အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူမႈက်င့္ဝတ္မ်ား (ေစာသူရိန္ထြန္း) အဆက္

အခမ္းအနားသို႔ ဖိတ္ၾကားျခင္းမ်ား အခမ္းအနားမ်ားသို႔ ဖိတ္ၾကားရာတြင္ Formal ႏွင့္ Informal ဟူ၍ အခမ္းအနား ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါသည္။

Banquet မွာညစာစားပြဲႀကီးျဖစ္သည္။ အလြန္ႀကီးက်ယ္ခမ္းနား၍ ႏိုင္ငံေတာ္ဧည့္ ခံပြဲ အခမ္းအနားအျဖစ္သာ စီစဥ္တည္ခင္းသည္။ ထုိသို႔ျပဳလုပ္သည့္အခမ္းအနားကို State Banquet ဟုေခၚသည္။ Dinner မွာသာမန္ညစာစားပြဲျဖစ္သည္။ Banquet ေလာက္ႀကီးက်ယ္ခမ္းနား ျခင္းမရွိေပ။

Dinner ဟုသတ္မွတ္လွ်င္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ စားပြဲ၌ထုိင္၍စားသံုးရေသာ ညစာစားပြဲဟု ယူဆႏိုင္သည္။ Lunch(Luncheon)မ်ား ေန႔လယ္စာစားပြဲျဖစ္သည္။ Buffet ဟု သတ္မွတ္လွ်င္ မိမိထယူရသည့္အခမ္းအနားျဖစ္သည္။ အခမ္းအနားမွဴးမရွိေပ။ ခင္မင္ရင္းနွီးသည့္သူမ်ား ႏွင့္ ဧည့္ခံပြဲအျဖစ္ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။

Reception သည္ အေဖ်ာ္ယမကာမ်ားႏွင့္ မတ္တတ္ရပ္ဧည့္ခံသည့္မတ္တတ္ရပ္ ဧည့္ခံပြဲျဖစ္သည္။ ဧည့္သည္ဦးေရမ်ားျပားေလ့ရွိသည္။ အမ်ိဳးသားေန႔အထိမ္းအမွတ္ဧည့္ ခံပြဲအျဖစ္ျပဳလုပ္ေလ့ရွိသျဖင့္ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားမႈရွိႏိုင္သည္။ ျမက္ခင္းျပင္မ်ားေပၚတြင္ျပဳ လုပ္ေလ့ရွိသည္။

Cocktail သည္ Reception ထက္အတိုင္းအတာနည္းေသာ မတ္တတ္ရပ္ ဧည့္သည္ဦးေရမနည္းမမ်ားျဖစ္တတ္သည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ အိမ္တြင္း၌ျပဳလုပ္ၾကသည္။

Drinks သည္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ျပဳလုပ္သည့္အရက္ေသာက္ ပြဲျဖစ္သည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ သို႔မဟုတ္ အိမ္တြင္းဘားတြင္စုေဝး၍ေသာက္စားၾကျခင္းျဖစ္ သည္။

Sundowner သည္ေနဝင္ခ်ိန္တြင္စုေဝး၍ ခင္မင္ေသာမိတ္ေဆြမ်ား အရက္ေသာက္ ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမရွိသျဖင့္ သာယာေသာေနဝင္ရီတေရာအခ်ိန္ကို အေၾကာင္း ျပဳၿပီး စီစဥ္သည့္အရက္ေသာက္ပြဲျဖစ္သည္။

Vin d'hounneur or သည္ ေန႔လယ္တြင္ ျပဳလုပ္သည့္မတ္တတ္ရပ္ဧည့္ခံပြဲျဖစ္သည္။ ဇနီးမ်ားပါေလ့မရွိ။ လူနည္းစုကိုေရြးခ်ယ္ဖိတ္ၾကားၿပီး အစားအေသာက္အေဖ်ာ္ယမကာ မ်ားကို အဆင့္အတန္းျမင့္ျမင့္ စီစဥ္ျပဳလုပ္တတ္သည္။ အမ်ိဳးသားေန႔ဧည့္ခံပြဲအျဖစ္လည္း စီစဥ္ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၿပီး ရွန္ပိန္အရက္တိုက္တတ္ပါသည္။

Champagne သည္ နံနက္စာေကြၽးရန္ ရွန္ပိန္အရက္ကို တိုက္သည့္ဧည့္ခံပြဲျဖစ္ သည္။ Breakfast လူနည္းစုကိုသာ ဖိတ္ၾကားေလ့ရွိသည္။ ေန႔လယ္စာႏွင့္ညစာစားပြဲ မျပဳလုပ္ႏိုင္သည့္အခါမ်ိဳးတြင္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိေသာ ဧည့္ခံပြဲငယ္ျဖစ္သည္။

Coffee Party or Tea Party သည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ ျပဳလုပ္သည့္ ေကာ္ဖီ၊ လက္ဖက္ရည္ျဖင့္ဧည့္ခံေသာ အခမ္းအနားျဖစ္သည္။ ေကာ္ဖီ၊ လက္ဖက္ရည္ႏွင့္ မုန္႔မ်ိဳးစံုမွ အပ အျခားအေဖ်ာ္ယမကာမ်ားမပါရွိေခ်။

Open house သည္ မိမိအိမ္၌ ျပဳလုပ္ေသာ စည္းကမ္းကန္႔သတ္ခ်က္မ်ား မပါရွိ သည့္ ဧည့္ခံပြဲျဖစ္သည္။ ဧည့္သည္မ်ားအေနျဖင့္ ေစာင့္ထိန္းရမည့္ စည္းကမ္းက်င့္ဝတ္ မ်ားနည္းပါးၿပီး သြားေရာက္ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားႏိုင္ေသာ ဧည့္ခံပြဲျဖစ္သည္။

At Home သည္ မိမိအိမ္၌ ျပဳလုပ္သည့္ စည္းကမ္းကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားမပါေသာ ဧည့္ခံပြဲျဖစ္သည္။ လာေရာက္လုိေသာ မိတ္ေဆြမ်ားလာႏိုင္သည္ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ျဖင့္ ဖိတ္ၾကားျခင္းျဖစ္သည္။ လူတစ္စုကိုသာ ဖိတ္ၾကားျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ မိတ္ေဆြအမ်ားကို ဖိတ္ၾကားေလ့ရွိ သည္။

Happy hour သည္ စားေသာက္ဆိုင္မ်ားႏွင့္ဘားအခ်ိဳ႕က ညစာစားခ်ိန္မေရာက္ မီ တစ္နာရီခန္႔ကို အေဖ်ာ္ယမကာမ်ားအား ေလွ်ာ့ေစ်းသတ္မွတ္ခ်ိန္ျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕ေသာ ေဒသရွိသံတမန္လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ စကားစျမည္ေျပာဆိုဖလွယ္ရန္ခ်ိန္းဆို၍ အဖြဲ႕လိုက္ သြားေရာက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အဆိုပါဧည့္ခံပြဲမ်ားသုိ႔ ဖိတ္ၾကားေရးအတြက္ဖိတ္ၾကားစာ(Invitation Cards) မ်ားကို ႀကိဳတင္ျဖန္႔ေဝကမ္းလွမ္းရေပသည္။ အခ်ိန္လံုေလာက္စြာ ရရွိသည့္အခါမ်ိဳးတြင္ ေယဘုယ်အားျဖင့္) ၁၂ရက္ႀကိဳတင္၍ ဖိတ္ၾကားထားရေပသည္။ ဖိတ္ၾကားစာမ်ားတြင္ ေရးသားေလ့ရွိေသာ သေကၤတမ်ားမွာ- R.S.V.P သည္ Reponndezs'll vous plait or please give a reply သည္ ဧည့္ခံပြဲကို တက္ေရာက္ႏိုင္ျခင္းရွိမရွိကို ႀကိဳတင္အသိေပးရန္ ပန္ၾကားျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းပန္ၾကားခ်က္ကို ယဥ္ေက်းမႈအရ ဖိတ္ၾကားခံရသူက မပ်က္မကြက္ျပန္ေျပာေပးရန္ တာဝန္ ရွိေပသည္။ အခ်ိန္မီျပန္ၾကားျခင္းမျပဳပါက ယဥ္ေက်းမႈမဲ့သူဟု သံတမန္အသုိင္း အဝိုင္းက ေခၚေဝၚသမုတ္ျခင္းခံရမည့္ အႏၲရာယ္ရွိႏိုင္သည္။ regret only ဟုေရးထားလွ်င္ မတက္ေရာက္ႏိုင္သူမ်ားက အေၾကာင္းျပန္ရန္ျဖစ္သည္။

