၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာ့ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ တားျမစ္ခံအမ်ဳိးသမီး

ျမန္မာ ျပည္သူျပည္သားတို႔က ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲရန္အတြက္ သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ အျမင္ကို သိခ်င္ေနၾကသည္။ သူတို႔သိခ်င္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ား ထဲတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တားျမစ္ ကန္႔သတ္ထားသည့္ ဥပေဒမ်ားကပိုၿပီး အဓိကက်မည္ ထင္သည္။ သူတို႔အေလးထားသည့္ ထိုအမ်ဳိးသမီးတြင္ ႏိုင္ငံျခားသားအျဖစ္ ခံယူထားေသာ (ႏိုင္ငံျခားသစၥာခံ) သားႏွစ္ေယာက္ ရွိၿပီး သမၼတ ျဖစ္လိုေၾကာင္းလည္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားထားသူ ျဖစ္သည္။
ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ-၅၉၊ အပိုဒ္ခြဲ (စ) တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ျဖစ္လိုသူသည္ “မိမိကိုယ္တိုင္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ မိဘတစ္ပါးပါးေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ဇနီး သို႔မဟုတ္ ခင္ပြန္းေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ တရားဝင္သားသမီး တစ္ဦးဦးေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ထိုတရားဝင္ သားသမီး တစ္ဦးဦး၏ဇနီး သို႔မဟုတ္ ခင္ပြန္းေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ၏ ေက်းဇူးသစၥာေတာ္ကို ခံယူေစာင့္ေရွာက္ ႐ိုေသသူ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံ ျဖစ္သူ သို႔မဟုတ္ တိုင္းတစ္ပါး၏ ႏိုင္ငံသား ျဖစ္သူမ်ား မျဖစ္ေစရ၊ ထိုသူမ်ားသည္ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံ ျဖစ္သူေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တိုင္းတစ္ပါး၏ ႏိုင္ငံသားေသာ္ လည္းေကာင္း ခံစားရေသာ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ေက်းဇူး ခံစားခြင့္မ်ားကို ခံစားႏိုင္ခြင့္ ရွိသူမ်ား မျဖစ္ေစရ” ဟူ၍ပါ ျပ႒ာန္းထားသည္။
သမၼတဦးသိန္းစိန္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ လက္ရွိ ေဝဖန္ သုံးသပ္ခ်က္မ်ားအေပၚ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ျပည္သူမ်ား ေထာက္ခံမႈျဖင့္ ေရးဆြဲခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လႊတ္ေတာ္ကသာ ခြင့္ျပဳမည္ ဆိုလွ်င္၊ ျပည္သူေတြကသာ သူမ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္) ကို သမၼတျဖစ္ရန္ သေဘာတူလွ်င္ မိမိတြင္ ေျပာစရာ မရွိေၾကာင္း ဟုဆိုခဲ့သည္။
အစိုးရသည္ ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရးဆိုသည့္ အာဏာသုံးရပ္ျဖင့္ သီးျခားခြဲကာ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္ ဆိုေသာ္လည္း အာဏာမ်ားကို တတ္ႏိုင္သမွ် ပိုင္းျခား သုံးစြဲျခင္းႏွင့္ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းျခင္းတို႔ ျပဳေၾကာင္းလည္း ပုဒ္မ ၁၁ (က) တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ သို႔ေသာ္ သမၼတတြင္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒက ေပးအပ္ထားေသာ အာဏာႏွင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို အသုံးခ်ၿပီး လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူတို႔ကို တိုက္႐ိုက္ ေျပာဆိုခြင့္မ်ား ရွိပါသည္။ ထိုေျပာဆိုခြင့္တြင္ ျပည္သူတို႔ စိတ္ဝင္စားမည့္ ေခါင္းစဥ္မွာ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ေျပာင္းလဲေရးသာ ျဖစ္သည္။
သမၼတတြင္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ အျခားဥပေဒမ်ားက အပ္ႏွင္းထားေသာ တာဝန္ႏွင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို က်င့္သုံးၿပီး ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္ ဥပေဒမူၾကမ္းကို ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္တြင္ တင္သြင္းျခင္း၊ ထိုမူၾကမ္းကို ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္က လက္ခံ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ အားလုံး၏ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္က ျပင္ဆင္ရန္ သေဘာတူ လက္ခံၿပီးေနာက္ ျပည္လုံးကြၽတ္ ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပ၍ ဆႏၵမဲ ေပးပိုင္ခြင့္ ရွိသူအားလုံး၏ ထက္ဝက္ ေက်ာ္၏ ဆႏၵမဲကို ရရွိခဲ့လွ်င္ ပုဒ္မ ၅၉ (စ) ကို ျပင္ဆင္ခြင့္ ရွိသြားမည္ ျဖစ္သည္။

သမၼတ ေျပာသလို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒသည္ ျပည္သူမ်ား၏ ေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္ ေရးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ ဆိုသည့္အခ်က္မွာ ေျပာစရာ ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒသည္ ျပည္သူ႔ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ မဟုတ္ေပ။ ျပည္လုံးကြၽတ္ ဆႏၵခံယူခဲ့သည္ ဆိုေသာ္လည္း ျပည္သူတို႔ကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ မပါသည့္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒသာ ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုပါတီမ်ား ပါဝင္သည္ဆိုေသာ အမ်ဳိးသားညီလာခံက ေရးဆြဲထားသည့္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ျပည္သူတစ္ရပ္လုံးက လက္မခံခဲ့ေၾကာင္းမွာ အထင္အရွား ျဖစ္သည္။
သမၼတဦးသိန္းစိန္သည္ တစ္ခ်ိန္က ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး ေကာင္စီဝင္တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲေရးအတြက္ ေခၚယူခဲ့သည့္ အမ်ဳိးသားညီလာခံ ေကာ္မရွင္ကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ အေၾကာင္းကို လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ား အေၾကာင္းကို အျခားသူမ်ားထက္ပိုၿပီး သိသူတစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒတြင္ သူတို႔အျမင္ႏွင့္ ျပည္သူမ်ား၏ဆႏၵ တစ္ထပ္တည္း မက်ျခင္းကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းသိသူ ျဖစ္သည္။
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သည္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ျပန္လည္ သုံးသပ္ရန္ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ကုိ ဖြဲ႕စည္းေပးထားသျဖင့္ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ တိုးတက္မႈတစ္ခုဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ ျပန္လည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ရန္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး NLD ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုပါတီမ်ား ပူးေပါင္းကာ ဦးေဆာင္ လႈပ္ရွားေနသည္။
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သည္ ဒီမိုကေရစီ ဖြံ႕ၿဖဳိးတိုးတက္ေရးႏွင့္ လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေရးတြင္ ဦးေဆာင္ ႀကဳိးပမ္းေနသည္။ သူတို႔ ႀကဳိးစားအားထုတ္မႈကိုလည္း အသိအမွတ္ ျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးေရႊမန္းႏွင့္ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္တို႔က ေျပာင္းလဲမႈကို ေထာက္ခံအားေပးၿပီး သူတို႔၏ အခန္းက႑ကို ျမႇင့္တင္ သြားႏိုင္စရာ အေၾကာင္းရွိသည္။ ