ေတာ့ စိတ္ဝင္ စားတယ္။ ဒီဟာကိုဖန္တီးမႈတစ္ခု
အျဖစ္အသက္သြင္းမယ္ ဆိုရင္လည္း ကမၻာမွာ ျမန္မာေတြ ဒီလိုမ်ဳိး ႐ိုက္ ကူးခဲ့ပါလားဆိုၿပီးျဖစ္မယ္။အဲဒါ ေၾကာင့္ဝယ္ၿပီး႐ိုက္ျဖစ္တာပါ" လို႔ေျပာပါတယ္။

ဒီ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားႀကီး ကို ႐ိုက္ကူးဖို႔အတြက္ တတ္သိနား လည္တဲ့ပညာရွင္ေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ေဆြး ေႏြးျဖစ္တာကိုေက်ာ္ေက်ာ္ဗိုက "အခက္အခဲေတြကေတာ့ ေနရာ တိုင္းမွာရွိမွာပါပဲ။
ဘာပဲဖန္တီး ဖန္တီး၊ဘာပဲလုပ္ကိုင္ လုပ္ကိုင္ခက္ခဲ ထစ္ေငါ့တာကရွိၾကစၿမဲပါပဲ။ အနည္း နဲ႔အမ်ားပဲ ကြာတာပါ။ အဲဒါေတြကို ရင္ဆိုင္ဖုိ႔လည္းႀကိဳၿပီးေတာ့ ျပင္ဆင္ ထားပါတယ္။
နည္းပညာအခက္ အခဲ၊႐ိုက္ကူးမႈအခက္အခဲကိစၥေတြ ကိုလည္းတတ္သိနားလည္တဲ့ လူေတြ နဲ႔ ျပင္ဆင္ေနၾကပါတယ္။ ဒီကိစၥက ၿပီး ၿပီးေရာလုပ္လို႔မရတဲ့ ကိစၥျဖစ္တ့ဲ လို႔ဘက္စုံေထာင့္စုံကေန စီစဥ္ၿပီး မွေသေသခ်ာခ်ာလုပ္မွျဖစ္မွာပါ။ဖန္တီးဖို႔ရည္ရြယ္ၿပီးေတာ့ ပဲဒီဝတၴဳ ကိုဝယ္ထားတာဆိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့ ေလာက္႐ိုက္ျဖစ္မယ္ဆုိတာေတာ့
အတိအက်ေျပာလို႔မရပါ ဘူး။

ဒီဇာတ္ကားနဲ႔လိုက္ဖက္မယ့္သ႐ုပ္ ေဆာင္ ေတြကိုလည္းညိႇ ႏႈိင္းေရြးခ်ယ္သြား မွာပါ။ကုန္က်စရိတ္ကလည္း တြက္ခ်က္ေနတုန္းပါပဲ"လို႔ေျပာပါ တယ္။"

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ကမၻာ႔ပထမ ဆုံးေလယာဥ္ျပန္ေပးဆြဲမႈႀကီး" စာအုပ္တြင္ျဖစ္စဥ္၌ ကိုယ္တိုင္ပါ
ဝင္ခဲ့သူဦးေစာေက်ာ္ေအးႏွင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြ႕ဆုံခဲ့ၿပီးစာေရး ဆရာ လွေသာင္း ကျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ႀကဳံ ေတာင့္ ႀကဳံခဲျဖစ္ရပ္ တစ္ခုကုိလူငယ္ ေတြသိရွိေစဖို႔ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္
ေရးသားထားပါတယ္။ ၁၉၅၄ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၂၆ရက္ေန႔က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ ပြားခဲ့တဲ့ကမၻာ႔ပထမဆုံးေလယာဥ္ ျပန္ေပးဆဲြမႈျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းကို စာေရးသူကျပန္လည္မွတ္တမ္းေရး ဖြဲ႕ထားတာျဖစ္ၿပီးစာေရးသူက" စာအုပ္အေနန႕ဲပရိသတ္သိသူနည္းၿပီး ႐ုပ္ ရွင္က်ေတာ့အမ်ားႀကီးၾကည့္လို႔ရ
တာမုိ႕လူသိပုိမ်ားတယ္။

ဒီဇာတ္ လမ္းကကမၻာမွာပထမဆုံးေလယာဥ္ ျပန္ေပးဆြဲမႈဆိုေတာ့ အင္မတန္မွဆန္း ျပားတယ္။ႏိုင္ငံေရးနဲ႔လည္းသြားၿပီး ေရာယွက္ေနတယ္။ျပည္တြင္းစစ္ ႀကီးကတရားခံေပါ့။အဲဒီကေနမၿငိမ္း ခ်မ္းေသးတာအခုထိေပါ့။ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးကကြၽန္ေတာ္တို႔တိုင္း ျပညအတြက္လည္းအ
ဘက္ ဘက္ကအမ်ားႀကီး ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္လုပ္လို႔ ရတာ ေပါ့။ ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက လိုေသးပါလားလို႔ သိသြားရင္လည္း ကြၽန္ေတာ္တု႔ိ ေျပာ ခ်င္တာတစ္ခုက ေအာင္ျမင္ပါလား ေပါ့" လို႔ေျပာပါ တယ္။

ခိုင္ေဝလြင္

Credit To Popular Journal

Read More »

ေစ်းကြက္စီးပြားေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး

ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးစနစ္သည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို အေျခခံၿပီး စီးပြားေရးစနစ္သည္ ေဈးကြက္စီးပြားေရး စနစ္ကို အေျခခံမည္ဟု ေဖာ္ျပထားေသာ္လည္း ယင္းစနစ္ႏွစ္ခု၏ ဆက္စပ္မႈ အႏွစ္သာရမ်ားကို သိရွိသူ နည္းေနေသးသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေအာင္ျမင္စြာ ေရရွည္တည္တံ့ေစရန္ ဆိုလွ်င္ ပံုသဏၭာန္မွန္ေသာ ေဈးကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ကိုလည္း ေအာင္ျမင္စြာ ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္ကာလတြင္ ျဖစ္တည္လာမည့္ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈႏွင့္ စီးပြားေရး တည္ၿငိမ္မႈ တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးရင့္က်က္မႈႏွင့္ စီးပြားေရး
ေရရွည္ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ယင္းစနစ္ႏွစ္ခုတို႔ သဟဇာတ ရွိရွိ အျပန္အလွန္ ဆက္စပ္မႈႏွင့္ သက္ဆိုင္ေနသည္ကို ေတြ႔ရေပလိမ့္မည္။

တ႐ုတ္ျပည္သူ႔ သမၼတႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးဖြံ႕ ၿဖိဳးတိုးတက္မႈပံုသဏၭာန္ကို ျပန္ေျပာင္းၾကည့္လွ်င္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈသည္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၏ စီးပြားေရးထက္ မ်ားစြာ ေနာက္က်က်န္ေနခဲ့သည့္ အေၾကာင္းရင္းမွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ စြမ္းအားစုမ်ားကို အျပည့္အဝ အသံုးမခ်ႏိုင္ျခင္းဟူေသာ အဓိကက်ေသာ အေျခခံ အေၾကာင္းရင္းမ်ား၏ အခ်က္တစ္ခ်က္ကို သိရွိခဲ့ေသာ္လည္း ထိုသို႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ တိုးတက္မႈ ေႏွးေကြးေနာက္က် က်န္ခဲ့ျခင္းအေပၚ အေျခခံကာ တ႐ုတ္ျပည္တြင္း လူမႈေတာ္လွန္ေရးမ်ား ေပၚေပါက္လာႏိုင္သည္ကို ရိပ္မိစုိးရိမ္၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ တို႔သည္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို မေျပာင္းလဲဘဲ စီးပြားေရးစနစ္ကို ဗဟိုဦးစီးခ်ဳပ္ကိုင္ စီးပြားေရးစနစ္မွသည္ ေဈးကြက္ အေျခခံစီးပြားေရးစနစ္ဆီသို႔ ကူးေျပာင္းေစခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို မေျပာင္းလဲေစဘဲ စီးပြားေရးစနစ္ကိုသာ ေျပာင္းလဲေစခဲ့ေသာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ ကမၻာ့စီးပြားေရး အင္အားႀကီးႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္လာခဲ့ေသာ္လည္း ယင္း၏ ေဈးကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ေရရွည္တည္တံ့ေစမည့္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကိုမူ အေျပာင္းအလဲ မလုပ္ခဲ့ေပ။

ဆိုလိုသည္မွာ ေဈးကြက္စီးပြားေရးစနစ္တြင္ ေကာင္းက်ဳိးမ်ားႏွင့္ ဆိုးက်ဳိးမ်ားရွိၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ အျပန္အလွန္ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမရွိျခင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ ထိုေဘးထြက္ ဆိုးက်ဳိးမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္ အားနည္းျခင္း၊ ေဈးကြက္စီးပြားေရး စနစ္ကို မိမိႏိုင္ငံ၏ ပကတိလိုအပ္ခ်က္ မ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရွိေစမည့္ ေမွ်ာ္မွန္းထားသည့္ လူမႈစီးပြားရည္မွန္း ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္းႏွင့္ အတူတကြ ထိုေဘးထြက္ ဆိုးက်ဳိးမ်ားကို နည္းႏိုင္သမွ်နည္းေစျခင္း စသည္တို႔ အတြက္မူ ႏိုင္ငံေရးစနစ္အရ ဒီမိုကေရစီ က်င့္သံုးေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပိုမိုေအာင္ျမင္သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ (ဥပမာ-ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံ၊ တ႐ုတ္(တိုင္ေပ) စသည့္ႏိုင္ငံ မ်ားတြင္ အထူးသျဖင့္ သိသာစြာေတြ႔ ျမင္ႏိုင္သည္။)

ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ ယင္း၏ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ခန္႔ က စတင္က်င့္သံုးခဲ့ေသာ ေဈးကြက္စီးပြားေရး စနစ္၏ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ (တစ္နည္းအားျဖင့္ ရပ္ဆိုင္း၍ မရေတာ့ေသာ သို႔မဟုတ္ ေႏွးေကြးသြား၍ မျဖစ္ေတာ့ေသာ) အရွိန္ကို ဆက္ထိန္းထားရေသာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရး အေျခအေနတြင္ အဓိကအားျဖင့္ ေတြ႔ ျမင္ရေသာ ျပႆနာမ်ား မွာ (၁) ေလထုညစ္ညမ္းမႈ၊ (၂) ေရသယံဇာတ ရွားပါးမႈ (ေသာက္ေရ၊ သံုးေရ၊ လယ္ယာသံုးေရ အစရွိသည္)၊ (၃) ဝင္ေငြကြာဟမႈႏွင့္ လူတန္းစား ကြာဟမႈႀကီးျမင့္လာမႈ၊ (၄) အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား မညီမွ်မႈ၊
(၅) ေလာင္စာစြမ္းအင္လိုအပ္မႈ ႀကီးျမင့္လာမႈ တို႔ျဖစ္ၿပီး သတင္းနည္းပညာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏွင့္အတူ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ ႏိုင္ငံေရး ႏိုးၾကားလာမႈႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ႀကိဳးၾကားႀကိဳးၾကား ျဖစ္လာမႈတို႔ျဖစ္သည္။

ထိုသို႔ေသာ အေျခအေနတြင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအေနႏွင့္ လြယ္လြယ္ကူကူ ႏွင့္ ေဈးသက္သက္သာသာ ရရွိႏိုင္ေသာ စြမ္းအင္အရင္းအျမစ္မ်ား၊ ကုန္ၾကမ္းအရင္းအျမစ္မ်ား၊ ေရအရင္းအျမစ္မ်ား စသည္တို႔ကို ကမၻာ့ႏိုင္ငံအဝန္း (အထူးသျဖင့္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား) မွ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ရယူႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္း လာေနသည္ကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါသည္။

ယခု အေမရိကႏွင့္ အေနာက္ဥေရာပ ႏိုင္ငံမ်ား၏ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ မ်ား ႐ုပ္သိမ္းျခင္းမ်ား၏ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ အေပၚ ျမန္မာ့ထုတ္ကုန္ပို႔ကုန္ အမ်ဳိးအစားမ်ားႏွင့္ အေရအတြက္ အေျပာင္းအလဲမ်ားအေပၚ တြင္ မည္ေရြ႕မည္မွ် သက္ေရာက္မႈ ေပးႏိုင္ေစရန္ လိုအပ္ေသာ စီးပြားေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိျခင္းႏွင့္ သက္ဆိုင္လာေပ ေတာ့မည္။

တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေဈးကြက္စီးပြားေရး ျဖစ္စဥ္ကို ျပန္ၾကည့္လွ်င္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွစ၍ (ထိုစဥ္က တပ္မေတာ္အစိုးရ)က ေဈးကြက္ စီးပြားေရးစနစ္ပီျပင္စြာ ျဖစ္ေပၚလာေစေရး ဟူေသာ အခ်က္ကို စီးပြားေရး ဦးတည္ခ်က္ ေလးရပ္တြင္ ထည့္သြင္းခဲ့ေသာ္လည္း ေဈးကြက္ စီးပြားေရး စနစ္ပီျပင္ေအာင္ မေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရၿပီး ယေန႔တိုင္ ျပည္သူအမ်ားစုမွာ ဆင္းရဲတြင္း သံသရာမွ ႐ုန္းမထြက္ ႏိုင္ေသးသလို ႏိုင္ငံ၏ ဘ႑ာေရး ပိုေငြျပမႈျပႆနာ၊ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ား၏ ေၾကြးၿမီျပႆနာ၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း နည္းပါးမႈျပႆနာ၊ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားအေပၚ မွီခိုေနရမႈ ျပႆနာ စေသာ ျပႆနာမ်ားစြာႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရဆဲ ပင္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး စနစ္အရ တပ္မေတာ္အစိုးရ လက္ထက္ (ဗဟိုဦးစီးခ်ဳပ္ကိုင္ေသာ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္း) က က်င့္သံုးခဲ့ေသာ စီးပြားေရးစနစ္ (ေဈးကြက္စီးပြားေရး စနစ္) မွာ မပီမျပင္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ သဘာဝတြင္းထြက္ သယံဇာတမ်ား၊ ကုန္ၾကမ္းမ်ားႏွင့္ လယ္ယာသားငါး က႑ ထြက္ကုန္မ်ားမွ လြဲ၍ စက္မႈထုတ္ ကုန္ထုတ္လုပ္ တင္ပို႔ႏိုင္ျခင္းမရွိခဲ့ေပ။
တစ္နည္းအားျဖင့္ ယခင္တပ္မေတာ္အစိုးရ လက္ထက္က မရွိခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ (ဒီမိုကေရစီစနစ္) ႏွင့္ စီးပြားေရးစနစ္ (ပီျပင္ေသာ ေဈးကြက္ စီးပြားေရးစနစ္)သည္ ယေန႔ကာလ အရပ္သားအစိုးရ လက္ထက္မွစ၍ ေနာင္အနာဂတ္ ကာလထိ တိုင္ေအာင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ သင္ခန္းစာႏွင့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ သင္ခန္းစာတို႔ကို ေပါင္းၿခံဳကာ စဥ္းစားသြားရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ႏွင့္ စီးပြားေရးစနစ္၏ မဟာဗ်ဴဟာပန္းတိုင္ ျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံသားအားလံုး၏ ဘံုအက်ဳိးစီးပြားကို ျဖစ္တည္ေစမည့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ႏွင့္ ေဈးကြက္စီးပြားေရး စနစ္ကို ေပါင္းၿခံဳစဥ္းစားေသာ မိမိ ႏိုင္ငံ ေရရွည္တည္တံ့ေစရန္ႏွင့္ ေရရွည္ဖြံ႕ ၿဖိဳးတိုးတက္ေစေသာ ပံုသဏၭာန္ကို တည္ေဆာက္သြားႏိုင္ရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။

ေဒါက္တာေအာင္ကိုကို
(စီးပြားေရးပညာ၊ စီးပြားေရးေပၚလစီ)

Credit To The Voice Weekly

Read More »

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေဆး

ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း အျမန္လမ္းမႀကီးေပၚတြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ ယာဥ္တိုက္မႈ၊ တိမ္းေမွာက္မႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မည္သူ႔ေၾကာင့္ မည္ဝါ့ေၾကာင့္ဟု အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲသံမ်ား ထြက္ေပၚလ်က္ရွိသည္။

ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ စစ္ပြဲမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေကအိုင္ေအ ႏွင့္ တပ္မေတာ္အၾကား မည္သူက အရင္တိုက္သည္၊ မည္သူက အရင္က်ဴးေက်ာ္သည္ ဟု အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲမႈမ်ားရွိသည္။

ေျမာက္ပိုင္း ပါေဂ်ာင္ေဒသ လူသတ္မႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ထိုေဒသတြင္ ရွိခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားလြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ ABSDF အဖြဲ႕ဝင္အခ်င္းခ်င္း အၾကား မည္သူ႔တြင္ တာဝန္ရွိသည္၊ မည္သူအမိန္႔ေပးေစခိုင္းသည္၊ မည္သူ က်ဴးလြန္သည္ဟု အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲလ်က္ရွိၾကသည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း တိုက္ခိုက္ခဲ့မႈေၾကာင့္ ေထာင္ေသာင္းခ်ီေသာ အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ား အသက္၊ အုိးအိမ္၊ စည္းစိမ္ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အစိုးရတြင္ တာဝန္ရွိသည္၊ မိုးေလဝသႏွင့္ ဇလေဗဒတြင္ တာဝန္ရွိသည္ဟူေသာ စြပ္စြဲသံမ်ား ထြက္ေပၚခဲ့သည္။

ရခိုင္ျပည္နယ္ႏွင့္ မိတၳီလာအပါအဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ႀကီးအခ်ဳိ႕တြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ဘာသာေရးပဋိပကၡ မ်ားသည္ ႏိုင္ငံကို ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား ကာကြယ္ရန္အလို႔ငွာ စနစ္တက် ႀကိဳတင္ႀကံစည္ က်ဴးလြန္သူမ်ားေၾကာင့္၊ လုံၿခဳံေရး တာဝန္ယူထားသူမ်ားက အကာအကြယ္ မေပးႏိုင္ေသာေၾကာင့္၊ မီဒီယာမ်ားက လႈ႔ံေဆာ္ေသာေၾကာင့္ဟု အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲတိုက္ခိုက္မႈမ်ား ရွိသည္။
ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္လည္း ဆိုရွယ္လစ္ႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္၊ ရဲေဘာ္ျဖဴႏွင့္ ရဲေဘာ္ဝါ၊ ပ.ထ.စ ႏွင့္ ပ.မ.ည.တ စသည့္ အဖြဲ႕အခ်င္းခ်င္း၊ ပါတီအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ အျပစ္ဖို႔တမ္း ကစားခဲ့ၾကသည္။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု တန္နဆီျမစ္ျဖတ္တံတားကုိ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ သေဘၤာႀကီးတစ္စင္း ဝင္တုိက္မိၿပီး ပ်က္စီးသြားသည္။ ေမလ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ေလးလမ္းသြားတံတားႀကီးကုိ ခ်က္ခ်င္းျပန္လည္ အစားထုိး တည္ေဆာက္ေပးခဲ့သည္။ ေတာင္ကုိရီးယားတြင္ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ေတာ္ရွိ တံတားတစ္စင္း က်ဳိးက်သြားခဲ့ရာ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးက သူ႔တြင္ တာဝန္ရွိသည္ဟုဆိုကာ ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္ေပးခဲ့သည္။ အခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံမ်ားဆုိလွ်င္ ျဖစ္ေပၚသည့္ ျပႆနာ အတိမ္အနက္ကို မူတည္ကာ တာဝန္ယူ၊ တာဝန္ခံသည့္အေနႏွင့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား၊ သမၼတမ်ားပင္ ႏုတ္ထြက္ေပးခဲ့သည့္ သာဓက ရွိခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အခ်ဳိ႕ဆိုလွ်င္ ထိုအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။

ေဖာ္ျပပါ တစ္စုံတစ္ရာ ျပႆနာျဖစ္ပါက ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္ၿပီး မိမိတို႔တြင္ တာဝန္ရွိေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ေပါ့ဆမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ရေၾကာင္း ျပသၾကသည့္ ႏိုင္ငံအားလုံးမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ၿပီး ပြင့္လင္းလူ႔အဖြဲ႔အစည္းသို႔ ေရာက္ရွိေနေသာ ႏုိင္ငံအမ်ားစုျဖစ္ၾကသည္။ ထိုကဲ႔သို႔ တာဝန္သိ၊ တာဝန္ယူ၊ တာဝန္ခံစိတ္ေၾကာင့္ပင္ ထိုႏိုင္ငံတို႔ ထိပ္တန္းေရာက္ခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႕ ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ တည္ေဆာက္ေရးမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း အခ်င္းခ်င္းအျပန္အလွန္ အျပစ္တင္၊ လႊဲခ်ေနမည့္အစား တာဝန္သိစိတ္၊ တာဝန္ယူစိတ္၊ တာဝန္ခံစိတ္အျပည့္ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အဆင့္အတန္းကို ေနာက္တစ္ဆင့္ ျမႇင့္တင္ရန္ အခ်ိန္က်ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အထူး သတိေပးလိုေပသည္။
Credit To The Voice Weekly

Read More »

ဤကမၻာကို တ႐ုတ္တို႔ ႀကီးစိုးသည့္အခါဝယ္

When China Rules The World
(Martin Jacques ေရးသား၍ ေဌးႏိုင္ဘာသာျပန္သည္။)

အခန္း (၁)
ေလာကပါလအေျပာင္းအလဲ

၁၉၄၅ ခုႏွစ္မွစတင္၍ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသည္ ကမၻာ့အင္အားႀကီးႏိုင္ငံ ျဖစ္ခဲ့သည္။ စစ္ေအးတိုက္ပြဲ ကာလအတြင္းမွာပင္ အေမရိကန္ စီးပြားေရးမွာ ဆိုဗီယက္ယူနီယံ၏ ႏွစ္ဆမွ် ႀကီးမားခဲ့၏။ ဒုတိယကမၻာစစ္ အၿပီးမွစ၍ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည့္ ကုလသမဂၢ၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေငြေၾကး ရန္ပံုေငြအဖြဲ႕၊ ေနတိုးစသျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕မ်ားစြာ၏ အဓိက ေမာင္းႏွင္အားလည္း ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ ဆိုဗီယက္ယူနီယံ ၿပိဳလဲခဲ့ျခင္းက အေမရိက၏ မဟာအင္အားႀကီး အေျခအေနကို ထပ္မံအားျဖည့္ေပးခဲ့သည္။

အေမရိက၏ အဓိကရန္ဘက္ႀကီး က်ဆံုးသြားခဲ့ၿပီးေနာက္ အေရွ႕အုပ္စုမွ ႏိုင္ငံမ်ားအေနႏွင့္ ၄င္းတို႔၏ ေဈးကြက္မ်ားကို ဖြင့္ေပးခဲ့ရၿပီး အခ်ဳိ႕မွာ အေမရိကထံမွ အေထာက္အပံ့ႏွင့္ အကူအညီကို လက္ျဖန္႔ေတာင္းခဲ့ရသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ အင္အား ဤမွ်ႀကီးမားသည္ကို သမိုင္း၌ တစ္ႀကိမ္မွ် မႀကံဳစဖူး။ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာ၏ ေရႊေရာင္ေန႔ရက္ မ်ားကပင္ ဤမွ်ႀကီးက်ယ္ခဲ့သည္ မဟုတ္။ ေဒၚလာသည္ ကမၻာ့အရန္ေငြေၾကး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ကမၻာ့ကုန္သြယ္မႈ အားလံုးနီးပါးကို ေဒၚလာျဖင့္ ေရာင္းဝယ္ၾကသည္။ အစိုးရမ်ားက ေဒၚလာကို ေငြမာအျဖစ္ စုေဆာင္းၾကသည္။ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အားလံုးလိုလို တြင္ အေမရိကန္တို႔ ႀကီးစိုးခဲ့ၾကသည္။ ကမၻာအႏွံ႔အျပားတြင္ အေမရိကန္ စစ္တပ္မ်ား ျဖန္႔ၾကက္ခ်ထားႏိုင္ခဲ့သည္။ ျပန္လည္အန္တုႏိုင္ဖြယ္ရာ မရွိေသာ အေနအထားသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ေထာင္စုသစ္၏ အ႐ုဏ္တက္တြင္ အေမရိကကို “အင္အားလြန္ႏိုင္ငံ (Hyperpower) ”၊ “ထင္တိုင္းႀကဲႏိုင္သူ (Unipolarity) ” စသည့္ အသံုးအႏႈန္းမ်ားျဖင့္ တင္စားလာၾက ေလေတာ့သည္။

တန္ခိုးရွင္၏ ႀကိမ္စၾကာတံကို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသို႔ လႊဲေျပာင္းမေပးမီ လက္ဝယ္ကိုင္ ထားခဲ့ၾကသူမ်ားမွာ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ဥေရာပအင္အားႀကီး ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ၿဗိတိန္၊ ျပင္သစ္ႏွင့္ ဂ်ာမနီ၊ အေစာပိုင္းတြင္ တန္ခိုးထြားခဲ့ၾကသည့္ စပိန္၊ ေပၚတူဂီ ႏွင့္ ဒတ္ခ်္တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ၁၈ ရာစုေႏွာင္းပိုင္း ၿဗိတိန္၏ စက္မႈေတာ္လွန္ေရး အစမွသည္ ၂၀ ရာစု အလယ္အထိ ကမၻာ့သမိုင္းကို လႈပ္ခါခဲ့သူမွာ ဥေရာပ ျဖစ္သည္။ ဥေရာပတိုးတက္လာမႈ၏ အင္ဂ်င္မွာ စက္မႈေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ ကိုလိုနီမ်ား ေအာင္ျမင္ျခင္းျဖစ္၏။ ဥေရာပ၏ အေနအထား က်ဆင္းလာသည့္ ပထမကမၻာစစ္အၿပီး ယတိျပတ္ဆိုရလွ်င္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္၌ ပါဝါ အသစ္ျဖစ္လာသူ အေမရိကသည္ ဥေရာပယဥ္ေက်းမႈ၏ ထြက္ကုန္တစ္ခု အေနႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ကမၻာေဟာင္း (ဥေရာပ) ႏွင့္ ကမၻာသစ္ (အေမရိက) တို႔ကို က႐ုဏာႏွင့္ မုဒိတာတို႔ ဖလွယ္ရာေဒသ အေနႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ ၄င္းႏွင့္ ၿဗိတိန္အၾကား အတိတ္မွ မလိုမုန္းထားမႈမ်ားကို ျမႇဳပ္ႏွံကာ “အေနာက္ကမၻာ” ဟု တစ္ေပါင္းတစ္စည္းတည္း ေခၚဆိုႏိုင္သည္ အထိ ဥေရာပကို တြဲေခၚခဲ့သည္။

ဤသို႔ျဖင့္ ရာစုႏွစ္ ႏွစ္ခုေက်ာ္မွ် ကမၻာႀကီးကို “အေနာက္” (အေစာပိုင္းရာစုတြင္ ဥေရာပ၊ ေႏွာင္းပိုင္းရာစုတြင္ အေမရိက) က ႀကီးစိုးထားခဲ့ ေလသည္။

အလားတူ သမိုင္းဝင္ ေျပာင္းလဲျခင္းႀကီးတစ္ရပ္ကို စာေရးသူတို႔ ယခုတစ္ဖန္ ျမင္ေတြ႔ေနရျပန္ ပါၿပီ။ ဖြံ႕ၿဖဳိးၿပီး ႏိုင္ငံမ်ား၏ စီးပြားေရးပမာဏ ကို ဖြံ႕ၿဖဳိးဆဲတို႔၏ စီးပြားေရးက လ်င္ျမန္စြာ အမီ လိုက္လာေနသည္။ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္က ကမၻာတစ္ခုလံုး ထုတ္လုပ္မႈတန္ဖိုး (World GDP) ၏ ၆၀ ရာခိုင္ ႏႈန္းကို ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံမ်ားက ျဖည့္ဆည္းခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္မူ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ေလ်ာ့က်သြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ မည္သို႔ပင္ တိုးတက္မႈ လ်င္ျမန္ လွသည္ဆိုပါေစ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံမ်ားကို စီးပြားေရးအရ၊ နည္းပညာအရ တစ္ႏိုင္ငံခ်င္း အမီလိုက္ရန္မွာ ကာလမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ေပဦးမည္။ သို႔ရာတြင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲတို႔၏ အစုအေပါင္းမွာ လူဦးေရအရ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏႈန္းအရ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံတို႔ထက္ မ်ားစြာ သာလြန္လ်က္ရွိရာ ယင္းအခ်က္ကပင္လွ်င္ ကမၻာ့အင္အား ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲလာမႈကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။

ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု ဦးပိုင္းမွ စတင္၍ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲကမၻာမွ ဝယ္လိုအားေၾကာင့္ ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခုေက်ာ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ က်ဆင္းေနခဲ့သည့္ အေျခခံ ကုန္ပစၥည္း (ေရနံ၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံ) ေဈးႏႈန္းမ်ား ျပန္လည္ ဦးေမာ့လာခဲ့သည္ မွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ စီးပြားေရးပ်က္ကပ္ ဆိုက္သည့္အခ်ိန္ထိ ျဖစ္၏။ အေရွ႕အာရွ ႏိုင္ငံမ်ား စီးပြားေရးေကာင္းလာသည္ ႏွင့္အမွ် ၄င္းတို႔လက္ဝယ္ရွိ အရန္ ေငြေၾကး (ေဒၚလာ) ပမာဏမွာလည္း ႀကီးထြားလာခဲ့သည္။ ယင္းတို႔အနက္မွ စင္ကာပူ၊ တ႐ုတ္စသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားအေနႏွင့္ ၄င္းတို႔၏ အရန္ေငြေၾကး အခ်ဳိ႕အဝက္ကို Sovereign Wealth Funds ေခၚ အစိုးရပိုင္ ဓနကုမၸဏီမ်ား ဖြဲ႕စည္းကာ ကမၻာအႏွံ႔ အျမတ္အစြန္း ပိုမိုရႏိုင္မည့္ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ဝင္ေရာက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံၾကျပန္သည္။ ေရနံထြက္ရာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းမွ သူၾကြယ္ႏိုင္ငံမ်ား ကလည္း အလားတူ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံေရး ကုမၸဏီမ်ား တည္ေထာင္ကာ ဥစၥာတိုးသည္ထက္ တိုးေအာင္ ရွာေဖြလာၾကသည္။ အေနာက္ကမၻာမွ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ဘ႑ာေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေငြေၾကး အက်ပ္ဆိုက္သည့္ ကာလတြင္ အဆိုပါ ဓနကုမၸဏီမ်ားက ေငြလံုးေငြရင္းျဖင့္ ဝင္ေရာက္ျမႇဳပ္ႏွံၾကသည္ကို ေတြ႔လာရသည္။

ကမၻာ့စီးပြားေရးပါဝါ ပခံုးေျပာင္းသြားျခင္းကို သိသိသာသာ ျမင္ရသည့္အခ်ိန္မွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလအတြင္း နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ေဝါလ္စထရိမွ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး စာရင္းဝင္ ဘဏ္လုပ္ငန္းႀကီးမ်ား ၿပိဳလဲသည့္ ကာလ၊ ယင္းဘဏ္မ်ားအေနႏွင့္ ဆိုခဲ့ေသာ ဓနကုမၸဏီမ်ားထံမွ အေထာက္အပံ့ကို ရွာေဖြလာရေသာ ကာလပင္ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ စီးပြားေရးပ်က္ကပ္သည္ ေငြေၾကးၾကြယ္ဝသူ၊ ဘတ္ဂ်က္ ပိုေငြျပေနသူ အေရွ႕အာရွႏိုင္ငံမ်ား ႏွင့္ ေငြေၾကးအခိုင္အမာမရွိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြ ျပလာသည့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတို႔၏ ျခားနားခ်က္ကို သိသိသာသာ ပံုေဖာ္ျပလိုက္ ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ကမၻာ့ထိပ္တန္း ေငြေၾကးကုမၸဏီႀကီး ျဖစ္သည့္ ဂိုးလ္ဒ္မန္းဆက္စ္ (Goldman Sachs) က ထုတ္ျပန္သည့္ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားအရ ၂၀၅၀ ျပည့္ႏွစ္ တြင္ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး စီးပြားေရးႏိုင္ငံမွာ တ႐ုတ္ျဖစ္လာၿပီး အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ အိႏိၵယတို႔မွာ ခပ္ေဝးေဝးမွ လိုက္ကာ ဒုတိယႏွင့္ တတိယ ေနရာတို႔တြင္ ရွိၾကမည္ဟု ဆိုသည္။ ထိပ္ဆံုး ဆယ္ႏိုင္ငံစာရင္းတြင္ ဥေရာပမွ ၿဗိတိန္ႏွင့္ ဂ်ာမနီတို႔မွာ ေနာက္ဆံုးနားတြင္သာ ကပ္၍ေနရာရမည္ ဟု ဆိုသည္။ ထိပ္သီးစာရင္းအင္း ကုမၸဏီႀကီးျဖစ္ေသာ Pricewaterhouse Coopers ၏ ခန္႔မွန္းခ်က္အရလည္း ၂၀၅၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဘရာဇီးႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးပမာဏမွာ ဂ်ပန္ကို ေက်ာ္လြန္သြားမည္ျဖစ္ၿပီး ႐ုရွား၊ မကၠဆီကို ႏွင့္ အင္ဒိုနီးရွားတို႔၏ စီးပြားေရးပမာဏမွာ ဂ်ာမနီ၊ ျပင္သစ္ႏွင့္ ၿဗိတိန္တို႔ ထက္ ႀကီးမားေနမည္ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