P.M သည္ pour menoine သို႔မဟုတ္ to remaint ျဖစ္ၿပီး ဧည့္ခံပြဲတက္ေရာက္ မည္ဟု ႏႈတ္ျဖင့္ကတိေပးၿပီးျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ဆက္လက္တက္ေရာက္ရန္ သတိေပး ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္။

Stage သည္ အမ်ိဳးသားမ်ားသာ တက္ေရာက္ရန္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္။

National Dress သည္ ဧည့္ခံပြဲအခမ္းအနားေပၚမူတည္၍ တက္ေရာက္သည့္ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈလိုလားခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းသတ္မွတ္ခ်က္ႏွင့္ မကိုက္ညီဘဲ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈကြဲလြဲစြာဝတ္ဆင္သြားပါက ဖိတ္ၾကားခံရသူအတြက္ ဣေျႏ¬ပ်က္ျပားမည့္အႏၲရာယ္ရွိႏိုင္ေပသည္။

ဖိတ္စာတြင္ Formal ဟုပါပါက သတ္မွတ္ဝတ္စံုအတိုင္းဝတ္ဆင္ရပါမည္။ Informal ဟုပါပါက သာမန္အဝတ္အစား Casual Dress ကို ဝတ္ဆင္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ စြပ္က်ယ္၊တီရွပ္၊ေဘာင္းဘီတိုျဖင့္ မသြားရပါ။ ဖိတ္ၾကားသူက အားကစားေဘာင္းဘီ ရွည္ျဖင့္ ဝတ္လာႏိုင္သည္ဟုေဖာ္ျပပါက ဝတ္ႏိုင္ပါသည္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ အနက္ေရာင္နက္ခ္တိုင္ကုိ မဂၤလာအခမ္းအနား၊ စားပြဲေသာက္ ပြဲမ်ားတြင္ မဝတ္ဆင္ရပါ။ နာေရးမ်ားတြင္သာ ဝတ္ဆင္ျခင္းျဖစ္သည္။ နက္ခ္တိုင္ အနက္ေရာင္ေအာက္ခံတြင္ အျခားအေရာင္ဒီဇိုင္းပါလွ်င္ ဝတ္ဆင္ႏိုင္ပါသည္။ အေမရိ ကန္ႏိုင္ငံတြင္ တီရွပ္၊ ဂ်င္းေဘာင္းဘီတို႔ကို ဝတ္ဆင္ႏိုင္ပါသည္။ အခမ္းအနားမ်ားသို႔ မည္သူမွ ေနာက္က်၍မသြားရပါ။ ေနာက္က်၍ေရာက္သြား ပါက ေရာက္လွ်င္ေရာက္ျခင္း ဖိတ္ၾကားသူကို အဘယ္ေၾကာင့္ေနာက္က်၍ေရာက္လာ ရသည္ကို ရွင္းျပ၍ေတာင္းပန္ရပါမည္။ ဖိတ္ၾကားမႈကို မလာေရာက္ႏိုင္လွ်င္လည္း ဖိတ္စာရရျခင္း ဖုန္းျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စာျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ Email ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ Fax ျဖင့္လည္းေကာင္း အဘယ္ေၾကာင့္ မတက္ေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္းကို အေၾကာင္းျပန္ရပါမည္။ ဧည့္ခံပြဲၿပီးသည့္ေနာက္ ဖိတ္ၾကားသူထံသို႔ ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္မႈ အတြက္ ေက်နပ္ဝမ္းသာေၾကာင္း ဖုန္းဆက္၍ျဖစ္ေစ၊ စာျဖင့္ေရး၍ျုဖစ္ေစ အေၾကာင္း ၾကားရပါမည္။ အထူးဧည့္ခံပြဲႀကီးမ်ား(ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္)၌ ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္မႈအတြက္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းကို စာႏွင့္ပန္းမ်ားကို မိမိလိပ္စာကဒ္ျဖင့္ေပးပို႔ရပါမည္။

