အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၊ ဗားေမာင့္ျပည္နယ္ရိွ ႏုိင္ငံတကာေလ့က်င့္ေရးသင္တန္းေက်ာင္းတြင္ ပဋိပကၡေလ့လာေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈတည္ေဆာက္ေရးဆုိင္ရာ တဲြဖက္ပါေမာကၡႏွင့္ ဗာဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္ရိွ ေဂ်ာ့ေမဆန္တကၠသုိလ္၊ ပဋိပကၡေလ့လာေရးႏွင့္ ေျဖရွင္းေရးဌာန၏ သုေတသနအဖဲြ႕၀င္ ပါေမာကၡေဒါက္တာတတ္စ္ဆုရိွအ႐ိုင္သည္ ၾသဂုတ္လအေစာပိုင္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ ပထမဆံုးအႀကိမ္ လာေရာက္ခဲ့သည္။ ျပည္တြင္းပဋိပကၡမ်ားၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိင္ရာ ေလ့လာအေျဖရွာေရးအတြက္ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပဲြ၊ ေဟာေျပာပဲြမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့သလုိ အဖဲြ႕အစည္းေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ေဒသခံမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆံုခဲ့ေသာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး ပါေမာကၡေဒါက္တာတတ္စ္ဆုရိွအ႐ိုင္ကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပဋိပကၡႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အေတြ႕အႀကံဳမ်ားအေၾကာင္း ေမးျမန္းထားသည္မ်ားမွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
ေမး-ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ ေရာက္လာျဖစ္ေစတဲ့အေၾကာင္းကုိ အရင္ေျပာပါဦး မစၥတာတတ္စ္ဆုရိွ။
ေျဖ-ကၽြန္ေတာ္က အၿမဲတမ္းလာခ်င္ခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အခုပဋိပကၡျဖစ္ခဲ့တဲ့ေဒသေတြကုိ ေရာက္ျဖစ္တယ္။ အလြန္၀မ္းနည္းေၾကကဲြစရာ ဇာတ္လမ္းေတြျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ပဋိပကၡေလ့လာသူ ပါရဂူတစ္ေယာက္အတြက္ ဒီေလာက္ဘယ္အရာမွ မထိခုိက္၊ မနာက်င္ေစပါဘူး။ ဒါေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ကူညီႏုိင္မယ္ဆုိတာ သိပါတယ္။ ျမန္မာအေၾကာင္း သတင္းေတြကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ရခုိင္အေၾကာင္း၊ ကခ်င္အေၾကာင္းေတြကုိ သိႏုိင္ပါတယ္။ အလြန္ရက္စက္တဲ့အေျခအေနေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကုိနာက်င္ေစပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အေမရိကန္က ဘဲြ႕လြန္ေက်ာင္းမွာ စာသင္ေနတာပါ။ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အားလပ္ခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္မႈဆုိင္ရာ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပဲြေတြကေန ကၽြန္ေတာ္ ပိုက္ဆံစုထားတာရိွတယ္။ အဲဒါေလးေတြကုိ ႏွစ္စဥ္ ကၽြန္ေတာ္ လွဴဒါန္းပါတယ္။ ဒီႏွစ္အတြက္ေတာ့ ဒီကုိေရာက္လာတာေပါ့။
ေမး-ျမန္မာႏုိင္ငံကုိေရာက္မလာခင္ ဒီကပဋိပကၡအေျခအေနေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႏုိင္ငံတကာသတင္းမီဒီယာေတြကေန ဘာေတြေလ့လာထားခဲ့ပါလဲ။
ေျဖ-ျမန္မာကုိ အေမရိကကေန ၾကည့္လုိက္မယ္ဆိုရင္ အၿမဲတမ္း ရခိုင္နဲ႔ ကခ်င္အေျခအေနေတြက လူအားလံုးရဲ႕ အာ႐ံုစုိက္မႈရရိွေနပါတယ္။ အဲဒီသတင္းေတြကပဲ ကမၻာမွာျပန္႔ေနတာပါ။
ေမး-ဒီကုိေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေရာ ဘယ္လုိအဖဲြ႕အစည္းေတြ႕နဲ႔ေတြ႕ဆံုၿပီး ဘာေတြထပ္ေလ့လာသိရိွခဲ့ပါလဲ။
ေျဖ-ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပဲြမလုပ္ခင္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပဲြ ၁၅ ခုေလာက္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ႏွစ္ပတ္ခဲြၾကာတယ္။ အလႊာစံုကလူေတြနဲ႔ပါ။