အဆိုပါ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားသာ လက္ေတြ႔ျဖစ္လာခဲ့ပါက ေနာင္အႏွစ္ေလးဆယ္ ကမၻာသည္ ယေန႔ႏွင့္ လြန္စြာ ျခားနားေန ေပလိမ့္မည္။

၂၀၀၁ ခုႏွစ္ကဆိုလွ်င္ အေမရိကန္တို႔ က်ဆံုးျခင္းဆိုသည္ကို အိပ္မက္ပင္ မက္ၾကသည္မဟုတ္ပါ။ စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔ ျဖစ္ရပ္မ်ား အၿပီးတြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အေနႏွင့္ တစ္ခုတည္းေသာ မဟာ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံအျဖစ္ မိမိကိုယ္မိမိ ႐ႈျမင္လာ႐ံုသာမက ကမၻာ့ေရးရာမ်ား တြင္ ေနရာယူပံုကို ေထာက္လွ်င္ အေမရိကသည္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားထက္ သာလြန္ႀကီးက်ယ္သည္ ဟူေသာအျမင္ကို ထင္ဟပ္ေစခဲ့သည္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ တြင္ ဒစ္ခ္ေခ်နီ၊ ေဒၚနယ္ရမ္းစ္ဖဲလ္၊ ေပါလ္ဝုဖ္ဝဇ္ အစရွိသူတို႔ အပါအဝင္ လက္သစ္ေရွး႐ိုးဝါဒီမ်ား (Neo Conservatives) ျဖင့္ တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ “အေမရိကန္ ရာစုသစ္” (New American Century) အမည္ရွိ သုခမိန္မ်ားအုပ္စု၏ အေျခခံေၾကညာခ်က္၌-
“၂ဝ ရာစု နိဂံုးပိုင္းသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာသည္ႏွင့္အမွ် အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုသည္လည္း ကမၻာ့အႀကီးက်ယ္ဆံုး ပါဝါအျဖစ္ ရပ္တည္လာၿပီ ျဖစ္သည္။ စစ္ေအးတိုက္ပြဲတြင္ အႏိုင္ရသည္အထိ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားကို ဦးေဆာင္မႈေပးခဲ့သူ အေမရိကအေနႏွင့္ အခြင့္အလမ္းတစ္ရပ္ႏွင့္ စိန္ေခၚ ခ်က္တစ္ရပ္ကို ရင္ဆိုင္ရန္ ရွိလာသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အေနႏွင့္ ယခင္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ား အတြင္း ရရွိခဲ့ေသာ ေအာင္ျမင္မႈ ရလဒ္မ်ားအေပၚတြင္ ထပ္ဆင့္ တည္ေဆာက္သြားႏိုင္ရန္ အေျမာ္အျမင္ ရွိပါသလား။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအေနႏွင့္ လာမည့္ ရာစုသစ္တြင္ အေမရိကန္စံ အေျခခံမ်ားႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြားတို႔ကို မ်က္ႏွာသာရေစေအာင္ ပံုေဖာ္သြားရန္ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီလား။”
စသျဖင့္ ေနာင္တက္လာမည့္ သမၼတ ဘုရွ္အစိုးရ၏ ေပၚလစီသစ္ကို လမ္းေၾကာင္းေပး တင္ျပထားခဲ့ဖူးသည္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္လည္း ၾသဇာ ေညာင္းလွသည့္ လက္သစ္ေရွး႐ိုးဝါဒီ ခ်ားလ္စ္က႐ူသမ္မားက ဤသို႔ ေရးခဲ့ဖူးသည္။
“၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ ရက္တြင္ ဆိုဗီယက္ယူနီယံ ဇီဝိန္ခ်ဳပ္ သြားခဲ့သည့္နည္းတူ အသစ္တစ္စံုတစ္ရာ သည္လည္း ေပါက္ဖြားလာခဲ့သည္။ စိန္ေခၚမည့္သူ မရွိေတာ့သည့္ ကမၻာ့ေျမပံု၏ မည္သည့္ေထာင့္စြန္း ကိုမဆို သက္ေရာက္ႏိုင္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ မဟာအင္အားႀကီးႏိုင္ငံ ေပၚထြန္း လာၿပီးေနာက္ ကမၻာႀကီးသည္လည္း တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီး ယင္းအျဖစ္အပ်က္မွာ ေရာမအင္ပါယာ ၿပိဳလဲခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ကမၻာ့သမိုင္း တြင္ ပထမဆံုးျဖစ္သည္။”

ယင္းသို႔ျဖင့္ ၂၁ ရာစုသည္ မ်က္စိေအာက္တြင္ ေပၚထြန္းလာသည့္ အၾကြင္းမဲ့ အေမရိကန္ပါဝါကို ေခါင္းညိတ္ႏႈတ္ဆက္ရင္း အ႐ုဏ္တက္ ခဲ့ရေလသည္။ သမၼတဘုရွ္၏ မူဝါဒအသစ္တြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ စစ္ေရးအင္အား အဆမတန္ သာလြန္ေရးကို အထူးစဥ္းစားေပးလာသည္။ မဟာမိတ္မ်ား၏ အေရး သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံတကာ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေရးတို႔ကို ေဘးခ်ိတ္ၿပီး အေမရိက၏ အက်ဳိးစီးပြားကိုသာ ငါ့ေလွငါထိုး လုပ္လာခဲ့သည္။ စစ္ေအးတိုက္ပြဲလြန္ ကာလတြင္ အေမရိကန္တို႔၏ ကာကြယ္ေရးအသံုးစရိတ္မွာ က်န္ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ား အားလံုး၏ သံုးစြဲမႈ စုစုေပါင္းနီးပါးမွ် ႀကီးမားေလရာ လူ႔သမိုင္း၌ မၾကံဳဖူးေသာ စစ္ေရးမညီမွ်မႈ ျဖစ္သည္။ သမၼတဘုရွ္ လက္ထက္ ႏိုင္ငံျခားေရး ေပၚလစီသစ္အရ အၾကမ္း ဖက္မႈ ႏွိမ္နင္းေရးစစ္ပြဲမွာ ျခြင္းခ်က္မဲ့ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္လာၿပီး (မသူေတာ္)အစိုးရမ်ား ျဖဳတ္ခ်ေရး (regime-change) မူဝါဒျဖင့္ အီရတ္ကို က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။

လက္ေတြ႔တြင္မူ မွန္းခ်က္ႏွင့္ ႏွမ္းထြက္မကိုက္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ကမၻာ့ ေရးရာမ်ားကို အေမရိကန္တို႔၏ လက္ျဖင့္ ပံုေဖာ္ႏိုင္ျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္လာရမည့္ အစား အီရတ္ကိစၥတစ္ခုတည္းျဖင့္ ဖင္ထိုင္ က်သကဲ႔သို႔ ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံတကာတြင္ အေမရိကကို ေထာက္ခံမႈမွာ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွ စတြက္လွ်င္ အနိမ့္ဆံုးအဆင့္သို႔ ဆင္းသြားခဲ့သည္။ အဆမတန္ သာလြန္သည့္ စစ္အင္အားမွာ အီရတ္တြင္ မဆိုစေလာက္သာ သက္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး အျခားတစ္ဖက္၌မူ တန္ဖိုးရွိလွသည့္ အေမရိက၏ "အႏုစားပါဝါ" မွာ (ဂ်ဳိးဇက္ညိဳင္း၏ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္အရ ဆိုလွ်င္- တိုင္းျပည္တစ္ခု၏ ေပၚျပဴလာယဥ္ေက်းမႈ၊ ႏွစ္လိုအားက်ဖြယ္ရာ ႏိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚ စသည္ တို႔ေၾကာင့္ ရရွိလာသည့္ ၾသဇာအရွိန္အဝါ) အလဟႆ ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရသည္။ လက္သစ္ေရွး႐ိုးဝါဒီ တို႔၏ ေနရာယူမႈမွာ သမိုင္းကို ဝ႐ုန္းသုန္းကား အဓိပၸာယ္ေကာက္လြဲျခင္း အေနႏွင့္သာ ကိုယ္စားျပဳ ခဲ့ေလသည္။

စစ္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအင္အားမွာ စီးပြားေရး ေတာင့္တင္းမႈေပၚ၌ တည္သည္။ ယေန႔အေမရိက၏ မဟာအင္အားႀကီးႏိုင္ငံဘဝ ဆိုသည္မွာ (အတိတ္ကာလ) ၁၈၇၀ မွ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္း စီးပြားေရး တစ္ဟုန္ထိုး တိုးတက္ခဲ့ျခင္း၏ ရလဒ္မ်ားျဖစ္၏။ ျဖည့္ဆည္းခဲ့ေသာ စီးပြားေရးပါရမီ ေၾကာင့္ ၂ဝ ရာစု၏ ဒုတိယပိုင္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ကမၻာ့အႀကီးဆံုးႏွင့္ အင္တိုက္အားတိုက္ အရွိဆံုး စီးပြားေရးႏိုင္ငံအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

Credit To The Voice Weekly

Read More »

အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးအၾကား စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာ စိတ္အေျခအေနမ်ား

အမ်ဳိးသားနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးဟာ ကိုယ္ခႏၶာ တည္ေဆာက္ပံုခ်င္း ကြဲလြဲမႈရွိ႐ံုသာမက စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေျခအေနေတြကလည္း မတူဘဲ ကြဲျပားမႈ ရွိေနတာကို စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိထားပါတယ္။


(၁) အမ်ဳိးသားေတြက အမ်ဳိးသမီးေတြထက္ႏွစ္ဆ-သံုးဆ ပိုၿပီး စိတ္အေျပာင္းအလဲ ျမန္တတ္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီး အမ်ားစုက အမ်ဳိးသားအမ်ားစုထက္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ဖို႔ ပိုၾကာတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အမ်ဳိးသားေတြက သူတို႔ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးသား အရာတစ္ခုကို ပိုၿပီး ၿပီးဆံုးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေလ့ ရွိပါတယ္။

(၂) အိုင္က်ဴစစ္ေဆးနည္း ခံယူထားတဲ့ သူေတြကိုေလ့လာမႈတစ္ရပ္အရ အမ်ဳိးသမီးေတြက အမ်ဳိးသားေတြထက္ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ အိုင္က်ဴအနည္းငယ္ ပိုျမင့္တာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။

(၃) အမ်ဳိးသမီးေတြက အမ်ဳိးသားေတြထက္ မ်က္ႏွာေတြ၊အထူးသျဖင့္ အမ်ဴိးသမီးေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာေတြကို ပုိမုိမွတ္မိတတ္ၾကပါတယ္။

(၄) အမ်ဳိးသားေတြက အမ်ဳိးသမီးေတြထက္ ပိုၿပီး ကူညီတတ္ၾကပါတယ္။

(၅) အမ်ဳိးသမီးေတြက အလုပ္ေၾကာင့္ ရလာႏိုင္တဲ့ ရလဒ္ေတြကို ခန္႔မွန္းတဲ့အခါမွာ ပိုၿပီး အဆိုးျမင္တတ္ၾကပါတယ္။

(၆)အမ်ဳိးသမီးအမ်ားစုကတခ်ဳိ႕အလုပ္ကိစၥေတြမွာေတာ္တယ္လို႔ယံုၾကည္ၾကေပမယ့္အရာရာတိုင္းကို ေကာင္းေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကပါဘူး။

(၇) အမ်ဳိးသမီးေတြက အမ်ဳိးသားေတြထက္ ပိုၿပီး ေၾကာက္ရြံ႕တတ္၊ စိုးရိမ္ပူပန္တတ္ၾကပါတယ္။

(၈) အမ်ဳိးသမီးေတြက အမ်ဳိးသားေတြထက္ႏွစ္ဆပိုၿပီး စကားမ်ားၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ အမ်ဳိးသားေတြက ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ စကားလံုး ၁၂၅,၀၀ လံုး ေျပာၾကၿပီး အမ်ဳိးသမီးေတြက ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ၂၅၅,၀၀ လံုးေၿပာေလ့ရွိၾကပါတယ္။

(၉) အမ်ဳိးသားအမ်ားစုက ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ခုနစ္စကၠန္႔ၾကာတိုင္း Sex အေၾကာင္း စဥ္းစားေလ့ရွိၾကပါတယ္။


(၁ဝ) အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဟာ မ်က္ႏွာအမူအရာနဲ႔ စိတ္ခံစားမႈကို အကဲခတ္ရာမွာ ပိုပါးနပ္တတ္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားေတြက မိန္းမေတြရဲ႕ မ်က္ရည္ကို ေတြ႕တဲ့အခါက်မွ သူတို႔လုပ္ရပ္ မွားသြားမွန္း တကယ္ သေဘာေပါက္သြားတယ္လို႔ တခ်ဳိ႕ အမ်ဳိးသမီးေတြက ဆိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အမ်ဳိးသမီးေတြက (အမ်ဳိးသားေတြထက္) နာက်င္ဝမ္းနည္းတဲ့အခါ ေလးဆ ပိုၿပီး ငိုေႂကြးတတ္တာပါ။


။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
Credit to စိတ္ကူးေပ်ာ္ရာ

Read More »

နတ္ စည္းကမ္း ထုတ္သင့္၊ မထုတ္သင့္

မစပ္စု
ျမန္မာတခ်ိဳ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကုိးကြယ္ ယုံၾကည္လာခဲ့တဲ့ နတ္ကုိးကြယ္ ပူေဇာ္ပသမႈေတြဟာ ဒီေန႔ထိတုိင္ေအာင္ ရွင္သန္ေနတုန္းဆုိတာ ေတြ႕ေနရပါတယ္။

ဒီလုိ ရွင္သန္ေနလုိ႔ပဲ ႏွစ္စဥ္ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁ ရက္ေန႔ကေန ၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ေန႔အထိ နတ္တုိ႔ ေပ်ာ္ျမဴးရာ ေတာင္ျပဳန္းပြဲေတာ္ႀကီးကုိ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က လာတဲ့သူေတြနဲ႔ စည္ကားသုိက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ရပ္ကြက္ထဲမွာ အဓိဌာန္ေတြ ေအာင္လုိ႔၊ စီးပြားလာဘ္လာဘေတြ တုိးတက္လာလုိ႔ ကုိယ့္အိမ္မွာကုိယ္ နတ္ကႏၷားေပးၾကတဲ့ သူနဲ႔၊ ဒါမွမဟုတ္ နတ္ကေတာ္ အိမ္သြားၿပီး ထုိင္ကႏၷား ေပးတဲ့သူနဲ႔ သုံးရက္ ကႏၷား၊ တရက္ ကႏၷား စသျဖင့္ ပြဲအႀကီး အေသးသာ ကြာသြားတယ္ ပူေဇာ္ပသပံုကေတာ့ မကြာလွပါဘူး။

မစပ္စုသည္ ဧရာဝတီ သတင္းဌာန၏ အႏုပညာေရးရာ သတင္းေထာက္ျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ရွင္၊ ဂီတ၊ စာေပ၊ ပန္းခ်ီေလာကမွ ျမန္မာ အႏုပညာ ရွင္မ်ား၏ ျပည္တြင္း ျပည္ပ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ေရးသားလ်က္ ရွိသည္။

ဒီလုိ နတ္ကႏၷားပြဲႀကီးေတြ ေပးၿပီဆုိရင္ မပါမျဖစ္ ဆုိင္း၀ုိင္းႀကီးေတြနဲ႔ အတူ ေရႊတုိက္စာရင္း၀င္ နတ္ခ်င္းေတြ၊ မဟာဂီတ သီခ်င္းႀကီးေတြ၊ အေပ်ာ္ေခ်ာ့ နတ္ခ်င္းေတြနဲ႔ နတ္ေတြေပ်ာ္ေအာင္ တင္ဆက္ ေဖ်ာ္ေျဖၾကတယ္လုိ႔ ဆုိရေလမလားပဲ။ ဒီလုိနတ္သီခ်င္းေတြနဲ႔ နတ္၀င္သည္ေတြ နတ္ကေတာ္ေတြက ကခုန္ၾကတာပါ။ ဒီဘက္ေခတ္ကုိ ေရာက္လာျပန္ေတာ့ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းနဲ႔ အတူ လူေတြ၊ အရာ၀တၳဳ ပစၥည္းေတြသာမက နတ္ေတြပါ ေျပာင္းလဲလာတယ္လုိ႔ ဆုိရေလမလားပါပဲ။

ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေတာင္ျပဳန္းပြဲေတြက နတ္ကႏၷားေတြနဲ႔ ရပ္ကြက္ထဲက နတ္ကႏၷားပြဲ တခ်ိဳ႕မွာ ေရွးေခတ္ နတ္ခ်င္းေတြ အစား အုိပါးဂမ္းနမ္းစတုိင္၊ အုိးေလးလႈပ္ပါေဟ့၊ ၀ါကာ ၀ါကာ စတဲ့ ေခတ္ေပၚ သီခ်င္းေတြ အသံုးျပဳၿပီး နတ္ကေတာ္ေတြက နတ္ေတြကုိ ေခ်ာ့ျမဴလာၾကပါၿပီ။ သူတုိ႔လုပ္ပုံနဲ႔ နတ္ေတြလည္း အုိပါး ေတာင္ျပဳန္းစတုိင္ေတြ၊ ေတာင္ေဂၚလီေတြ ျဖစ္ကုန္ ၾကပါေလေရာ။

ဒီလုိေတြ ျဖစ္လာၾကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ သဘင္ပညာရွင္မ်ား အစည္းအ႐ုံး (ဗဟုိ) ကေန နတ္ဆုိင္းအဖြဲ႔သားေတြနဲ႔ နတ္ကေတာ္ေတြ လုိက္နာရမည့္ စည္းကမ္းခ်က္ေတြ ထုတ္ရဖို႔ ႀကံၾကရေတာ့တာေပါ့။

နတ္လမ္းစဥ္၊ နတ္စည္းကမ္းနဲ႔ အညီ သီဆုိ တီးမႈတ္ ကျပျခင္းနဲ႔ သမားစဥ္မျပတ္ ေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္ၿပီး ေခတ္ေပၚေတးသီခ်င္း တူရိယာေတြ အသုံးျပဳ သီဆုိ ကျပျခင္းနဲ႔ ႐ုိးရာ နတ္ပညာရပ္ေတြကုိ ညိႇဳးႏြမ္းေစမယ့္ အေဟာအေျပာ အျပဳအမူေတြကုိ တားျမစ္ ထားတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ကုိ ထုတ္ျပန္ၿပီး အတည္ျပဳဖုိ႔ အတြက္ ႀကိဳးစားေနတယ္လုိ႔ သဘင္အစည္းအ႐ုံး အတြင္းေရးမႉး ဦးမုိး၀င္က ဧရာ၀တီကုိ ေျပာပါတယ္။

“က်ေနာ္တုိ႔ ဒါကုိ ေဆြးေႏြးေနပါတယ္။ အႀကံေပးတာေတြကုိလည္း လက္ခံေနပါတယ္။ ေတာင္ျပဳန္းမွာလည္း ေခတ္ေပၚ သီခ်င္းေတြနဲ႔ ကၾကေတာ့ ႀကိဳက္တဲ့သူကလည္း ႀကိဳက္တာေပ့ါဗ်ာ။ မႀကိဳက္တဲ့သူ က်ေတာ့လည္း သဘင္အစည္းအ႐ုံးကုိ ေျပာတာေပ့ါ။ ဒါေတြဟာလည္း စည္းကမ္းေတြ မရွိေတာ့ဘူးဆိုၿပီး က်ေနာ္တုိ႔လည္း ၾကားၾကား ေနရေတာ့ အႀကံဉာဏ္ ေပးရင္းနဲ႔ စည္းကမ္းခ်က္ေတြ ျဖစ္လာတာေပ့ါ။ ဒါကလည္း မူၾကမ္းျဖစ္မွာပါ။ ထုတ္ျပန္တယ္ဆုိတဲ့ ေနရာမွာလည္း ဒီမုိကေရစီ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ အားလံုးကုိ တင္ျပရဦးမွာေပ့ါ” လို႔ သူက ဆုိပါတယ္။

ဒါဟာလည္း ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအရ ေျပာင္းလဲလာတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီလုိ နတ္ခ်င္းေတြနဲ႔သာ သီဆုိ ကျပဖုိ႔ အမိန္႔ သြားထုတ္ဖို႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ထင္ျမင္ေၾကာင္းနဲ႔ နတ္ခ်င္းေတြေနရာမွာ ေမာ္ဒန္ဂီတေတြ ဖုံးလႊမ္းမသြားဘဲ ႐ုိးရာနတ္ခ်င္းေတြသာ မေပ်ာက္ မပ်က္ ရွိသြားမွာပါလုိ႔ “ၿပဳံး၍လည္း အကန္ေတာ့ ခံေတာ္မူပါ၊ ရယ္၍လည္း အကန္ေတာ့ ခံေတာ္မူပါ” ဆုိတဲ့ ေတာင္ျပဳန္း ပြဲေတာ္ႀကီးနဲ႔ နတ္ကေတာ္ေတြအေၾကာင္း ေရးသားခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာမ ႏုႏုရည္ (အင္း၀) က သူ႔ရဲ႕ အျမင္ကုိေျပာပါတယ္။

“နတ္ကုိးကြယ္တဲ့ သူေတြကလည္း အမ်ဳိးမ်ိဳး ရွိတာကုိး။ နတ္ဆုိင္း တီးတဲ့ သူေတြကလည္း သူတုိ႔ ရုိးရာေတြကုိ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕လူေတြ က်ေတာ့လည္း ဒီလုိ ျမဴးျမဴးေလး တီးခုိင္းတဲ့အခါ က်ေတာ့ တီးၾကတာေပ့ါ။ က်မ ျမင္သေလာက္ကေတာ့ ဥပမာ – မင္းႀကီးမင္းေလး အရွင္ႏွစ္ပါး ထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သူတုိ႔ဘယ္ေတာ့မွ မတီးဘူး။ တကယ့္႐ုိးရာ နတ္ႀကီး ေကာက္တဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာဆုိရင္ ႐ုိးရာကုိ တီးကုိ တီးပါတယ္။ အစဥ္အလာ အရလည္း သူတုိ႔ ေၾကာက္ၾကတယ္။ နတ္ဆုိင္းတီးတဲ့ သူေတြေကာ၊ နတ္ကေတာ္ေတြအားလုံးပါ ယုံၾကည္တယ္ေလ။ မ႐ုိမေသ မလုပ္ရဲဘူး။ နတ္ပြဲေတြမွာ ရွိပါတယ္၊ အျပင္က လူေတြ ၀င္ၿပီး နတ္ေခ်ာ့
ၾကတာေပ့ါ။ အဲဒီမွာ ၀င္ေခ်ာ့တဲ့အေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ဒီလုိမ်ဳိး သမားစဥ္ေတြ ဘာေတြကုိ သူတုိ႔ မကတတ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ခပ္သြက္သြက္ေလးေတြ ကၿပီးေတာ့ တီးၾကတာေပ့ါေလ” လုိ႔လည္း ဆရာမက ရွင္းျပပါတယ္။

ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းလုိ႔ ဆုိေပမယ့္ နတ္ခ်င္းကုိ သႀကၤန္ဒုိးနဲ႔ ေရာၿပီး နတ္ခ်င္းမွန္းမသိ၊ သႀကၤန္ဒုိးမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတဲ့ ေခတ္မွာ ႐ုိးရာဟာ ႐ုိးရာဘဲ ျဖစ္သင့္တယ္လုိ႔ ထင္ျမင္မိေၾကာင္းနဲ႔ ႐ုိးရာစည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္သူေတြကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေရးယူ သင့္ေၾကာင္းကိုေတာ့ ဆုိင္းဆရာ သီရိေမာင္ေမာင္က ေျပာပါတယ္။

“ျပင္းျပင္းထန္ အေရးယူသင့္ ပါတယ္။ ႐ုိးရာပဲ ျဖစ္ရမွာေပ့ါေနာ္။ ဆန္းသစ္တယ္ ဆုိတဲ့ေနရာမွာ ေနာက္ပုိင္း ဆရာမ်ား အသစ္ေရးတဲ့ သီခ်င္းကုိ ဆန္းသစ္ၿပီး ေပါက္သြားတာ ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိ သီခ်င္း မ်ိဳးေလးေတြကုိ လက္ခံပါတယ္။ မမႏွဲကလည္း အုိးေလး လႈပ္ပါဦးနဲ႔ ကတာတုိ႔၊ အေမေရယာဥ္ကလည္း အုိးေလးလႈပ္ပါဦးနဲ႔ ကတာတုိ႔ ဒါေတြဟာ မျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥေတြပါ” လုိ႔ ၎က ဆုိပါတယ္။

နတ္ကႏၷားပြဲၾကည့္ ပရိသတ္တဦးကလည္း နတ္စည္းကမ္းေတြနဲ႔အညီ သီဆုိၾကတာကေတာ့ အေကာင္းဆုံးပဲလို႔ မစပ္စုကို ေျပာပါတယ္။

“အဲဒီလုိဆုိရင္ က်မတုိ႔လည္း ႀကိဳက္တယ္၊ နားေထာင္လုိ႔လည္း ေကာင္းတယ္ေပ့ါ။ ရပ္ကြက္ေတြထဲမွာ “အုိးေလးလႈပ္ပါေဟ့” ဆုိတာမ်ိဳးနဲ႔ ကၾကေတာ့ ေဘးနားက လူေတြကလည္း တေဟးေဟးနဲ႔ လက္ခုပ္ေတြ တီးၾကတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီလုိမ်ိဳး က်ေတာ့ နတ္ပြဲမွာ သ႐ုပ္ပ်က္တာေပ့ါ။ ေခတ္ေပၚ သီခ်င္းေတြ ထည့္တာေတာ့ နတ္စည္းကမ္းနဲ႔ မကုိက္ညီပါဘူး” လုိ႔ နတ္ပြဲေတြမွာ ေခတ္ေပၚ သီခ်င္းေတြနဲ႔ တင္ဆက္မႈအေပၚ သူက ကန္႔ကြက္ လုိက္ပါတယ္။

ဒီဘက္ေခတ္ နတ္ကႏၷားပြဲေတြက တခိ်ဳ႕ နတ္ကေတာ္ေတြ အၾကားမွာ အုိးေလးလႈပ္ၾက၊ ဂမ္းနမ္းစတုိင္ ထုတ္ၾကတဲ့ ေပ်ာ္ေစ ပ်က္ေစ အေနနဲ႔ ကျပၾကတာလည္း ရွိသလုိ တကယ့္အႀကီးအကဲ နတ္ကေတာ္ေတြ အေနနဲ႔ အဲဒီလို သီဆုိကျပျခင္း မရွိသေလာက္ နည္းပါးပါတယ္လုိ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၄၅ ႏွစ္တုိင္တုိင္ နတ္ကေတာ္လုပ္ငန္းကုိ လုပ္ကုိင္လာခဲ့တဲ့ ေတာင္ျပဳန္းေျမာက္လက္ သုိးေဆာင္း မိဖုရားႀကီး ေဒၚအုန္းတင္ ကႏၷားစီး လုပ္ငန္းက ေဒၚသန္းသန္းေမာ္က ေျပာပါတယ္။

“က်မတုိ႔ကေတာ့ ဘ႐ုတ္သုတ္ခ သီခ်င္းေတြ၊ ေပ်ာ္ေစ ပ်က္ေစ Gay (ေဂး) ေတြနဲ႔ ကတာေတြေတာ့ မလုပ္ပါဘူး။ က်မတုိ႔ဆီမွာ သီဆုိတဲ့သူေတြ ဆုိင္းဆရာေတြ ဆုိတာကလည္း ဟုိးအရင္ ႏွစ္ ၄၀ ေလာက္ ကတည္းက အခုအခ်ိန္ထိ လက္တြဲလာခဲ့တဲ့ နတ္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အဆုိေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔ နတ္စည္းကမ္းနဲ႔ အညီ ဆုိၾကတာပဲ။ တခ်ိဳ႕ နတ္ကေတာ္ေတြ ဆုိလည္း နတ္စည္းကမ္းနဲ႔ အညီ သီဆုိၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ အျပင္ေတြမွာ ေဂးေတြက ဆုိၾက ကၾကတယ္။ ေနာက္ ရပ္ကြက္ထဲမွာ သူတို႔ေတြက နတ္ကုိ ပူေဇာ္တာလည္း တမိ်ဳး၊ သူတုိ႔ရဲ႕ ထုံးစံအတုိင္း ေခတ္ေပၚ သီခ်င္းေတြနဲ႔ ကေနတာေတြ ရွိတယ္။ တကယ့္ ေတာင္ျပဳန္းမင္းနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ သုိးေဆာင္း မိဖုရားႀကီးေတြ၊ တကယ့္ အႀကီးအကဲ နတ္ကေတာ္ေတြကေတာ့ အဲဒီလုိမ်ိဳး ကတာေတြ သိပ္မရွိဘူး” လုိ႔ သူက ေျပာပါတယ္။

ေရွးယခင္ ကတည္းက နတ္ကႏၷားပဲြ က်င္းပျခင္းအစဥ္အလာ ရွိခဲ့ေပမယ့္ ဒီဘက္ေခတ္ေတြမွာလုိ နတ္ကေတာ္ အမ်ားအျပား မရွိခဲ့ဘူးလုိ႔ သိရပါတယ္။ ရွိတဲ့ နတ္ကေတာ္ မ်ားဟာလည္း အသက္ႀကီးႀကီး အမ်ိဳးသမီးႀကီးေတြပါ။ တျဖည္းျဖည္း ဒီဘက္ေခတ္ကုိ ေရာက္လာေလေတာ့ ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းနီးပါး နတ္ကေတာ္ အလုပ္ကုိ ေဂးေတြကပဲ လုပ္ကုိင္ လာၾကတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

“က်မတု႔ိႏုိင္ငံမွာ ေဂးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တရား၀င္ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ေဂး ဆုိတာ သူတုိ႔ရဲ႕ စိတ္သေဘာအရ မိန္းမ သဘာ၀အတုိင္း ေနခ်င္တယ္၊ ျပင္ဆင္ခ်င္တယ္၊ ၀တ္စားခ်င္တယ္၊ ကခ်င္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတုိ႔အတြက္ နတ္ပြဲမွာ သြားလုပ္လုိ႔ ရတယ္လို႔ က်မ ထင္တယ္။ အဲဒီမွာ မိတ္ကပ္လိမ္းလုိ႔ရတယ္၊ ကလုိ႔ရတယ္။ အဲဒီကေနမွ သူတုိ႔က ဒီနတ္လုိင္းထဲကုိ ၀င္သြားတယ္လို႔ ထင္တယ္။ သူတုိ႔ဟာ နတ္ကေတာ္ မိန္းမႀကီးေတြနဲ႔ ကြာေနတာက လူေတြ အျမင္က ေျပာင္းလာတာေပ့ါ။ က်မတုိ႔ ငယ္ငယ္က ျမန္မာမႀကီးေတြက မိတ္ကပ္ေတာင္ မလိမ္းဘူး။ သနပ္ခါးေရကဲ်ေလးနဲ႔ ဇြန္ပန္းကုံးေလးဆြဲလုိ႔၊ ဒီလုိဆုိေတာ့ အသြင္အျပင္ခ်င္း ကြာသြားၿပီေလ။ ေဂး ေတြက က်ေတာ့ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း အရပဲေလ။ ျပင္တာ ဆင္တာေတြက သိပ္လွတာေပ့ါ။ မတူေအာင္ လုပ္ႏုိင္တယ္။ အဲဒီကေနၿပီးေတာ့ ေနရာရသြားတယ္လုိ႔ ထင္တယ္” လုိ႔ စာေရးဆရာမ ႏုႏုရည္ (အင္း၀) က သူ႔အျမင္ကုိ ေျပာပါတယ္။

အရင္က ႐ုိးရာအရ နတ္ေတြကုိ အ႐ုိအေသတခု အျဖစ္ ကုိးကြယ္ခဲ့ၾကေပမယ့္လည္း ၁၉၈၈ ေနာက္ပုိင္းမွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ စီးပြားေရး တျဖည္းျဖည္း က်ဆင္းလာတာနဲ႔ အမွ် နတ္ေတြကုိ ကုိယ့္ရဲ႕ အားကုိးရာတခုအျဖစ္ ပုိမုိ ယုံၾကည္ ကုိးကြယ္ လာၾကတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ဒီလုိ ရပ္ကြက္ေတြထဲမွာ အဓိဌာန္ေအာင္ရင္ ေအာင္သလုိ စီးပြားေရး ေကာင္းရင္ေကာင္းသလုိ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ ေပးလာၾကတဲ့ ဆုိင္း၀ုိင္းႀကီးေတြနဲ႔ နတ္ကႏၵားပြဲ ေတြဟာ တရက္ကုိ က်ပ္ သိန္း ဆယ္နဲ႔ခ်ီ ျဖစ္လာခဲ့တဲ့ ဒီကေန႔ ေခတ္မွာေတာ့ တျဖည္းျဖည္း နည္းပါးလာတယ္လုိ႔ နတ္ကေတာ္ အသုိင္းအ၀ုိင္းက ၾကားသိရပါတယ္။

Credit To ဧရာဝတီ

Read More »

ျမန္မာလူထုကို အၿခိမ္းေျခာက္ဆံုးေရာဂါ

ေဆးသုေတသနစစ္တမ္းမ်ားအရ လူ ၁၀ ဦးလွ်င္တစ္ဦး အသည္းေရာင္အသား၀ါ ဘီပိုး
ကူးစက္ခံေနရေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ခန္႔မွန္းေျခ လူေျခာက္သန္းခန႔္ ေရာဂါကူးစက္ခံရ

------------------------
ေရးသားသူ- ၀တ္ရည္ေအာင္

အသက္ (၅၀)အရြယ္ ေဒၚမီမီအတြက္ အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္သည္ ၎၏ ေျမးကေလးမ်ား ဖ်ားနာသည့္အခ်ိန္ပင္ျဖစ္သည္။ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းတြင္ရွိေနသည့္ ပိုးေကာင္မ်ား အေၾကာင္းတစ္ခုခုျဖင့္ သူ႔ေျမးကေလးမ်ားထံ မကူးစက္ေစရန္ ဂ႐ုျပဳေနထိုင္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ ၎အတြက္ႀကီးမားသည့္ ခံယူခ်က္တစ္ခုလည္းျဖစ္သည္။

“သူတုိ႔ေနထိုင္မေကာင္းတဲ့အခါတုိင္း ငါ့ဆီကမ်ား ပိုးေတြကူးသြားသလားဆိုၿပီး အရမ္းကိုထိတ္လန္႔မိတယ္။ အရာရာတုိင္း အရမ္းကို ဂ႐ုစိုက္ထားၿပီး ကာကြယ္ေဆးထုိးထားတာေတာင္ အခုထိ သူတုိ႔တစ္ခုခုျဖစ္တုိင္း အသည္းေရာင္အသား၀ါစစ္တာပါ တြဲလုပ္တယ္” ဟု ေဒၚမီမီက ေျပာသည္။

မည္သို႔ေသာနည္းလမ္းျဖင့္ အသည္းေရာင္အသား၀ါ ဘီပိုးကူးစက္ခံရမွန္း ေဒၚမီမီမသိေသာ္လည္း ေရာဂါပိုးရွိေၾကာင္း သိရွိသည့္ လြန္ခဲ့သည့္ ေလးႏွစ္ခန္႔မွစ၍ ေဆး၀ါးကုသမႈ မွန္မွန္ျပဳလုပ္ခဲ့ကာ ယခုအခ်ိန္ထိ ေဆးစစ္သည့္ အေျဖမ်ားေၾကာင့္ ေဒၚမီမီတြင္ အသည္းထိခိုက္မႈေတာ့ မရွိေသးေခ်။

ေဆးသုေတသနဦးစီးဌာနမွ ျပဳလုပ္ထားသည့္ စစ္တမ္းမ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ လူ ၁၀ ဦးတြင္ တစ္ဦး အသည္းေရာင္အသား၀ါဘီပိုးကူး စက္ခံေနရေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကသျဖင့္ ခန္႔မွန္းေျခအားျဖင့္ ျပည္တြင္းတြင္ ေရာဂါပိုးကူးစက္ခံထားရသူ ေျခာက္သန္းခန္႔ရွိေနသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ လူထုအား ေသဆံုးေစသည့္ေရာဂါမ်ားအနက္ အသည္းေျခာက္ေရာဂါသည္ နံပါတ္ရွစ္ေနရာတြင္ ရွိေနေၾကာင္း GBD 2010 တြင္ ေဖာ္ျပထားၿပီး အျခားႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္မတူ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အသည္းေရာင္ဘီပိုးေၾကာင့္ အသည္းေျခာက္ေရာဂါ အမ်ားဆံုးျဖစ္ပြားသည့္ ႏိုင္ငံလည္းျဖစ္သည္။

ျပည္တြင္းရွိ အသည္းအထူးကုဆရာ၀န္မ်ားထံသို႔ ေရာက္ရွိလာသည့္ လူနာအားလံုး၏ ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္သည္ အသည္းေရာင္အသား၀ါဘီပိုးေၾကာင့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ရရွိလာသည့္ ေရာဂါမ်ားျဖင့္ ေရာက္ရွိလာသည့္ လူနာမ်ားျဖစ္ေနေၾကာင္း အသည္းအထူးကုသမားေတာ္ႀကီးမ်ားက ေျပာသည္။

ခုခံအားက်ဆင္းသည့္ေရာဂါ (အိတ္ခ်္အုိင္ဗီဗိုင္းရပ္စ္)ကူးစက္ခံရမႈကို အထူးတလည္ေၾကာက္ရြံ႕ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ အိတ္ခ်္အိုင္ဗီႏွင့္ ကူးစက္ပံုတူညီသည့္ အသည္းေရာင္ အသား၀ါဘီပိုးသည္ အိတ္ခ်္အိုင္ဗီထက္ အဆငါးဆယ္ပိုမိုကူးစက္ႏုိင္ေျခရွိေၾကာင္း ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ (WHO) က ေဖာ္ျပထားသည္။

ေရာဂါပိုးသည္ ေသြးႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္မွထြက္ရွိသည့္ အရည္မ်ားထဲတြင္ ပမာဏမ်ားစြာပါ၀င္ေနၿပီး အနည္းငယ္ထိရွမိ႐ံုျဖင့္ ေရာဂါပိုးကူးစက္ႏုိင္သည္။ ေရာဂါပိုးသည္ ပမာဏနည္းနည္းျဖင့္ တံေတြး၊ ႏို႕ရည္၊ ေခၽြးစသည္တို႔တြင္လည္း ပါ၀င္ေနၿပီး အျခားဗိုင္းရပ္စ္ပိုးမ်ားႏွင့္မတူ ခႏၶာကိုယ္ျပင္ပတြင္လည္း တစ္လခန္႔ အသက္ရွင္ႏုိင္သည္။

အသည္းေရာင္အသား၀ါဘီေၾကာင့္ ေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းေရာက္လာသည့္ လူနာမ်ားတြင္ ကေလးငယ္မွစတင္ၿပီး သက္ႀကီးရြယ္အိုအထိ အရြယ္စံုပါ၀င္ကာ ထိုေရာဂါသည္ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသရန္ မလြယ္ကူသည့္ နာတာရွည္ေရာဂါမ်ဳိးျဖစ္သည္။

ေရာဂါပိုးသည္ ေသြးအတြင္း၌ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနၿပီး အျခားသူတစ္ဦးထံသို႔ ေသြး၊ ခႏၶာကိုယ္မွထြက္ရွိသည့္ အရည္ႏွင့္ေရာဂါရွိေသာ မိခင္မွ ကေလးသို႔ မီးဖြားခ်ိန္မ်ားတြင္ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေသြးမၾကာခဏသြင္းသူမ်ား၊ ေက်ာက္ကပ္ေဆးေနရသူမ်ား၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးအေၾကာထဲသြင္းသူမ်ား၊ လိင္အေပ်ာ္အပါးမ်ားသူမ်ား၊ ခႏၶာကိုယ္တြင္ အေပါက္ေဖာက္သူမ်ား ေဆးမင္ေၾကာင္ထိုးသူမ်ားတြင္ ေရာဂါကူးစက္ႏုိင္ေျခမ်ားျပားသည္။

“ဒီႏိုင္ငံထဲမွာ ကူးတာကေတာ့ ေရာဂါပိုးရွိတဲ့မိခင္ကေန ကေလးကို ကူးတာမ်ားတယ္” ဟု အသည္းအထူးကုသမားေတာ္ ေဒါက္တာသံစစ္က ေျပာသည္။

ေရာဂါပိုးကူးစက္ခံထားရသူမ်ားမွာ ေဆး၀ါးကုသမႈမ်ားျဖင့္ ပံုမွန္ရွင္သန္ႏုိင္ေသာ္လည္း အျခားေသာ ႏုိင္ငံမ်ားမွ ႏုိင္ငံတြင္းလာေရာက္ အလုပ္လုပ္မည့္သူမ်ား၊ ပညာသင္မည့္သူမ်ားအား အသည္းေရာင္အသား၀ါပိုးမရွိမွသာ ျပည္တြင္း၀င္ေရာက္ခြင့္ျပဳထားသည္။

“အခုဆုိရင္ ႏိုင္ငံတကာမွာ အခြင့္အေရးေတြရွိလာေပမယ့္ ဘီပိုးရွိလို႔ အလုပ္မရၾကတာေတြ၊ ပိုးရွိေနလို႔ ေက်ာင္းသြားမတတ္ႏိုင္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိလာတယ္” ဟု ေဒါက္တာသံစစ္က ေျပာသည္။

“အိမ္ေထာင္ျပဳသည့္ အသက္အရြယ္ေတြကို အိမ္ေထာက္ဖက္ကို ေျပာသင့္သလားဆိုၿပီး တိုင္ပင္ၾကတာေတြလည္းရွိတယ္။ အခ်ဳိ႕ဆုိလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးမွသိသြားလို႔ ျပႆနာေတြ တက္ၾကတာေတြလည္းရွိတယ္” ဟု ေဒါက္တာသံစစ္က ေန႔စဥ္ႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ ျပႆနာကိုေျပာသည္။

ဘီပိုးသည္ မသန္႔ရွင္းေသာ ေသာက္ေရ၊ မသန္႔ရွင္းသည့္ အစားအေသာက္တို႔မွ ကူးစက္တတ္သည့္ ေရာဂါမဟုတ္ေသာ္လည္း ဘီပိုးရွိသူမ်ားတြင္ မသန္႔ရွင္းသည့္ အစားအေသာက္ေၾကာင့္ အသည္းေရာင္အသား၀ါ A, E ကဲ့သုိ႔ေသာ ပိုးမ်ားထပ္၀င္လွ်င္ ေရာဂါမ်ားရရွိၿပီး ေရာဂါအခံရွိသည့္သူမ်ားတြင္ ေရာဂါပိုးဆုိးသြားႏိုင္ေၾကာင္းလည္း သတိျပဳသင့္သည္။

ဘီပိုးကူးစက္ခံရၿပီးေနာက္ အသား၀ါျခင္း၊ မ်က္လံုး၀ါျခင္း၊ ႏံုးျခင္း၊ ဗိုက္ေအာင့္၊ ဗိုက္နာျခင္း၊ အစားအေသာက္ပ်က္ျခင္း၊ ပ်ဳိ႕အန္ခ်င္ျခင္း၊ အဆစ္နာျခင္း လကၡဏာမ်ားျပသေလ့ရွိေသာ္လည္း ေရာဂါကူးစက္ခံရသူ သံုးပံုတစ္ပံုႏွင့္ ကေလးသူငယ္မ်ားတြင္ ထိုကဲ့သို႔ ေရာဂါလကၡဏာ မျပသဘဲ နာတာရွည္အသည္းေရာဂါ၊ အသည္းေျခာက္ေရာဂါ၊ အသည္းကင္ဆာမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားၾကသည္။

ကမၻာေပၚတြင္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ လူတစ္သန္းခန္႔ အသည္းေရာင္အသား၀ါဘီပိုး၏ ေနာက္ဆက္တြဲအသည္းေရာဂါမ်ားျဖင့္ ေသဆံုးေနၾကၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ေသဆံုးမႈ စာရင္းအတိအက်မရွိေသာ္လည္း World life expectancy ၏ တြက္ခ်က္မႈအရ ျမန္မာသည္ ကမၻာေပၚတြင္ အသည္းေရာဂါျဖင့္ ေသဆံုးႏႈန္း နံပါတ္ ၂၀ ေနရာတြင္ ရွိေနသည္။

အသည္းေရာင္အသား၀ါဘီပုိးကို ကာကြယ္ရန္ နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိးအနက္ ကာကြယ္ေဆးထုိးျခင္းသည္ အထိေရာက္ဆံုးကာကြယ္ႏုိင္မႈပင္ ျဖစ္သည္။ ကာကြယ္ေဆးတစ္လံုး က်ပ္ ၂၀၀၀ မွ ၄၀၀၀ ၀န္းက်င္ျဖင့္ သံုးႀကိမ္ထိုး၍ကာကြယ္ႏိုင္သည္။

ဘီပိုးကူးစက္မႈေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္ရန္ ပုဂၢလိကအဖြဲ႕အစည္းအခ်ဳိ႕မွ ရည္မွန္းထားသည့္ လူအနည္းငယ္အား ကာကြယ္ေဆးထုိးျခင္းလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ေနၿပီး က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ေက်ာ္မွ စတင္၍ ကေလးငယ္မ်ား ကာကြယ္ေဆးထုိးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အသည္းေရာင္အသား၀ါဘီပိုးကာကြယ္ ေဆးကိုပါ ထည့္သြင္းထုိးႏံွမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

ၿပီးခဲ့သည့္လပိုင္းက ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္သည့္စက္႐ံုမွ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး အၿငိမ္းစားမ်ား၊ အသည္းအထူးကုဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား၊ ဆရာ၀န္အသင္းမွ ဆရာ၀န္မ်ားစသည္ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ အသည္းေဖာင္ေဒးရွင္းတစ္ခုဖြဲ႕စည္း၍ တရား၀င္
မွတ္ပံုတင္ရရွိရန္ ေဆာင္ရြက္ေနၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အသည္းေရာင္အသား၀ါဘီပိုး ကာကြယ္မႈမ်ားအတြက္ ပထမဆံုးေသာ ေဖာင္ေဒးရွင္းတစ္ခုလည္း ျဖစ္လာမည္ျဖစ္သည္။

မွတ္ပံုတင္ၿပီးပါက ကမၻာ့အသည္းေရာင္ မဟာမိတ္အဖြဲ႕ (World Hepatitis Alliance) ကဲ့သို႔ အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ဆက္စပ္ၿပီး ျပည္တြင္းတြင္ ေရာဂါကူးစက္မႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ ရည္ရြယ္ထားေၾကာင္း အဆိုပါအဖြဲ႕၏ အဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးက ေျပာသည္။

“အခု ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္းဆုိတာကလည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္က စာရင္းေတြ။ အခု ဘယ္ေလာက္အထိ ကူးစက္ေနလဲဆိုတဲ့ စာရင္းမရွိဘူး။ ျဖစ္ပြားႏႈန္းကိုသိမွ တားဆီးႏိုင္မယ္။ ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုထားၿပီး ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္မယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ဦးခ်င္းကာကြယ္လို႔ရတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ပညာေပးေတြလုပ္ႏုိင္ဖို႔ ႏုိင္ငံတကာအသည္းေဖာင္ေဒးရွင္းေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ဖို႔လုပ္မွာပါ” ဟု ထို အဖြဲ႕တြင္ပါ၀င္သည့္ အသည္းအထူးကုဆရာ၀န္တစ္ဦးက ေျပာသည္။