အေဖ်ာ္ယမကာ ေသာက္မည္ဆိုလွ်င္ ညစာစားပြဲႀကီးမ်ားတြင္ ဖိတ္ၾကားသူ(Host)က စတင္ေသာက္ႏိုင္ၿပီဟု အခ်က္ျပ ပါက မိမိေရွ႕တြင္ေခါက္ထားေသာ ပဝါကိုေပါင္ေပၚခင္းလုိက္လွ်င္ ဖန္ခြက္ဗန္းကို စားပြဲ ထိုးက လာေရာက္ျပသပါသည္။ ထိုအခါ မိမိေသာက္လိုေသာ ယမကာကိုလုိက္၍ ခြက္ေရြး ခ်ယ္ရပါသည္။ အရက္အား အလြန္အကြၽံမူးေအာင္ မေသာက္ရပါ။ အရက္အမ်ားႀကီး ေသာက္ရမည့္ပြဲဆိုလွ်င္ အလြန္အကြၽံမမူးေအာင္ ေထာပတ္တစ္ဇြန္းခန္႔ ႀကိဳတင္စားထား ၿပီးမွ သြားသင့္ပါသည္။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး က်င့္ဝတ္မ်ား ႐ိုးသားစြာ ခ်ီးမြမ္းရမည္။ သူတစ္ပါးခံစားခ်က္ကို ေထာက္ထားရမည္။ စာနာရ မည္။ ကတိတည္ရမည္။ ခ်ိန္းဆိုထားခ်က္ကုိ မဖ်က္ရေခ်။ အကယ္၍အေရးေပၚကိစၥ ေပၚလာ၍ ခ်ိန္းဆိုထားခ်က္ကို ဖ်က္လိုလွ်င္ ခ်ိန္းဆိုသူကို အျမန္ဆံုးအေၾကာင္းၾကား ရသည္။

သူတစ္ပါးနိမ့္က်ေစရန္ ေထ့လံုးေငါ့လံုး(Sarcasm) မျပဳလုပ္ရမေျပာရေခ်။ သူ တစ္ပါးကုိ ႏွိမ့္ခ်ေျပာဆိုျခင္း သူတစ္ပါးကို ႏွိမ့္ခ်၍ မိမိဂုဏ္တက္ေအာင္ေျပာဆိုျခင္း၊ မိမိသြားေရာက္ခဲ့ေသာ ခရီးတို႔ကိုၾ

ထမင္းစားပြဲတြင္ ထုိင္၍စားေသာက္ေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ စားပြဲဝိုင္းတြင္ မိမိဘယ္ဘက္ႏွင့္ညာဘက္လက္ရွိ ဇြန္းႏွင့္ခက္ရင္း(Tools)မ်ားကို စတင္ကိုင္တြယ္ၿပီး စားသံုးရသည္။ အစာစားေနစဥ္ ရြံရွာစရာအသံမထြက္ရေခ်။ အစာ စားေနခ်ိန္ႏွင့္စားၿပီးခ်ိန္တို႔၌ ဟင္းရည္ကိုေသာက္ရာတြင္ တ႐ႈတ္႐ႈတ္ျမည္ျခင္း၊ ေလတက္ ျခင္းမျပဳရေခ်။ ထမင္းစားပြဲတြင္ ေခါင္းၿဖီးျခင္း၊ မိတ္ကပ္၊ ႏႈတ္ခမ္းနီျခယ္သျခင္း မျပဳရေခ်။ ျပဳလုပ္လိုပါက သနပ္ခါးလိမ္းခန္း သို႔မဟုတ္ သန္႔စင္ခန္းတြင္ ျပဳလုပ္ရသည္။ အ႐ိုး(ငါး)ကို စားပြဲေပၚသုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ပန္းကန္ထဲသို႔ျဖစ္ေစေထြး၍ မခ်ရေခ်။ လက္ဝါး တစ္ဖက္ကို လက္ခုပ္လုပ္ၿပီး ပါးစပ္ကိုအုပ္ကာ၍ ငါး႐ိုးကို က်န္ေသာလက္ျဖင့္ ဆြဲ ထုတ္ရသည္။ ထိုငါး႐ိုးသို႔မဟုတ္ အရာဝတၳဳကုိ အဓိကပန္းကန္ျပား(Main Plate)၏ အေပၚပိုင္းအစြန္တြင္ တင္ရပါမည္။ ေဘးပန္းကန္ျပား(Side Plate)ကို အမႈိက္စြန္႔ရာ ေနရာအျဖစ္ အသံုးမျပဳရေခ်။ ငါးမႈန္႔ေၾကာ္၊ အာလူးေၾကာ္တို႔ကဲ့သုိ႔ေသာ ကြၽတ္ကြၽတ္ျမည္ေသာ အစာမ်ားကို ျဖည္းညင္းသက္သာစြာဝါးရပါမည္။ အစာစားေသာအခါ စားပြဲခင္းမညစ္ပတ္ေစရန္ ဂ႐ုစိုက္ ရပါမည္။ အစာကိုတည္ၿငိမ္ေအးေဆးစြာ စားရသည္။ အရသာခံၿပီးစားရသည္။ ျဖည္ ေလွ်ာ့စြာစားရသည္။ အေရးတႀကီး မ်ိဳခ်ပစ္ရန္မလိုေခ်။ အစာစားေနစဥ္ စကားကိုေလွ်ာ့၍ ေျပာရသည္။ သို႔မွသာ အျခားသူသည္ေအးေဆးသက္သာစြာရွိမည္ျဖစ္သည္။ စကားေျပာ ရန္အေၾကာင္းအခ်က္တို႔သည္ အမ်ားစိတ္ပါႏိုင္ေသာ ရာသီဥတု၊ အားကစား၊ မ်က္ေမွာက္ ေရးရာတို႔ျဖစ္သည္။ ဘာသာေရး၊ ဖိုမကိစၥ၊ ပုဂၢလိကျပႆနာတို႔ကို ေျပာဆိုျခင္း မျပဳရေခ်။ ထို႔အျပင္ အတင္းအၾကပ္ေျပာျခင္း၊ ႐ုန႔္ရင္း႐ိုင္းျပေသာ ဟာသမ်ားေျပာျခင္းတို႔ကို မျပဳ လုပ္ရေခ်။

အစာကို စတိုင္လ္ႏွင့္စားရသည္။ ပါးစပ္ဆီသို႔ လက္ကအစာကို ယူလာေသာအခါ မိမိကိုယ္ကိုအနည္းငယ္ ကိုင္းၫြတ္ရသည္။ အစာကိုမီေစရန္ ေခါင္းကိုမငံု႔ရေခ်။ ကိုယ္ကို ေတာင့္တင္းမထားဘဲ ခပ္မတ္မတ္ေနေစ၍ စားရမည္။ ထမင္းစားပြဲ၌ ထုိင္ၿပီးသည္ႏွင့္ လက္သုတ္ပဝါကိုေပါင္ေပၚသို႔တင္ရသည္။ ေမးေစ့ေအာက္ေရွ႕ ရင္ဘတ္ကိုဖံုး၍(ကေလး သြားရည္ခံကဲ့သုိ႔) မထားရေခ်။ စားရန္ခက္ခဲသည့္အစာမ်ိဳးျဖစ္လွ်င္ သြားရည္ခံေပးေလ့ရွိ ပါသည္။ ထမင္းစားပြဲခံုႏွင့္ တစ္ေပခန္႔ခြာ၍ မထိုင္ရသလို ထမင္းစားပြဲႏွင့္လည္း ထိ၍ မထိုင္ရေခ်။ အရည္ေသာက္ဟင္းကို ဇြန္း၏အဖ်ားမွမေသာက္ရဘဲ ဇြန္း၏ေဘးမွေသာက္ ရသည္။ ႐ႈပ္႐ႈပ္ျမည္သံ၊ ဂေလာက္ဂေလာက္ျမည္သံမ်ားလည္း မထြက္ေစရေခ်။ လုိက္ပြဲ လည္း မေတာင္းရေခ်။ အစားအစာမ်ားကို ဓားႏွင့္ယူ၍မစားရေခ်။ ခက္ရင္းသို႔မဟုတ္ ဇြန္းႏွင့္ယူ၍စားရသည္။ ထုိသို႔ယူရာတြင္ မႏိုင္မနင္း ေမာက္လွ်ံေနေအာင္ မယူရေခ်။ ပါးစပ္အျပည့္ပလုတ္ပေလာင္းမစားရေခ်။ ဇြန္း၊ ခက္ရင္း၊ ဓားတို႔ကို ေထာပတ္ပန္းကန္၊ ဆားခြက္၊ ပန္းကန္ထဲသို႔ မထည့္ရေခ်။ မိမိေဘးမွလူကို ေက်ာ္၍အျခားသူတစ္ဦးကို စကားမေျပာရေခ်။ လူတစ္ဦးဦးကို ေက်ာ္မေပးရေခ်။ ကုလားထိုင္ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာက္၍ က်န္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေျမႇာက္ျခင္းမျပဳရေခ်။ မိမိမစားလိုေသာ ဟင္းလ်ာကိုျငင္းပယ္ႏိုင္သည္။ အေၾကာင္းျပ ရန္မလိုေပ။ အျခားသူက ျငင္းပယ္လွ်င္လည္းအေၾကာင္းျပခ်က္ကို မေမးျမန္းရေခ်။ အစာမေၾကျခင္း၊ ဝမ္းဗိုက္မတင္းျခင္းတုိ႔သည္ မိမိကိစၥသာျဖစ္သျဖင့္ အျခားသူမ်ားအား အရိပ္အျ>ြမက္ပင္ မေျပာရေခ်။ အစာေၾကခဲေၾကာင္း၊ အလြန္ပူေၾကာင္း၊ အလြန္ မာေၾကာေၾကာင္းတို႔ကိုမေျပာရေခ်။ ထိုသူကိုယ္တိုင္ သိၿပီးေသာ အေၾကာင္းအရာျဖစ္ ေနႏိုင္သည္။

အိမ္ရွင္ႏွင့္အိမ္ရွင္မတို႔ကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာရာတြင္ အစားအစာ အတြက္မဟုတ္ဘဲ Entertain အတြက္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာရသည္။ ကိုယ္က အိမ္ရွင္ အိမ္ရွင္မ ျဖစ္ေနလွ်င္ ဧည့္သည္စား၍မၿပီးမီ ကိုယ္က စား၍မၿပီးရေခ်။ ဧည့္သည္က ေကာ္ဖီ ဒုတိယအႀကိမ္မယူရေသးမီ ကိုယ္က ဒုတိယအႀကိမ္မယူရေခ်။ လက္ဖက္ရည္၊ ေကာ္ဖီတို႔မည္မွ်ပင္ပူေနေစကာမူ ေအာက္ခံပန္းကန္ျပားထဲသို႔ ထည့္၍မေသာက္ရေခ်။ သူမ်ားထည့္ေသာက္ေနလွ်င္လည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနရသည္။ ေပါင္မုန္႔အခ်ပ္ကို ေထာပတ္သုတ္ၿပီးမွ မဖဲ့ရဘဲ တစ္ကိုက္စာဖဲ့ၿပီးမွ ေထာပတ္ သုတ္၍ စားရမည္။ ထမင္းစားပြဲတြင္ အျခားသူမ်ားထုိင္ေနၿပီဆိုလွ်င္ သတင္းစာ ဂ်ာနယ္ တို႔ကို မဖတ္ရေခ်။ ထမင္းစားပြဲတြင္ ႏွပ္မညႇစ္ရေခ်။ မျဖစ္မေနညႇစ္ပါက လက္ကိုင္ပဝါ ထုပ္၍ အျမန္သာသာညႇစ္ရသည္။ လက္သုတ္ပဝါကို မသံုးရေခ်။ မိမိႏွပ္ညႇစ္သည္ကို အျခားသူမ်ားအား မေတာင္းပန္ရ။ မသိခ်င္ေယာင္သာ ေဆာင္ေနရမည္။ လူၾကားထဲတြင္ သြားၾကား မထုိးရေခ်။ ထိုးလိုလွ်င္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ လက္ကိုကာ၍ျဖစ္ေစ၊ လက္သုတ္ပဝါ ကိုကာ၍ျဖစ္ေစ မသိမသာလုပ္ရမည္။ ထမင္းစားပြဲ၌အျပဳအမူေကာင္းဆိုသည္မွာ အျခား သူမ်ား စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေစရန္သာျဖစ္သည္။

လူမ်ိဳးအလုိက္ လက္ေဆာင္ေပးျခင္းဆုိင္ရာ ဓေလ့စ႐ိုက္မ်ား လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးကိစၥတို႔အတြက္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၾကရာတြင္ တစ္ဦးကို တစ္ဦးလက္ေဆာင္ေပးျခင္းသည္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ဓေလ့စ႐ိုက္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးႏွင့္တစ္မ်ိဳးဓေလ့စ႐ို
က္ယဥ္ေက်းမႈထံုးစံျခငး္ကြဲျပားသည္မုိ႔ လက္ေဆာင္ေပး ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး လူမ်ိဳးအလုိက္ပြဲျပားေသာ ေအာက္ပါအေျခခံဓေလ့စ႐ိုက္မ်ားကို သတိထားရ မည္ျဖစ္ပါသည္။

