လက္ရွိျမန္မာ့ႏိူင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြက ေတာ္ေတာ္အားရစရာေကာင္းတယ္။
ေတာ္ေတာ္အားရစရာေကာင္းတယ္ဆိုတာကဟိုအရင္စစ္အစိုးရလက္ထက္လႈပ္ရွားမႈ႕ေတြနဲယွဥ္ၿပီးသံုးသပ္တာသာျဖစ္တယ္။
ဒီလိုသံုးသပ္မႈ႕ကလဲလက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့လႈပ္ရွားမႈ႕ေတြအေပၚမွာသာသံုးသပ္လို႔ရတာျဖစ္ၿပီးဒီလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြက ဘယ္လိုအႀကိဳးရလာဒ္ေတြဘယ္အခ်ိန္မွာရရွိလာမယ္ဆိုတာလက္ရွိလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြရဲ႕ဗဟိုမွာရွိေနသူေတြေတာင္ မသံုးသပ္ႏိူင္ဘူးဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္လက္ရွိလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြဟာအစိုးရရဲ႕ထိမ္းခ်ဳပ္မႈ႕ေအာက္မွာ ရွိေနလိုဘဲျဖစ္တယ္။ပည္ပ ျမန္မာ့ႏိူင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျပည္ပႏိူင္ငံေတြက ျမန္မာႏိူင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြဟာ လမ္းဆံုလမ္းခြကို ေရာက္ေနတယ္လို႔သံုးသပ္လို႔ရတယ္။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ႏိူင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြဟာ သီယိုရီအရေရာဆက္စပ္လႈပ္ရွားမႈ႕နဲ႔လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ႕အပိုင္းေတြမွာပါဆက္ဆပ္ေနလို႔ျဖစ္တယ္။ဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြ အရႈိန္ျမင့္လာတာနဲ႔အမွ် ျပည္ပလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြဟာ ေမွးမွိန္သြားလိမ့္မယ္လို႔ယူဆရတယ္။ဒါကိုပညာရွင္ေတြက ေလဘူေဖာင္း သီယိုရီလို႔သံုးသပ္ၾကတယ္။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ေလဘူေဖါင္းတလံုးထဲမွာရွိတဲ့ ေလေတြဟာမည္သည့္သက္ေရာက္မႈ႕မွ မရွိရင္ ေလဘူေဖါင္းထဲမွာ မွ်တစြာရွိေနမွာျဖစ္ေပမဲ့တဖက္ဖက္ကေနဖိအားတစံုတရာရွိလာရင္ဖိအားမ်ားတဲ့ ဘက္က ေလေတြက ဖိအားနဲတဲ့ ဘက္ကိုသြားစုမွာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အေပၚမွာအေျခခံၿပီးသံုးသပ္တာျဖစ္တယ္။ ဒီလိုဖိအား သက္ေရာက္မႈ႕ေတြက ေဝးခ်င္တယ္ဆိုရင္ သက္ဆိုင္ရာ ဘူေဖါင္းထဲမွာဘဲမတူညီတဲ့အကန္႔ေတြ ခြဲထားျခင္းအားျဖင့္အကန္႔တခုကဖိအားဟာအျခားအကန္႔တခုကိုသက္ေရာက္မႈ႕မရွိေအာင္ကာကြယ္ႏိူင္တယ္လို႔ ပညာရွင္ေတြက ေထာက္ျပၾကတယ္။ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိူင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြကို ျပည္တြင္းျပည္ပအကန္႔ခြဲျခား လုပ္ကိုင္ၾကဖို႔လိုအပ္လာၿပီလို႔ ေထာက္ျပခ်င္တယ္။အထက္ကတင္ျပခဲ့တဲ့လမ္းဆံုလမ္းခြဆိုတာအဲ့ဒီအေျခအေနကို အမွန္တကယ္သိျမင္ရမဲ့အခ်ိန္ေရာက္ၿပီလို႔ဆိုလိုတာျဖစ္တယ္။ဥပမာအားျဖင့္ဗီယက္နမ္ ႏိူင္ငံက ျပည္ပအတိုက္အခံ လႈပ္ရွားမႈ႕ေတြဟာလဲတခ်ိန္က ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြနဲ႔တဆက္တည္းတည္ရွိခဲတာၾကာင့္ ျပည္တြင္းမွာ ေျပာင္းလဲမႈ႕ေတြ ရွိလာတာနဲ႔အမွ်ျပည္ပလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြဟာ ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရတယ္။ဒါေပမဲ့ ေတာင္အာဖရိကလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြကေတာ့ ပညာရွင္၊ ပညာသင္၊ပညာတတ္၊လက္နက္ကိုင္၊အေျခခံလူတန္းစားစတဲ့လႈပ္ရွားမႈ႕အဆင့္ေတြကိုစနစ္တက် ခြဲျခားထားႏိူင္တာေၾကာင့္လူျဖဴအစိုးရဖန္တီးတဲ့ ျပည္တြင္း ျပည္ပဖိအားအေျပာင္းအလဲေတြကို ေက်ာ္လြားႏိူင္ခဲ့တယ္။
ထမင္းစာပြဲ(ပါတီပြဲ)တခုမွာနယ္သာလန္က ျမန္မာ့အေရးစိတ္ဝင္စားတဲ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္နဲ႔ ျမန္မာႏိူင္ငံ အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ့ႏိူင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြကိုဘယ္လိုျမင္လဲလို႔ ေမးေတာ့သူက"ၿပီးခဲ့တဲ့ကာလက ျမန္မာ့ႏိူင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈ႕ေတြဟာအေျပာင္းအလဲကိုတိုက္ရိုက္မဖန္တီးႏိူင္ေပမဲ့အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့အစိုးရကိုအေျပာင္းအလဲတခုခုလုပ္လာေအာင္ေတာ့ ဖိအားေတြ ေပးႏိူင္ခဲ့တယ္လို႔"သူကသံုးသပ္တယ္။လက္ရွိလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြကိုေရာ ေလ့လားျဖစ္ေသးလားလို႔ကၽြန္ေတာ္က ဆက္ေမးေတာ့သူက ေအးနဲနဲပါးပါးေတာ့ ေလ့လာျဖစ္ပါတယ္။ဘယ္အခ်က္ကိုသံုးသပ္ေစခ်င္လဲတဲ့သူစဥ္းစားမိသေလာက္ သံုးသပ္ေပးမယ္တဲ့။ ေအးနင္ျမင္သေလာက္သာေျပာပါကြာလို႔ကၽြန္ေတာ္က ေမးၾကည့္တယ္။သူကလက္ရွိလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြကို သံုးသပ္ရသေလာက္လက္ေတြလႈပ္ရွားမႈ႕ေတြလုပ္လို႔ရေနတဲ့အခ်ိန္မွာနင္တို႔ဆီမွာရွိေနသူေတြကလက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖၚဖို႔ အလွမ္းေဝးေသးတဲ့သီယိုရီေတြနဲ႔အျငင္းအခုန္လုပ္ေနၾကတယ္လို႔ငါထင္တယ္တဲ့၊ဒါကလဲအခုလိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ ႀကံဳတတ္တဲ့ ျဖစ္ရပ္တခုပါလို႔သူကဆက္ေျပာတယ္။အဲ့ဒီေနာက္သူကဆက္ၿပီးေထာက္ျပတာကအခုလိုစတင္ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္လာတဲ့အေျခအေနမ်ဳိးမွာလူမ်ဳိးေရးအစြန္းေရာက္လႈပ္ရွားမႈ႕ေတြနဲ႔ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ လႈပ္ရွားမႈ႕ေတြဟာလြတ္လပ္မႈ႕ကိုအခြင့္ေကာင္းယူၿပီးအျမစ္တြယ္ ေပါက္ဖြားလာတတ္တယ္ဆိုတာကိုနင္တို႔အားလံုး သတိႀကီးႀကီးထားဖို႔လိုတယ္ေနာ္တဲ့"။ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ႕ရဲ႕အႀကိဳးရလာဒ္ေတြဟာသတင္းေထာက္ေတြရဲ႕ကင္မရာမွန္ဘီလူး တေထာက္အကြာမွာဘဲရွိေသးသလို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ႕ေတြ ေရရွည္တည္တံ့ဖို႕လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့လႈပ္ရွာမႈ႕ေတြဟာလဲ ၿမိဳ႕ေပၚလူငယ္ေတြရဲ႕လႈပ္ရွားႏိူင္မႈ႕ ေဘာင္အတြင္းမွာဘဲရွိေသးတယ္လို႔သံုးသပ္လို႔ရတယ္။ျမန္မာ ႏိူင္ငံလူဦးေရရဲ႕ (၇၅)ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ေတာေနလူတန္းစားေတြျဖစ္တယ္ဆုိရင္ ျမန္မာႏိူင္ငံမွာရွိတဲ့လူငယ္အမ်ားစုဟာ ေတာေနလူတန္းစားေတြလို႔ သက္မွတ္လို႔ရတယ္။သူတို႔ထဲကအမ်ားစုဟာ ေခတ္ပညာကိုမသင္ၾကားခဲ့ၾကရဘူး။ဒါေၾကာင့္ ေခတ္ပညာမတတ္ဘူးလို႔ ေရဘူယ သံုးသပ္လို႔ရတယ္။ၿမိဳ႕ေပၚလူငယ္ေတြရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြဟာ ႏိူင္ငံေရးအထိမ္းအမွတ္ပြဲေတြ က်င္ပဖို႔၊လက္တေလာျပႆနာေတြျဖစ္တဲ့ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြကိုအစားစာနဲ႔အဝတ္အထည္လွဴတန္းဖို႔သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိမ္းသိမ္းကာကြယ္ဖို႔လူ႔အခြင့္အေရးျမွင့္တင္ဖို႔၊ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ႀကီးေတြေအာက္မွာတေန႔(၂၄)နာရီဆိုတဲ့အခ်ိန္ေတြဟာ ကုန္လြန္ခဲ့ၾကရတယ္။(၇၅)ရာခိုင္ႏူန္းေသာ ေတာေနလူတန္းစားေတြရဲ႕ဘဝဟာၿမိဳ႕ေပၚက ႏိူင္ငံေရးတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြကို ေထာက္ခံပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးနဲ႔သာ ျမန္မာ့ႏိူင္ငံေရးမွာပါဝင္ေနၾကရၿပီး ႏိူင္ငံေတာ္ေရရွည္ဖြံ႕ၿဖိဳးဖို႔နဲ႔ ေတာသူေတာင္သားေတြရဲ႕ အလုပ္လက္မဲ့ႏူန္းက်ဆင္းေရးနဲ႔သူတို႔ရဲ႕သက္ဆိုင္ရာေဒသေတြကိုမစြန္႔ခြာဘဲအိုးမကြာအိမ္မကြာမိမိရပ္ရြာမွာ ေနထိုင္ၿပီး
ျမန္မာ့ႏိူင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္ႀကီးတခုလံုးဟာသူတို႔ေတြနဲ႔လဲတိုက္ရိုက္ပတ္သက္တယ္ဆိုတာလက္ေတြ႕ ျပဖို႔လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြမွာလက္ေတြ႕က်ၿပီး ေတာေရာၿမိဳ႕ပါ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏိူင္တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ေတြလိုေနၿပီလို႔ ေထာက္ျပခ်င္တယ္။ျမန္မာႏိူင္ငံကလူငယ္ေတြၾကားမွာ (၁၉၉၀)ခုႏွစ္ဝန္းက်င္ေလာက္ကစၿပီးဒီကေန႔အထိႀကီးမားတဲ့ ေရာဂါႀကီးတခုဆြဲကပ္လာတာကို ေတြ႕ရတယ္။ အကယ္၍အဲ့ဒီေရာဂါႀကီးကို ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ကုသႏိူင္ရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိူင္ငံအနာဂါတ္ဟာဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ႕ေတြ ေဝစာေနတဲ့ အနာဂတ္တခုျဖစ္ၿပီလို႔အခိုင္အမာအာမခံရဲတယ္။ဒါေပမဲ့အဲ့ဒီေရာဂါႀကီးဟာဒီကေန႔ ေခတ္မွာေတာ့ ေတာေနလူတန္းစားေတြရဲ႕ လက္ေတြ႕ဘဝေတြကိုလြမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ထားသလိုသူတို႔ရဲ႕အိမ္မက္ေတြကိုပါထုတ္ယူထားတာကို ေတြ႕ရတယ္။ အဲ့ဒီေရာဂါႀကီးကဘာလဲဆိုေတာ့ ျပည္ပမွာသြားေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္မွႀကီးပြားမယ္ဆိုတဲ့ ေရာဂါဘဲျဖစ္တယ္။ ဒီေရာဂါႀကီးေၾကာင့္ ေတာသူေတာင္သားေတြဟာမိမိတို႕ေဒသမွာရွိတဲ့စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရးအလုပ္အကိုင္ေတြနဲ႔ အဲ့ဒီအလုပ္အကိုင္ေတြကရတဲ့ဝင္ေငြေတြကိုယံုၾကည္မႈ႕အားနဲလာၿပီး