ေရာဂါျဖစ္ပြားလာလွ်င္ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသႏုိင္ရန္ခဲယဥ္းၿပီး ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေဆးေသာက္ကာ အၿမဲမျပတ္ေဆးထိေရာက္မႈရွိ၊ မရွိႏွင့္ ပိုးေကာင္ေရစစ္ေဆးရျခင္းလုပ္ငန္းမ်ားသည္ ေငြေၾကးကုန္က်မႈလည္း မ်ားျပားသည္။

“ေဆးေတြ၊ အသည္းအားေဆးေတြနဲ႔ တစ္လတစ္လကို အနည္းဆံုး ေသာင္းဂဏန္းကေန သိန္းဂဏန္းေလာက္ကုန္တယ္”ဟု ေဒၚမီမီက ေျပာသည္။

ကူးစက္ႏိုင္သည့္ ေရာဂါျဖစ္သည့္အတြက္ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ခြဲျခားဆက္ဆံခံရမႈလည္း ခံစားၾကရၿပီး တကယ္တမ္းဘီပိုးသည္ ကာကြယ္ႏုိင္သည့္ ေရာဂါတစ္ခုျဖစ္သည္။ ေရာဂါပိုးရွိသူမ်ားမွာ ေသြးစေသြးနစြန္းႏုိင္သည့္ ပစၥည္းမ်ားအား သီးသန္႔အသံုးျပဳျခင္းမ်ား၊ ေရာဂါရွိသူႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳရန္ စီစဥ္ထားသူမ်ားမွာလည္း အခ်ိန္ယူၿပီး ကာကြယ္ေဆးသံုးႀကိမ္ထိုးၿပီး သီးသန္႔အသံုးအေဆာင္ေလးမ်ားျဖင့္ အျခားသူမ်ားသို႔ ေရာဂါပိုးမကူးစက္ေစရန္ ကာကြယ္ႏိုင္ၾကသည္။

အျပည့္အ၀ကာကြယ္ေပးႏိုင္သည့္ ကာကြယ္ေဆးထုိးလုပ္ငန္းမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ၿပီး လူအမ်ားကို ကာကြယ္ေဆးထုိးႏွံေပးျခင္းသည္ အသည္းေရာင္ အသား၀ါဘီပိုးကူးစက္မႈေလွ်ာ့ခ်ရာတြင္ အထိေရာက္ဆံုးနည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္သည္။

“ကုသႏုိင္တဲ့ေဆးက ေရာဂါေပ်ာက္ဖို႔မလြယ္ဘူး။ ပိုးေကာင္ေရ မမ်ားလာေအာင္သာ ထိန္းသိမ္းႏုိင္မယ္။ တစ္သက္လံုးေဆးေသာက္ ေနရမယ္။ တစ္လကို ေလး၊ငါးေသာင္းေလာက္က်ေတာ့ အမ်ားစုက မကုသႏိုင္ဘူး” ဟု ေဒါက္တာသံစစ္က ေျပာသည္။

လက္ရွိလုပ္ႏုိင္သည့္ ပညာေပးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ေရဒီယို၊ က်န္းမာေရးစာေစာင္မ်ား၊ ႐ုပ္သံမီဒီယာမ်ားတြင္ အသည္းေရာင္အသား၀ါႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆာင္းပါးအမ်ဳိးမ်ဳိး ေရးသားကာ အမ်ားျပည္သူဖတ္႐ႈၿပီး သတိျပဳမိေစရန္သာ ေဆာင္ရြက္ေန၍ ထိေရာက္မႈလည္းရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။

ထို႔အတြက္ သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေနျဖင့္ ျပည္တြင္းရွိ အသည္းေရာင္အသား၀ါဘီပိုး ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လံုေလာက္သည့္ ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္ၿပီး ေရာဂါကူးစက္ႏုိင္သည့္ အခြင့္အေရးရွိသူမ်ား ကာကြယ္ေဆးထိုးျခင္းကို တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္သာ ေရာဂါကူးစက္မႈက်ဆင္းႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း အႀကံေပးေျပာၾကားၾကသည္။

“ထိေရာက္တဲ့ ကာကြယ္မႈလည္းမရွိဘူး။ ျဖစ္လာရင္လည္း တစ္သက္လံုး မကုသႏိုင္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ ပိုးေတြ ဆက္ကူးဖုိ႔ပဲရွိေတာ့တာေပါ့။ ကိန္းဂဏန္းအတိအက်မရွိေပမယ့္ ဒါေတြၾကည့္ၿပီး ကူးစက္ဖို႔ ပိုမ်ားလာႏိုင္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္” ဟု ေဒါက္တာသံစစ္က ေျပာသည္။

Credit To 7Day News Journal 

Read More »

"မသန္စြမ္းသူရဲ႕ အေရးကိုထည့္မေတြးေပးႏိုင္ သူဟာမသန္စြမ္းသူ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာ "

" မသန္စြမ္းသူေတြရဲ႕မိသားစုဝင္တိုင္းက အားေပးကူညီမႈရ ရွိမွာပါ။လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကလည္း မိသားစု စိတ္ဓာတ္၊ မိသားစုဝင္ ေတြလို ဆက္ဆံဖို႔လိုတယ္။ မသန္ စြမ္းသူရဲ႕ အေရးကိစၥကုိမွထည့္ မေတြးေပးႏိုင္သူဟာ မသန္စြမ္း သူျဖစ္ေနတယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါ တယ္။ အားလုံးမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္"ဟု ယမန္ႏွစ္ ၂ဝ၁၂ခုႏွစ္၊ ေမလ ၈ရက္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္ က်င္းပခဲ့ေသာ ေရႊမင္းသား ေဖာင္ေဒးရွင္း(ျမန္မာ)၏ စတုတၴ အႀကိမ္ႏွစ္ပတ္လည္အထိမ္း အမွတ္ႏွင့္ မသန္စြမ္းသူမ်ား အတြက္ဂုဏ္ျပဳပြဲအခမ္း အနား တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
က ေျပာဆိုခဲ့သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က ေျဖရွင္းရမည့္ အေရးကိစၥ သည္မည္ မွ်ႀကီးသည္၊ငယ္သည္ က အေရးကိစၥမဟုတ္ဘဲ အား နည္းေသာ ပုဂၢိဳလ္၊ အဖြဲ႕အစည္း အေပၚမည္မွ်ကူညီ ေထာက္ပံ့ လုပ္ကိုင္ေပးႏိုင္သည့္ စြမ္းရည္ ျဖင့္ တန္ဖိုးထားဆုံးျဖတ္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံလူဦးေရ၏ ၂.၃၂ ရာခိုင္ႏႈန္း (၁.၃ သန္း)က ေမြးရာပါမသန္စြမ္းသူမ်ား၊ စစ္ပြဲႏွင့္သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္ေၾကာင့္ ကိုယ္အဂၤါခ်ိဳ႕ယြင္းသြား သူမ်ားပါရွိသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ အေနာက္ပိုင္း ျမဝတီၿမိဳ႕မယ္ ေတာ္ေဆးခန္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ေျမျမႇဳပ္မိုင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာခ်ဳိ႕ယြင္းၿပီး ကုသမႈ ခံယူရသူႏွစ္စဥ္ ပ်မ္းမွ်ႏွစ္ ရာခန္႔ရွိေၾကာင္းေဒါက္တာစင္ သီတာေမာင္က ေျပာဖူးသည္။ "မသန္စြမ္းသူလုိ႔ေျပာရရင္ အခု လက္ရွိ ေျမျမႇဳပ္မိုင္းေၾကာင့္ မသန္စြမ္းျဖစ္သြားၾကသူ ေတြရွိ ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း မသန္ စြမ္းတဲ့အခ်က္ကို ေဖာ္ျပေနပါ တယ္။ ေျမျမႇဳပ္မိုင္းေထာင္သူ ေတြကပဲ မသန္စြမ္းသူေတြလား။ေျမျမႇဳပ္မိုင္း ေထာင္ဖုိ႔ျဖစ္ေစတဲ့အေၾကာင္း အရင္းေတြကပဲ မသန္စြမ္းတဲ့အခ်က္လား။

ဒါ ကို မတားႏိုင္တဲ့ သူေတြျဖစ္တဲ့ ကြၽန္မတို႔ကပဲ မသန္စြမ္းသူေတြ လား။ အခုအခ်င္းခ်င္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မယူႏိုင္တဲ့ သူ ေတြဟာ မသန္စြမ္းသူေတြလို႔ ေျပာရမလားပဲ။ ခႏၶာကိုယ္
သန္စြမ္းဖို႔အေရးႀကီးသလို စိတ္ ဓာတ္အားျဖင့္ သန္စြမ္းဖုိ႔လည္း အေရးႀကီးပါတယ္"ဟုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မွတ္ခ်က္ ျပဳေျပာၾကားခဲ့သည္။

၁၉၈၁ခုႏွစ္ကို အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ မသန္ စြမ္းသူမ်ား ႏွစ္အျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့ၿပီး အျပည္ ျပည္ဆိုင္ရာ မသန္စြမ္းသူမ်ားေန႔ကို ႏွစ္စဥ္ ဒီဇင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔အျဖစ္ ကမၻာ႔ကုလသမဂၢ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ လူတန္းစားမေရြးပါဝင္ႏိုင္ေသာေခတ္မီ တိုးတက္သည့္ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ေဖာ္ ေဆာင္သြားႏိုင္ရန္အတြက္ မသန္ စြမ္းသူမ်ားအား လူ႔အဖြဲ႕အစည္း က မိသားစုဝင္မ်ားကဲ့သို႔ မိသား စု စိတ္ဓာတ္ျဖင့္ ပံ့ပိုးကူညီေပးရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း လည္းေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တိုက္တြန္း ႏႈိးေဆာ္ခဲ့သည္။

အလင္းဆက္(IR)

Credit To Popular Journal 

Read More »

ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ဘယ္ေတာ့လာမလဲ

ဒီမိုကေရစီ အသြင္ေျပာင္းစ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ရန္ အလို႔ငွာ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ သည္လည္း အေရးႀကီးေသာ အခန္းက႑ အေနႏွင့္ ပါဝင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မၾကာေသးခင္ ကာလက ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ဥပေဒတစ္ရပ္ကို လႊတ္ေတာ္၏ အတည္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ က လက္မွတ္ေရးထိုး ထုတ္ျပန္ျပ႒ာန္း ခဲ့သည္။

ယခင္အစိုးရလက္ထက္က ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔ အေရးယူ ခဲ့ၾကသည့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ဥေရာပသမဂၢဝင္ ႏုိင္ငံမ်ားက လက္ရွိအစိုးရ လက္ထက္တြင္မူ တရားဝင္ပုံမွန္ ျပန္လည္ဆက္ဆံလာကာ အကူအညီေပးေရး၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ ကုန္သြယ္ေရးကိစၥမ်ား ျပန္လည္စတင္ရန္ တာစူလာၾကသည္။ ထို႔အတူ ယခင္က လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈ အနည္းငယ္ခန္႔သာ ေပးခဲ့ၿပီး မည္သည့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမွ် တရားဝင္မရွိခဲ့သည့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ သည္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံရန္ စိတ္အားထက္သန္လ်က္ ရွိသည္။ ယခင္အစိုးရ လက္ထက္ကပင္ ပုံမွန္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ၊ ကုန္သြယ္မႈရွိေနခဲ့ေသာ ေဒသတြင္းရွိ စင္ကာပူ၊ ထိုင္း၊ မေလးရွားႏိုင္ငံတို႔ အျပင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲ ကြန္ျမဴနစ္ ဗီယက္နမ္သည္ပင္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏွင့္ ယခင္ထက္ပိုၿပီး နီးကပ္ေသာ ကုန္သြယ္မႈ၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား တိုးျမႇင့္ ေဆာင္ရြက္ရန္ စီစဥ္လ်က္ရွိၾကသည္။

လက္ရွိအစိုးရသစ္၏ ၂ ႏွစ္တာကာလ အတြင္းမွာပင္ ႏိုင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား လာေရာက္ရန္ သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ ျပည္ပခရီးစဥ္တိုင္း၊ ျပည္တြင္းသို႔ လာေရာက္သည့္ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရအႀကီးအကဲ ခရီးစဥ္တိုင္းတြင္ လႈိက္လွဲစြာ ဖိတ္ေခၚခဲ့သည္။

လက္ရွိျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိေနေသာ ဂ်ပန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ႏွင့္အတူ ဂ်ပန္ ထိပ္သီး စီးပြားေရး ကုမၸဏီႀကီးမ်ား၏ အမႈေဆာင္အရာရွိခ်ဳပ္ ၄၀ ေက်ာ္ႏွင့္ အႀကီးတန္းအရာရွိႀကီး ၁၀၀ေက်ာ္ ပါလာခဲ့သည္ကိုၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေပၚတြင္ ဂ်ပန္တို႔ မည္မွ် ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားေနသည္ကို သိႏိုင္သည္။ ထို႔အတူ မၾကာေသးခင္ကပင္ အေမရိကန္ထိပ္သီး စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ လာေရာက္ခဲ့သည္။ ထုိ႔အျပင္ ယခင္လအတြင္းက ေတာင္ကုိရီးယား လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ စင္ကာပူ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားလည္း အဖြဲ႕လိုက္ လာေရာက္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ ယေန႔အခ်ိန္အထိ မည္သည့္ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီမွ် တရားဝင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသည့္ သတင္း ထြက္ေပၚမလာေသးေပ။ သံတမန္ သတင္းရပ္ကြက္၏ အဆိုအရ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏိုင္ျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျမန္ဆန္စြာ ဝင္ေရာက္ႏုိင္မည့္ ေရခံ၊ ေျမခံမ်ား အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးေသာေၾကာင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ေႏွာင့္ေႏွး ေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ အင္တာနက္ျမန္ႏႈန္း၊ ကုန္စည္တင္ပို႔၊ တင္သြင္းရာတြင္ ျဖတ္သန္းရသည့္ အဆင့္မ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားသား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ား တစ္နည္းအားျဖင့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအတြက္ ဗီဇာစနစ္၊ ႏွစ္ရွည္ငွားရမ္းရမည့္ အိမ္၊ ၿခံ၊ ေျမ အမ်ားစု ခ႐ုိနီမ်ား လက္တြင္ ရွိေနျခင္း၊ ဟုိတယ္ခမ်ား ယူသည့္ေဈးႏွင့္ ေပးသည့္ဝန္ေဆာင္ခ မထိုက္တန္ျခင္း၊ လုံေလာက္သည့္ ကြ်မ္းက်င္အဆင့္ လူသားအရင္းအျမစ္ စသည့္ ေရခံ၊ ေျမခံမ်ားတြင္ လုိအပ္ခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနေသးေၾကာင္း ၄င္းတို႔ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံအလိုက္ လာေရာက္ၾကသည့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံလိုသူမ်ားက မွတ္ခ်က္ျပဳၾကသည္။

ႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးကို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေစလိုေသာ စိတ္ရင္းေစတနာ အမွန္တကယ္ရွိေနသူ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ အစိုးရအေနႏွင့္ မိမိတို႔ဘက္မွ ဆိုခဲ့ပါ ေရခံ၊ ေျမခံမ်ား မည္သုိ႔ ျဖည့္ဆည္းႏိုင္သည္၊ မည္သူႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မည္၊ အခြန္ပုံမွန္ ထမ္းေဆာင္ေနၾကသည့္ တိုင္းရင္းသား လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ အေသးစားႏွင့္ အလတ္စားလုပ္ငန္းမ်ား ရွင္သန္ရပ္တည္ေရး ကဲ႔သို႔ ကိစၥမ်ားပါဝင္ေသာ နယ္ပယ္အလိုက္ မဟာစီမံကိန္း(ဝါ) Comprehensive Master Plans ေထာင့္စုံ လႊမ္းၿခဳံစဥ္းစားထားသည့္ ပင္မစီမံကိန္းႀကီးမ်ား အသင့္ေရးဆြဲထားရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အထူးေဖာ္ျပလိုသည္။
Credit To The Voice Weekly

Read More »

ဒီရာသီကို ဘယ္လိုကူးမလဲ

 