ေမး-အစိုးရအဖဲြ႕အစည္းေတြနဲ႔ေရာ ေတြ႕ခြင့္ရပါသလား။
ေျဖ-အစိုးရအဖဲြ႕အစည္းနဲ႔ေတာ့ ေတြ႕ခြင့္မရခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီကလူေတြ၊ ဘာသာေပါင္းစံုက ေခါင္းေဆာင္အသီးသီး၊ အရပ္ဘက္အဖဲြ႕အစည္းေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ တံငါသည္၊ စီးပြားေရးသမား၊ လယ္သမား၊ ဒုကၡသည္ေတြလုိ သာမန္ျပည္သူေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့ပါတယ္။ ပထမပတ္က ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး၊ မိတီၳလာ၊ ေတာင္ႀကီး၊ အင္းေလးကန္တုိ႔ကုိ သြားေရာက္ခဲ့တယ္။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနေတြကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ စစ္ေတြကုိသြားခဲ့တယ္။ ရခုိင္ရဲ႕တစ္စိတ္တစ္ေဒသကုိ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ဒုကၡသည္စခန္းကုိလည္း သြားေရာက္ခဲ့တယ္။
ေမး-အဲဒီအေတြ႕အႀကံဳေတြကေန ဘာေတြေလ့လာသိရိွခဲ့ရပါသလဲ။
ေျဖ-တစ္အခ်က္အေနနဲ႔ ျပည္သူေတြက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေတာင့္တေနၾကတယ္။ သူတုိ႔က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအသိပညာကုိ ဆာေလာင္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပညာေရးစနစ္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးေနာက္ခံေၾကာင့္ ဒီႏိုင္ငံမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိင္ရာပညာေရး ရိွမေနပါဘူး။ အဲဒီရလဒ္ေတြအေနနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ အရင္တည္းက တည္ေဆာက္ေနသူေတြရဲ႕ အခက္အခဲကုိ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနားလည္ပါၿပီ။ လူေတြက တစ္ေနကုန္ အတိတ္ကအေၾကာင္းအရာေတြကုိ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ဖဲြ႕ျပႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အနာဂတ္ကုိ စိတ္ကူးပံုေဖာ္မႈမျပဳႏုိင္ၾကပါဘူး။ သူတို႔က စိတ္ကူးနဲ႔ေတာင္ အနာဂတ္ကုိ အျပည့္အ၀ဖန္တီးမႈ မလုပ္ႏုိင္ၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ကို အနာဂတ္အေၾကာင္းေမးမယ္ဆုိရင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ့တုိင္းျပည္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့တုိင္းျပည္ လုိခ်င္တယ္ဆိုတာမ်ိဳး စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ဆန္ေျပာတာ ျဖစ္ေနတယ္။ ကမၻတစ္လႊားက တျခားႏိုင္ငံေတြကုိ သြားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ တိက်ေသခ်ာတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကုိ ၾကားရပါလိမ့္မယ္။
ေမး-ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ဘယ္လုိလိုအပ္ခ်က္ေတြ ရိွေနတယ္လုိ႔ ျမင္ပါလဲ။
ေျဖ-ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေတြးအေခၚက အနာဂတ္ကုိပံုေဖာ္တာပါ။ အတိတ္ကအျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေလးစားမယ္။ အခက္အခဲေတြကုိ နမူနာယူမယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါေတြနဲ႔ အတိတ္ရဲ႕ အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္လုိ ပိတ္ေလွာင္ေနတာမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ သူတုိ႔အတြက္ သင္တန္းေတြပုိ႔ခ်ေပးတာမ်ိဳး လုိအပ္မယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ျမင္တယ္။