ျပည္ပတိုင္းျပည္ေတြကိုထြက္ခြာေနၾကတာေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ႕အင္အားကိုက်ဆင္းေစၿပီးၿမိဳျပလူဦးေရကိုတိုးပြားေစတဲ့အတြက္အစားအေသာက္ကုန္ေစ်းႏူန္း ျမင့္မားမႈ႕ဆိုတဲ့ ဆိုက်ဳိးႀကီးကိုလဲတိုင္းျပည္နဲ႔အဝွမ္းခံစားရေစတယ္။ဒီေရာဂါရဲ႕အစဟာဘာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုေဆြးေႏြၿပီး အခ်ိန္ကုန္ခံေနမဲ့အစားဒီေရာဂါႀကီးကိုသက္သာ ေပ်ာက္ကင္းသြားေအာင္ဝိုင္းဝန္းကုသၾကဖို႔လူမႈ႕ေရးလုပ္ေဆာင္ေနသူေတြ အားလံုးမွာတာဝန္ရွိေနၿပီလို႔အၾကံေပးခ်င္တယ္။ေခတ္မွီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိူင္ငံတိုင္းကအစိုးရေတြဟာ ေက်းလက္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးေတြကို အဓိကေဆာင္ရြက္ၾကတယ္။ ေက်းလက္ကိုအေျခခံတဲ့ၿမိဳ႕ျပစီမံကိန္းေတြေရးဆြဲက်င့္သံုးၾကတယ္။အစၥေရးႏိူင္ငံႀကီးကို လူငယ္ေတြနဲ႔စုေပါင္းဖြဲ႕စည္းထားတဲ့စုေပါင္းစိုက္ပ်ဳိးေရး၊စုေပါင္းေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းေတြကိုအေျခခံတဲ့ ေက်းရြာေတြကို အေျခခံၿပီးစတင္တည္ေထာင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေမာ္စီတုန္းဟာၿမိဳ႕ေပၚမွာအလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေနတဲ့ ပါတီဝင္လူငယ္ေတြကို ေက်းရြာေတြကို ေစလြတ္ၿပီးလယ္သမားေတြရဲ႕စိုက္ပ်ဳိး ေမြးျမဴေရးအလုပ္ေတြကိုကူညီေစျခင္းအားျဖင့္လူငယ္ေတြရဲ႕ စီးကမ္းရွိမႈ႕၊အထက္ေအာက္အျပန္အလွန္ရိုေသမႈ႕တာဝန္သိတတ္မႈ႕ ေက်းလက္ရဲ႕တန္ဖိုးေတြကိုနားလည္မႈ႕စတဲ့ ေကာင္းျမတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေတြကို ပ်ဳိးေထာင္ေပးခဲ့သလို တိုင္းျပည္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးအတြက္လဲ စနစ္က်တဲ့ အင္အားစုေတြနဲ႔အရည္အခ်င္းျပည္ဝတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေမြးထုတ္ေပးနိူင္ခဲ့တယ္။ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိူင္ငံမွာရွိတဲ့ ႏိူင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ မိမိတို႔အသင္းအဖြဲေတြမွာရွိတဲ့ လူငယ္ေတြကို ေက်းရြာေတြကို ႏွစ္လတန္သည္ သံုးလတန္သည္ အလွည္က်ေစလြတ္ၿပီး ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ စိုက္ပ်ဳိးေရး ေမြးျမဴေရးအလုပ္ေတြကို ကူညီေစျခင္းဟာလဲလက္ေတြ႕က်တဲ့ ႏိူင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္တရပ္ျဖစ္တယ္လို႕အၾကံေပးခ်င္တယ္။အဲ့ဒီလိုလုပ္ခ်င္းအားျဖင့္ လူငယ္ေတြဟာမိမိတို႔ရဲ႕လုပ္အားကိုလက္ေတြက်က်ယံုၾကည္မႈ႕ရွိလာမွာျဖစ္သလို ေနရာေဒသစံုကလူငယ္ေတြ စုေပါင္းေနထိုင္ျခင္းအားျဖင့္တဦးနဲ႔တဦးအျမင္ျခင္းဖလွယ္ႏိူင္ၾကမွာျဖစ္ၿပီးပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းရဲ႕အက်ဳိးရလာဒ္ကိုလဲ လက္ေတြ႕ခံစားၾကရမွာျဖစ္တာေၾကာင့္ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ဟာလူငယ္အားလံုးအတြက္လက္ေတြ႕က်တဲ့ ႏိူင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အသိေပးပါရေစ။
Post a Comment