(လဲ့ရည္ျမင့္)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ရာသီဥတုအမ်ဳိး အစား သုံးမ်ဳိးရွိရာတြင္ လက္ရွိ ပ်က္စီးသြားေသာ သဘာဝတရားမ်ားေၾကာင့္ ေႏြရာသီဆို ပူလြန္းျခင္း၊ မိုးရာသီဆို မိုးသည္းထန္ျခင္းႏွင့္ ေဆာင္းရာသီ ကာလတြင္ အေအးေပါ့လာျခင္းတို႔ ရင္ဆိုင္ေနရ သည္။ ယင္းသို႔ ေျပာင္းလဲလာေသာ မူလ အေနအထား မဟုတ္သည့္ ရာသီဥတုမ်ား ၾကားတြင္မွ ယခုကာလသည္ ပူျပင္းေျခာက္ ေသြ႕ေသာ ေႏြရာသီႏွင့္ စြတ္စုိသည့္ မိုးရာသီ ကာလသို႔ အကူးအေျပာင္း မုတ္သုံဝင္ေရာက္သည့္ ကာလျဖစ္သည့္ ယခုရက္မ်ား အတြင္းလည္း ေနပူတစ္လွည့္ မိုးရြာတစ္ခါျဖင့္ ျဖတ္သန္းေနရသည္။ မိုးစတင္ရြာသြန္း ေနပါၿပီ။ သို႔ေသာ္ ေႏြရာသီကာလကို ျဖတ္သန္းရန္လည္း က်န္ရွိေနေသးသည္။

ယခုႏွစ္ေႏြရာသီတြင္ ထူးျခားေသာ သတိျပဳဖြယ္ရာအျဖစ္ ေက်းလက္ေရာ ၿမဳိ႕ျပပါမက်န္ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ အေၾကာင္း ေယဘုယ်သိရွိၿပီး ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္မ်ား လိုက္နာေဆာင္႐ြက္ၾကကာ အခ်င္းခ်င္း တစ္ဆင့္သတိေပးကာ ႏိႈးေဆာ္ တိုက္တြန္းမႈေၾကာင့္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈ မ်ားလည္း ပိုမိုျပဳလုပ္လာၾကသည္ကို ေတြ႔ရ သည္။ သို႔ေသာ္ ေမလဆန္းပိုင္းအထိ အပူ ရွိန္ျမင့္တက္လ်က္ ရွိရာမွ အပူပိုင္း မုန္တိုင္း မဟာစင္ေၾကာင့္ ယခုလ ဒုတိယပတ္မွ စတင္ကာ ေဒသအလိုက္ မိုးရြာသြန္းမႈမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။ အပူခ်ိန္ျပင္းေနသည့္ အခ်ိန္ ရြာေသာမိုးေၾကာင့္ အပူဒဏ္ သက္သာသြားသည္မွာေတာ့ အမွန္ပင္။

က်န္းမာေရးအခင္းအက်င္း

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ေႏြရာသီသည္ အသက္႐ြယ္ငယ္လြန္းသူ၊ အသက္ႀကီး လြန္းသူ၊ က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕တဲ့သူႏွင့္ အရက္ ေသာက္သုံးသူမ်ားအတြက္ အႏၲရာယ္ ေပါင္းမ်ားစြာကို လက္ကမ္းႀကဳိလင့္ သကဲ႔သို႔ ျဖစ္ရာ အပူဒဏ္ျမင့္မားမႈေၾကာင့္ အေရျပား၊ မ်က္စိႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္တြင္း အစိတ္အပိုင္း အခ်ဳိ႕ကို ထိခိုက္ပ်က္စီးေစႏိုင္ၿပီး အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ေနထိုင္လွ်င္ မလိုလားအပ္ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ဳိးမ်ားလည္း တိုးပြားလာမည္ ျဖစ္သည္။

အပူအေအး ႐ုတ္တရက္ ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ က်န္းမာေရးအတြက္လည္း ႀကဳိတင္ ျပင္ဆင္ကာကြယ္မႈမ်ား ပိုလာသည္။ ရာသီဥတု အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ တုပ္ေကြး ေရာဂါမ်ား၊ အမွည့္လြန္ အသီးမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါမ်ား၊ အပူရွိန္ေၾကာင့္ မ်က္စိနာျခင္းတို႔ ခံစားရႏိုင္ သည့္အတြက္ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္မ်ား သတိျပဳရန္လိုလာသည္။
အထူးသျဖင့္ ေႏြရာသီတြင္ ေခြၽးထြက္လြန္ျခင္းေၾကာင့္ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္မႈဒဏ္ ပိုခံစားရသျဖင္႔ ေရဓာတ္ျပန္လည္ ျဖည့္ဆည္းေပးရန္ လိုအပ္သည္။ ေရမ်ားမ်ား ေသာက္သုံးျခင္း၊ ဓာတ္ဆားရည္ ေသာက္သုံးျခင္းတို႔ျဖင့္ လိုအပ္ေနေသာ စြမ္းရည္ကို ျဖည့္ေပး ႏိုင္သည္။ ထို႔ျပင္ စားေသာက္မႈပိုင္းတြင္ လည္း ဗီတာမင္ စီ၊ ေအ ၊ ေက အစရွိသျဖင့္ အစုံအလင္လိုအပ္သည္။

မည္သည့္ရာသီဥတုတြင္ ျဖစ္ေစ က်န္းမာေရးအတြက္ အစားအေသာက္ပိုင္း၊ အဝတ္အစားပိုင္းႏွင့္ ေနထိုင္မႈပိုင္းအရ ဆင္ျခင္ေနထိုင္စရာ မ်ားစြာရွိရာ ေႏြရာသီတြင္ ကေလးသူငယ္မ်ား ေနပူထဲ အကာအကြယ္ မယူဘဲ ထြက္ျခင္း၊ အပူရွိန္ျမင့္ခ်ိန္ အရက္ အလြန္အကြၽံ ေသာက္သုံးျခင္းတို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမည့္အျပင္ ေရာဂါအခံရွိေသာ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားကို ဂ႐ုစိုက္ေပးရန္ လိုအပ္ပါသည္။ မိုးရာသီတြင္မူ ေရႏွင့္ အစားအစာပိုင္း ဆိုင္ရာတို႔ကို မ်ားစြာ သတိျပဳသင့္ၿပီး လမ္းေဘး အစားအစာမ်ား၊ အမွည့္လြန္ အသီးမ်ားႏွင့္ မသန္႔ရွင္းေသာ ေရတို႔သည္ ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါမ်ား ကို အလြယ္တကူ ျဖစ္ေစႏိုင္သည့္အတြက္ သတိႏွင့္ယွဥ္ စားေသာက္ေပးရမည္။

အထူးသတိျပဳစရာ

ပူအိုက္စြတ္စိုခ်ိန္ႏွင့္ မိုးကာလတို႔၏ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ အထူးသတိျပဳစရာ အမွတ္သညာမွာ တုပ္ေကြးပင္။ ယခုကဲ႔သို႔ ပူအိုက္စြတ္စိုေသာ ရာသီဥတုတြင္ ကေလး သူငယ္မ်ား၌လည္း ျခင္မွတစ္ဆင့္ ကူးစက္ေသာ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေရာဂါ ျဖစ္ပြားျခင္းသည္ အဓိက အႏၲရာယ္ႀကီးျဖစ္ၿပီး က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာန အေနႏွင့္ေရာ မိသားစုမ်ားအေနျဖင့္ပါ ႀကဳိတင္ကာကြယ္မႈမ်ား စတင္လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္ ကာလပင္ ျဖစ္သည္။ ေႏြႏွင့္ မိုးအကူး ၾကားကာလ၏ ေၾကာက္စရာအႏၲရာယ္သည္ ကူးစက္လြယ္ေသာ တုပ္ေကြးေရာဂါပင္။
"တုပ္ေကြးကို ကာကြယ္ဖို႔ အမ်ားနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ေနရာေတြကို ထိကိုင္ၿပီးတာနဲ႔
လက္ကို ေသခ်ာေဆးတတ္တဲ့ အက်င့္ရွိရင္ တုပ္ေကြးရာသီမွာေတာင္ တုပ္ေကြးျဖစ္ႏိုင္စြမ္းက ၈၅ ရာခိုင္ႏႈန္းထိ နည္းပါးသြားတယ္" ဟု အေထြေထြေရာဂါကု ဆရာဝန္ ေဒါက္တာသီဟသစ္က ေျပာၾကားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အပူပိုင္းေဒသႏွင့္ နီးေသာ သမပိုင္းေဒသ ျဖစ္သည့္အတြက္ ေႏြႏွင့္ မိုးအကူးကာလသည္ ပူအိုက္စိုစြတ္မႈ အျမင့္ဆုံးျဖစ္ၿပီး ေလထုႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ ပူေႏြးစြတ္စိုမႈမ်ားေၾကာင့္ ဗက္တီးရီးယား ႏွင့္ ဗိုင္းရပ္စ္မ်ား ပိုေပါက္ဖြားႏိုင္သျဖင္႔ အသက္႐ွဴလမ္းေၾကာင္း ကူးစက္ေရာဂါမ်ားကို အထူးသတိျပဳၾကရန္ လိုအပ္သည္။ ေလထုအတြင္း ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးမ်ား ႐ွဴ႐ိႈက္မိျခင္းႏွင့္ အမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ေနရာမ်ားမွ ပစၥည္းမ်ားကို ကိုင္မိရာမွ တစ္ဆင့္ တုပ္ေကြးေရာပါပိုး ကူးစက္ခံရမႈ ပိုမ်ားသည္။

"အဓိက ကာကြယ္ဖို႔က အေအးမမိဖို႔ပဲ။ အေအးမိရင္ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ကိုယ္ခံအားစနစ္ ေခတၱရပ္ဆိုင္းသြားၿပီးေတာ့ အနားမွာရွိတဲ့ ေရာဂါပိုးတစ္ခုခု ဝင္ႏိုင္တယ္၊ အိပ္ေရး ပ်က္ရင္လည္း ကိုယ္ခံအား က်တတ္တယ္" ဟု ေဒါက္တာ သီဟသစ္က ေျပာၾကားသည္။

မိုးရာသီအကူးအေျပာင္းတြင္ လမ္းေဘးအသုပ္စုံႏွင့္ အစားအစာမ်ား ကိုင္တြယ္ေသာလက္ မသန္႔ရွင္းမႈအျပင္ အမွ်င္ဓာတ္ ပိုမ်ားေသာ ပိႏၷဲသီးကဲ႔သို႔ ရာသီေပၚအသီးမ်ား၊ အမွည့္လြန္သီးမ်ားကို စားသုံးျခင္းကလည္း ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာ ေရာဂါကို အျဖစ္ မ်ားေစသည္။ ယင္းေၾကာင့္ အမ်ားႏွင္႔ သက္ဆိုင္ေသာေနရာမ်ားသို႔ သြားေရာက္ၿပီးတိုင္း လက္ကိုေဆးေၾကာ သင့္ရာ ေရအဆင္သင့္မရွိပါက ေရမလုိဘဲ အသုံးျပဳႏိုင္ေသာ လက္သန္႔ေဆးရည္ မ်ားလည္း ေဆာင္ထားသင့္ေၾကာင္း တိုက္တြန္း လိုသည္။

ရာသီအကူးမွာ ဝတ္ဆင္စရာ

ရာသီဥတုကိုလိုက္၍ သင္႔ေလ်ာ္ရာရာ ဝတ္ဆင္ၾကရရာတြင္ ေႏြရာသီမက် မိုးရာသီမက် ၾကားကာလ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ေႏြရာသီတြင္ပိုမိုအသုံးဝင္သည့္ ခ်ည္သား ပြပြေရာင္းေရာင္း အေရာင္ႏု အဝတ္အထည္မ်ားသာ ဝတ္ဆင္သင့္ေသး သည္။ ခ်ည္သားကဲ႔သို႔ အဝတ္အထည္မွသာ မိုးရာသီတြင္ ေႏြးေထြးၿပီး ေရစိုလွ်င္ေျခာက္ လြယ္ႏိုင္သကဲ႔သို႔ ေႏြရာသီတြင္လည္း အပူဒဏ္မွ ကာကြယ္ႏိုင္မည္။ သို႔ရာတြင္ မိုးတြင္းေရာက္ရွိၿပီဆိုက လုပ္ငန္းခြင္တြင္ အဝတ္အထည္အနည္းဆုံး တစ္စုံခန္႔ အပို ထားရွိရန္လိုအပ္ပါသည္။ွ

သတိျပဳသင့္သည္က ခရမ္းလြန္ ေရာင္ျခည္သည္ မိုးတြင္းတြင္လည္း ရွိေနျခင္းပင္။ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ကို ေႏြရာသီ တြင္သာ ကာကြယ္ရမည္မဟုတ္၊ မိုးရာသီ တြင္လည္း ဆက္လက္ကာကြယ္သြားရမည္ ျဖစ္ရာ ေနေရာင္ႏွင့္ တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႔မႈကို ေရွာင္ရဦးမည္ပင္။ ကမၻာ့က်န္းမာေရး အဖြဲ႕က ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ ရည္ညႊန္းကိန္း ၃ ထက္ ေက်ာ္ပါက ေနေရာင္ကာကြယ္မႈ စတင္လုပ္ေဆာင္သင့္ေၾကာင္း ႏိႈးေဆာ္ထားသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလက ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ အနိမ့္ဆုံး ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ ရည္ညႊန္းကိန္းသည္ ၈ အထိရွိၿပီး အျပင္းဆုံးအဆင့္တြင္ ရွိကာ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ တြင္လည္း ရည္ညႊန္းကိန္း ပမာဏ ၁၂ အထိ ရွိသည့္အတြက္ လူကို အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစေသာ အဆင့္တိုင္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ခရမ္းလြန္ ေရာင္ျခည္ကို ေန႔တစ္ေန႔ ၏ အပူဆုံးအခ်ိန္ တြင္ တိုင္းတာျခင္းျဖစ္ၿပီး ေနရာေဒသ၊ အခ်ိန္ကာလေပၚလိုက္၍ ရည္ညႊန္းကိန္း ပမာဏခ်င္း ကြဲျပားျခားနားႏိုင္သည္။

ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္သည္ ေရ၊ သဲ ကဲ႔သို႔ အျခားေရာင္ျပန္ဟပ္ႏိုင္ေသာ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚတိုင္းတြင္ ေရာင္ျပန္ဟပ္ျခင္းေၾကာင့္ ေရာင္ျခည္သင့္သူမ်ားသည္ ယူဗီဒဏ္ကို ႏွစ္ဆတိုး ခံစားရေစသည္။ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ ထိေတြ႔မႈကာလ ၾကာရွည္လာလွ်င္ အေရျပားကင္ဆာ၊ မ်က္စိတိမ္စြဲျခင္း တို႔အထိ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ၿပီး ေရတိုထိေတြ႔မႈမ်ားပါက လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ကိုယ္ခံအားအလိုက္ အေရျပားေလာင္ျခင္း ႏွင္႔ မ်က္စိေရာဂါ အမ်ဳိးမ်ဳိးခံစားရႏိုင္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ရာသီဥတု အကူးအေျပာင္းတြင္ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိသည့္ အဝတ္အထည္မ်ား ဝတ္ဆင္ရသကဲ႔သို႔ ရာသီဥတုဒဏ္ကို အကာအကြယ္ ျပဳႏိုင္သည့္ အသုံးအေဆာင္ မ်ားလည္း ဂ႐ုျပဳသုံးစြဲရမည္ပင္။

ယခုကဲ႔သို႔ ရာသီဥတုမ်ဳိးတြင္ သတိႏွင့္ သြားလာစားေသာက္ ေနထိုင္ၾကရန္ အထူး လိုအပ္သည္။ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မႈမ်ား လည္း တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိုလာၿပီး သက္ရွိလူသားတို႔တြင္ မလိုလားအပ္ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ေနၾကရသည္။ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈကို သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ပညာရွင္မ်ားက တီထြင္ ဖန္တီးျပဳျပင္ေနသည့္ အခ်ိန္ လူသားမ်ား ဘက္ကလည္း သတိျပဳေနထိုင္ရန္၊ လိုက္နာ သင့္သည္တို႔ကို လိုက္နာရန္ အခ်ိန္အခါ က်ေရာက္ေနၿပီး က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ အႏၲရာယ္မ်ားအတြက္ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္ တို႔ကို နားစြင့္ ေနထိုင္ရသကဲ႔သို႔ပင္ ေဆးပညာရွင္၊ ဆရာဝန္တို႔၏ သတိေပးႏိႈးေဆာ္ခ်က္ မ်ားကိုလည္း အစဥ္အၿမဲ နားေထာင္ရ ေပမည္။ သို႔မွသာ ရာသီဥတုကို မွီခိုေနရေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ လူဦးေရ သန္း ၆၀ ၏ က်န္းမာေရးလည္း ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈ ေလ်ာ့နည္းသြားႏိုင္ မည္ျဖစ္သည္။