တ႐ုတ္လူမ်ိဳး မ်ားသည္ နာရီလက္ေဆာင္ေပးျခင္းကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ပါ။ လက္ေဆာင္ေပး သူ၏ေဒသဆိုင္ရာ အမွတ္သညာသေကၤတပါလက္ေဆာင္မ်ားကို ႏွစ္သက္ပါသည္။ ဥေရာပလူမ်ိဳး မ်ားသည္ ဂႏၶမာပန္း၊ ႏွင္းဆီအနီ၊ ပန္းအျဖဴမ်ားလက္ေဆာင္ေပးျခင္းကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ပါ။ မဂဏန္းႏွင့္(၁၃)ဂဏန္းေရအတြက္မ်ိဳးကိုလည္း ေရွာင္ရပါမည္။

အစၥလာမ္ ဘာသာဝင္ ဘာသာဝင္မ်ားကို အရက္လက္ေဆာင္ေပးျခင္းမျပဳလုပ္ရပါ။ တ႐ုတ္အမဲေကာင္ အ႐ုပ္ပါ ပစၥည္းမ်ားလက္ေဆာင္ေပးျခင္းမျပဳလုပ္ရပါ။ အမ်ိဳးသားအတြက္ လက္ေဆာင္မပါဘဲ အမ်ိဳးသမီးကို မေပးရပါ။

အာရပ္လူမ်ိဳးမ်ား ကို လူပံု၊ တိရစၧာန္ပံုပါပန္းပုမ်ား၊ ဓာတ္ပံုမ်ား၊ ပန္းခ်ီကားမ်ားကို လက္ေဆာင္ေပးျခင္းမျပဳပါႏွင့္။ တိရစၧာန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လာဘ္မေကာင္းဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ဂ်ပန္လူမ်ိဳးမ်ား သည္ အျဖဴႏွင့္အမည္း ေပါင္းစပ္ေသာအေရာင္ကို အမဂၤလာအေရာင္ဟုယူဆသျဖင့္ ထုပ္ပိုးစကၠဴအေရာင္ကို အျခားအေရာင္မ်ားျဖင့္သာသံုးပါ။ အဓိပၸာယ္ေကာက္ယူလြဲမွားႏိုင္သျဖင့္ ဖဲႀကိဳးဖဲျပား မ်ားသံုးျခင္းကိုလည္း ေရွာင္ပါ။ အနီေရာင္သည္ က်န္းမာျခင္းအမွတ္အသားျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္သျဖင့္ အသင့္ေလ်ာ္ဆံုးျဖစ္သည္။

အာရွသားမ်ားကို ဓား၊ ကတ္ေၾကးစေသာ သံထည္ပစၥည္းမ်ားကို လက္ေဆာင္မေပးရေခ်။ အနီေရာင္သည္ ကံေကာင္းျခင္း လက္ ေဆာင္အျဖစ္လက္ခံၾကသည္။ အခ်ိဳ႕တိရစၧာန္မ်ားကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္သတၲဝါအျဖစ္ မွတ္ယူ ၾကသျဖင့္ ပန္းပုမ်ားပန္းခ်ီကားမ်ားကို လက္ေဆာင္ေပးရာတြင္ အထူးသတိျပဳ စံုစမ္းၿပီး မွေပးပါ။

လက္တင္အေမရိကသားမ်ား ကုိ ဓား၊ လက္ကိုင္ပဝါမ်ား လက္ေဆာင္မေပးရ ေခ်။ မည္သူ႕ကိုမဆို မည္သူ႕ကိုမဆိုလက္ေဆာင္ေပးရာတြင္ အနက္ေရာင္ႏွင့္ခရမ္းေရာင္ပါ အေရာင္ လက္ေဆာင္မ်ားကိုေရွာင္ပါေလ။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အျပန္အလွန္ လက္ ေဆာင္ဖလွယ္ရာတြင္ လက္ေဆာင္ေငြတန္ဖိုးထက္ လက္ေဆာင္ရယူသူလုိလား ႏွစ္ သက္ႏိုင္ဖြယ္ေသာ လက္ေဆာင္မ်ိဳးကိုသာ ေရြးခ်ယ္၍ ေပးအပ္ပါေလ။

အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူမႈက်င့္ဝတ္မ်ားကို သိႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဖတ္မိသမွ်ေရးသား ေဖာ္ျပလိုက္ရျခင္းျဖစ္ေပေတာ့သည္။

Credit:ေစာသူရိန္ထြန္း (ဖတ္မိထားသည္မ်ား စုစည္းေကာက္ႏႈတ္တင္ျပလုိက္ရေပသည္။)