ေမး-ဒီမွာျဖစ္ေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြ ႀကီးထြားလာေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကုိ ဘယ္လိုသံုးသပ္ေထာက္ျပခ်င္ပါလဲ။
ေျဖ-အေၾကာင္းရင္းေတြက သန္းနဲ႔ခ်ီၿပီးရိွေနပါတယ္။ အဓိကေထာက္ျပခ်င္တဲ့အခ်က္ကေတာ့ အေၾကာက္တရားျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာက္တရားအမ်ိဳးမ်ိဳးအတြက္ အေၾကာင္းတရားရိွေနတာပါ။ အတိတ္ကျဖစ္ရပ္ေတြအတြက္ တာ၀န္ယူရမယ့္ အေၾကာက္တရား၊ အေျပာင္းအလဲမွာ ႀကံဳေတြ႕ရမယ့္ အေျခအေနသစ္ကုိစုိး႐ံြ႕တဲ့ အေၾကာက္တရား၊ အသိပညာနည္းပါးမႈေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ အေၾကာက္တရား၊ အကူးအေျပာင္းမွာ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲေပါ့။
ေမး-လက္ရိွပဋိပကၡအေျခအေနအေပၚ ဘယ္လုိေျဖရွင္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ႏုိင္မယ္လုိ႔ ျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ-ရခုိင္မွာ ႏွစ္ဖက္အဖဲြ႕အစည္းေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ အေၾကာက္တရားက နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္းျဖစ္ေနတယ္။ အခုျမင္ေတြ႕ရတာက လူ႔အဖဲြ႕အစည္းႏွစ္ခုၾကား ပုိင္းျခားထားတာျဖစ္တယ္။ ျဖစ္သင့္တာက တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ ကူးလူးဆက္ဆံေနၾကတာပါ။ ဒါ့အျပင္ ကၽြန္ေတာ္ ကန္႔ကြက္လုိတာက အစၥေရးနဲ႔ ပါလက္စတုိင္းက အေျခအေနလုိ အကန္႔အသတ္၊ အတားအဆီးေတြျဖစ္လာမွာပါပဲ။ ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္မထားသင့္ဘူး။ ျပႆနာေတြ ပိုမိုႀကီးထြားမလာေအာင္ လံုၿခံဳေရးထိန္းသိမ္းၾကပ္မတ္တာေတာ့ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေနာက္ထပ္အျမင္တစ္ခုက အလႊာအဆင့္အသီးသီးနဲ႔ ေဆာင္ရြက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာအဆင့္၊ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္၊ ေကာ္မတီအဆင့္အေနနဲ႔ အထက္ကေန ေအာက္ေျခအထိ ေဆာင္ရြက္မႈျဖစ္ပါတယ္။
ေမး-ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ နယ္ပယ္စံုက ေခါင္းေဆာင္ေနရာယူထားသူေတြအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လုိသတင္းစကား ေပးခဲ့လုိပါသလဲ။
ေျဖ-ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈက ေခါင္းေဆာင္မႈအရည္အခ်င္းေပၚ မူတည္ေနပါတယ္။ နယ္ပယ္အသီးသီးက အဆင့္ဆင့္တုိင္းမွာ လုိအပ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ထိပ္ပိုင္းေတြ၊ အစိုးရအရာရိွေတြ၊ အရပ္ဘက္အဖဲြ႕အစည္းေတြနဲ႔ အထူးသျဖင့္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ ေခါင္းေဆာင္မႈအရည္အခ်င္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆိုေတာ့ ဘာသာေရးက အေရးႀကီးတဲ့အခန္းက႑မွာ ရိွေနတယ္။ ဗုဒၶဘာသာတင္မဟုတ္ပါဘူး။ တျခားအသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ဘာသာေရးအားလံုးအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ မလံုေလာက္ေတာ့ဘဲ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ ပုိမိုက်ယ္ျပန္႔တဲ့ သမုိင္းအေၾကာင္းအရာနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနအသိပညာမ်ား ရိွထားဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္အခုိင္အမာ အႀကံျပဳလုိပါတယ္။
အခ်ိန္ေပးေျဖၾကားတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ။
ဓာတ္ပုံ- ေနလင္းထြန္း
Credit To 7Day News Journal