Credit To The Voice Weekly

Read More »

အေရွ႕ေတာင္အာရွ လိင္ကြၽန္မ်ားဘဝ

(အယ္ဒီတာတစ္ဦး)

ထိုင္းႏိုင္ငံ ပက္ပုံးလမ္းတြင္ ျဖစ္သည္။ ေပါ့ပ္ဂီတသံေတြက လြင့္ပ်ံ႕ ထြက္လာသည္။

သူမအမည္က မိုင္းလီ။ အသက္ ၂၄ ႏွစ္သာ ရွိေသးၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း
ခ်င္း႐ိုင္ၿမဳိ႕က အေပ်ာ္မယ္ေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ နက္ေမွာင္သည့္ ဆံပင္ရွည္ရွည္ ႏွင့္ ႏွစ္လိုဖြယ္ မ်က္ႏွာထားရွိသည္။ သူမ ဘဝႏွင့္ သူမအလွက မထင္ရက္စရာ ျဖစ္သည္။ ထိုင္းတကၠသိုလ္ တစ္ခုတြင္တိရစၦာန္ ေဆးကု ဘာသာရပ္ျဖင့္ တက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ အာရွစီးပြား ပ်က္ကပ္တြင္ မိသားစုဘဝပ်က္ၿပီး သူမလည္း ဤဘဝသို႔ ေရာက္ခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။

မိုင္းလီကဲ႔သို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ အမ်ဳိးသမီး ေပါင္းမ်ားစြာ ဘဝေတြပ်က္ခဲ့ရသည္။ စီးပြားပ်က္မႈ ေပါင္းမ်ားစြာတြင္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ၏ လူကုန္ကူးမႈ ဝဲဂယက္အတြင္း သက္ဆင္းခဲ့ၾကရသည္။ အမ်ဳိးသမီးေပါင္း မ်ားစြာကို လိင္ကုန္ကူးရန္ အတြက္သာမက ခိုင္းေစရန္ႏွင့္ ကိုယ္တြင္းအဂၤါ အစိတ္ အပိုင္းမ်ား ျဖတ္ေတာက္ယူရန္ အတြက္ပါ ကုန္ကူးၾကေတာ့သည္။ ထိုအထဲတြင္ ကေလးလိင္ကြၽန္အျဖစ္ ခိုင္းေစရန္ အျပစ္မဲ့ေသာ ငယ္႐ြယ္သည့္ မိန္းကေလးငယ္ ေပါင္းမ်ားစြာလည္း ပါဝင္သည္။

မိုင္းလီက -
"အေျခအေနက တကယ့္ကိုဆိုးပါ တယ္။ ကြၽန္မအထင္ သနားၾကင္နာတတ္ တဲ့ ေယာက္်ားေတြ ဒီေလာကႀကီးမွာ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ေတာင္ ထင္မိတယ္။ ေယာက္်ားဆိုတာ အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ ကေလးေတြအေပၚ သနားၾကင္နာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ထားတာ။ ဒါေတြနဲ႔ အျမတ္ထုတ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ကို မထားတာ။ ေယာက္်ားအမ်ားစုက မင္းသား ႐ုပ္ေခါင္းစြပ္ထားတဲ့ ဘီလူးေတြ ျဖစ္ေန တယ္" ဟု ေျပာလိုက္သည္။

သူမေထာက္ျပလိုက္သည့္ အေနအထားကလည္း လက္ခံခ်င္စရာျဖစ္သည္။ မၾကာေသးမီက ထိုင္းရဲအရာရွိ တစ္ဦးသည္ လမ္ပီနီတြင္ ၁၂ ႏွစ္သမီးေလးကို မုဒိမ္းက်င့္ခဲ့သည့္ ျဖစ္ရပ္တစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ထိုရဲအရာရွိေထာင္ဒဏ္အႏွစ္ ၂၀ က်သြား သည္။ ထိုသို႔ရက္စက္မႈေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္ ရင္းႏွီး ေပးဆပ္ခဲ့ၿပီးမွ ထိုင္းလႊတ္ေတာ္က ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒမ်ားအတိုင္း ကေလးသူငယ္ အဓမၼက်င့္မႈႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ဥပေဒမ်ားကို ျပ႒ာန္းရန္ ေထာက္ခံၾက ေတာ့သည္။

မိုင္းလီက ထမင္းစားရင္း "လူေတြက ကေလးေတြကို ေရာင္းတယ္၊ ဝယ္တယ္ ဆိုၿပီး လုပ္ေနၾကတယ္" ဟု ေျပာလိုက္သည္။

သူမသည္ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ ေရာင္းစားေနရေသာ္လည္း ေငြေၾကးမ်ားမ်ားစားစား မရ။ ရသမွ်ေငြကိုလည္း သူမမိသားစုအတြက္ ခ်င္႐ိုင္းသို႔ ျပန္ပို႔ရန္ စုေဆာင္းထားရသည္။
"ကြၽန္မမွာ ညီမေလးသုံးေယာက္ ရွိတယ္။ ကြၽန္မမွေငြမပို႔ရင္ စားစရာမရွိဘူး။ ကြၽန္မ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ျဖစ္မွာေတာ့ စိုးရိမ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လိင္ကုန္ကူးတယ္ဆိုတာ ဟိုးေရွးေရွးကတည္းက လုပ္လာၾကတာပဲ။ သမိုင္းစကတည္းက ရွိတယ္လို႔ေတာင္ ေျပာၾကတယ္။ ဒီေလာက္အေျခခိုင္ၿပီး မခ်ဳိးဖ်က္ ႏိုင္ခဲ့တဲ့ လုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခုေလ" ဟု သူမက ဆိုသည္။

မိုင္းလီတစ္ေယာက္ အဘယ္ေၾကာင့္ မႏွစ္ၿမဳိ႕သည့္ေလာကႀကီးထဲတြင္ က်င္လည္ ေနရသနည္း။

"ကြၽန္မခႏၶာကိုယ္က ပိုက္ဆံျဖစ္ေန တယ္ေလ။ ေယာက္်ားေတြအသားအေရ၊ အေရာင္အေသြး၊ အမူအရာေတြကို သိပ္ေ႐ြးတယ္။ အေဝ့အဝိုက္ အေကြ႕အေကာက္ ေတြမ်ားရင္ ပိုႀကဳိက္တယ္။ သူတို႔ႀကဳိက္ရင္ ၿပီးၿပီ။ ကြၽန္မမွာ ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္မွမရွိတာ။မ်က္ရည္ပဲ ရွိတာေလ" ဟု ေျပာသည္။

ထိုင္းႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွက အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ လိင္ကုန္ကူးသည့္ ေဈးကြက္တြင္ လူႀကဳိက္မ်ားသည္။ ပက္ပုံးလမ္းေပၚက တိရစၦာန္႐ုံႏွင့္ ဘန္ေကာက္ မီးနီလမ္းရွိ ဆိုင္ေကာင္းဘြိဳင္တို႔တြင္ သူတို႔ႏွင့္ျပည့္ေနသည္။ ေျမာက္ပိုင္းမွ အသားျဖဴျဖဴ ထိုင္းပ်ဳိျဖဴမ်ားသည္ မြန္ဂိုႏွင့္ တိဘက္ မ်ဳိးႏြယ္မ်ား ျဖစ္ၾကသျဖင့္ မြတ္ဆလင္ႏွင့္ မေလးေတာင္ပိုင္း သူေတြထက္ အႀကဳိက္ပို မ်ားသည္။ အင္ဒိုမေလးမ်ားႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကိုမူ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ လိင္ကြၽန္အျဖစ္ လာေရာက္ျခင္းအား ပိတ္ပင္ထားသည္။

အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ ဟိမဝႏၲာဘက္မွ လာေသာ ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာစြဲမက္စရာ ေကာင္းသည့္ မိန္းကေလးမ်ားကို ကာလကတၱားသို႔ ေခၚလာၾကၿပီး သူတို႔အမူအရာ၊ အရည္အေသြးအလိုက္ ေအာ္ဒါရွိသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ တစ္ဆင့္ျပန္ပို႔သည့္ လုပ္ငန္း ေခတ္စားသည္။ မေလးရွားကဲ႔သို႔ အစၥလာမ္မစ္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ လိင္ကုန္ကူးမႈကို တားျမစ္ထားေသာ္လည္း ခရစ္ယာန္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ မ်ားေသာ ဖိလစ္ပိုင္ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတို႔တြင္ လိင္ကုန္ကူးမႈမွာ တစ္ေန႔တျခားတိုးပြား လ်က္ရွိေနသည္။

ဆြီဒင္ႏိုင္ငံတြင္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ျခင္း ကို တရားဥပေဒအရ တားျမစ္ ပိတ္ပင္ထားသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း က အတိတ္ဇာတ္ေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိသည္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ စစ္တပ္ကအာဏာ သိမ္းၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံျခားတပ္သားေပါင္း ၁၁၀၀ ဦးကို ႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ေခၚလာခဲ့သည္။ ထိုအထဲတြင္ အေမရိကန္စစ္သား မ်ားလည္း ပါသည္။ ထိုင္းျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ကလည္း ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း ထိုစစ္သားမ်ားေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လိင္ကစားႏိုင္ရန္ ဥပေဒမ်ား ထုတ္ျပန္ၿပီး အကာအကြယ္ေပးထားသည္။ ဘားဆိုင္မ်ားကို နံနက္ ၂ နာရီအခ်ိန္တြင္ ပိတ္ရမည္ ကိုထပ္ၿပီး အခ်ိန္တိုးခ်ဲ႕ေပး လိုက္သည္။ ျပည့္တန္ဆာႏွင့္ ဇိမ္ခန္းခေတြေဈးတက္ ကုန္သည္။

မိုင္းလီက ေဆြးျမည့္စြာျဖင့္ "ကြၽန္မကိုစိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔။ ကေလးေတြကိုပဲ စိတ္ပူပါရွင္။ သူတို႔အတြက္က ပိုၿပီးအႏၲရာယ္ မ်ားပါတယ္"ဟု ေျပာလိုက္သည္။
ကေလးသူငယ္မ်ားကို မုဒိမ္းက်င့္မႈ မ်ားသည္ ေတာင္အာဖရိကတြင္ ျမင့္မားလာၿပီး အေရွ႕ေတာင္အာရွသို႔ပါ ေတာမီးပမာ ကူးစက္လာသည္။ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံ ကေလးလိင္ကြၽန္ လုပ္ငန္းသည္ ကမၻာ သိထင္ရွားခဲ့သည္။ ကြန္ျမဴနစ္ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံတြင္လည္း ကေလးသူငယ္ အဓမၼက်င့္ ခံရမႈေပါင္း ၃၅၀၀ ခန္႔တက္လာသည္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သာမန္အမႈမ်ား ထက္ မုဒိမ္းမႈမ်ား ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ တိုးတက္ျမင့္မားလာသည္ ဆိုျခင္းက အာရွ၏ စိုးရိမ္စရာ အေနအထားျဖစ္သည္။

အေရွ႕ေတာင္အာရွကို ျဖတ္ၿပီး အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ ကေလးသူငယ္ေပါင္း သံုးသိန္းခန္႔ လိင္ကုန္ကူးျခင္း ခံေနရသည္။ အမ်ားစုမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ တ႐ုတ္ျပည္နယ္စပ္ တို႔တြင္ အလုပ္လုပ္ေနၾကရၿပီး၊ ဘန္ေကာက္ လမ္းမမ်ား ေပၚသို႔ ေရာက္လာသူမ်ားပင္ ရွိသည္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေကာင္းမ်ား ရမည္လား ဟူသည့္ အထင္ႏွင့္ တ႐ုတ္ျပည္မွထြက္လာ သည့္ သူမ်ားပင္ရွိသည္။ သူတို႔တြင္ ပိုက္ဆံလည္း တစ္ျပားမွပါမလာ။ မိသားစုေပ်ာက္ ဆုံးေနသူေတြလည္း ထိုအထဲတြင္ပါသည္။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေရာင္းစားခဲ့သူမ်ားလည္း ပါသည္။ လာအိုႏွင့္ ျမန္မာေတာမ်ားကို ငွက္ဖ်ားဒဏ္ေတြ ႀကံ့ႀကံ့ခံရင္း ျဖတ္လာၾက ရသည္။ မေလးရွားႏိုင္ငံ၊ ကြာလာလမ္ပူသို႔ ဗင္ကားမ်ားျဖင့္ ခိုးလိုက္ၿပီး သူတို႔ေရာက္လာၾကသည္။ ၄င္းတို႔အား ခ်ဳပ္ကိုင္သူမ်ား ကလိမ္ကက်စ္ မ်ား၏ အေပးအယူ အမ်ဳိးမ်ဳိးတြင္ ေဒၚလာ ၂၀၀၀မွ ၄၀၀၀ ခန္႔ အထိ ေဈးေပါက္ေသာ္လည္း သူတို႔တန္ဖိုး အမွန္ကို မသိရသူေတြမ်ားသည္။ သူတို႔ကို ေခၚလာသူေတြကိုပင္ ကယ္တင္ရွင္ႀကီးေတြ အထင္ျဖင့္ ထားရာေန၊ ေစရာသြား၊ ခိုင္းတာ လုပ္ေနၾကရသူမ်ား ရွိသည္။ အခ်ဳိ႕ မိန္းကေလးမ်ား ဆိုလွ်င္ ၄င္းတို႔အား ခ်ဳပ္ကိုင္သူမ်ားႏွင့္ ပြဲစားမ်ားၾကားတြင္ ခုနစ္ႀကိမ္မွ ဆယ္ႀကိမ္ခန္႔အထိ လႊဲအေျပာင္းခံခဲ့ၾကရသည္။

မိန္းကေလးမ်ား၏ ဘဝမွာ သနားစရာ ေကာင္းလွသည္။ အခ်ဳိ႕မွာ ျပန္ေပးဆြဲခံ လာရျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ အခ်ဳိ႕မွာ မိဘမ်ားကိုယ္တိုင္က ေရာင္းစားလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အမ်ားစု မွာ မိဘမဲ့ဘဝမ်ား၏ သားေကာင္မ်ား ျဖစ္ရသည္။ အနည္းငယ္ ကံေကာင္းသူေလာက္သာ စက္႐ုံအလုပ္႐ုံ မ်ားတြင္ အလုပ္သမားဘဝ ေရာက္ၾကရသည္။ မိန္းကေလး အမ်ားစုမွာ ေခ်ာေခ်ာလွလွေလးေတြ ျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာလွပျခင္းက လိင္ကြၽန္ဘဝ ေရာက္ရန္ အေၾကာင္းဖန္လာသလို ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အခ်ဳိ႕႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာလွပသည့္ မိန္းကေလးမ်ားသည္ တိုက်ဳိႏွင့္ ကိပ္ေတာင္း ၿမဳိ႕မ်ားအထိ ေခၚသြားျခင္းခံရသည္။

မိုင္းလီလို မိန္းကေလးမ်ဳိးေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္မ်ားစြာရွိသည္။ သူတို႔ဘဝေတြက အဆုံးအစမဲ့ေသာ အလင္းေပ်ာက္ေနသည့္ လိုဏ္ေခါင္းအတြင္း ေလွ်ာက္လွမ္းေန ၾကသလို ျဖစ္ေနသည္။
"အိပ္မက္ေတာ့ရွိတယ္။ ကြၽန္မျဖစ္ခ်င္တာက ထိုင္းတစ္ႏိုင္ငံလုံးမွာ ရွိတဲ့ဆင္ေတြကို ကယ္တင္ခ်င္တယ္။ တိရစၦာန္ေတြ အားလုံးကို ကယ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ခုေတာ့ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ တိရစၦာန္တစ္ေကာင္လို ဆက္ဆံခံေနရတယ္။ တကယ္လို႔ ဆုေတာင္း တိုင္းျပည့္မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္မကိုလည္း လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ဆုေတာင္းေပးပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္"ဟု ဆိုလိုက္သည္။

မိုင္းလီက ရီေဝေသာမ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ အေဝးသို႔ေငးကာ ေဆြးေနရွာသည္။ သူလည္း ဆုေတာင္းေနမည္မွာ ေသခ်ာသည္။
Credit To The Voice Weekly

Read More »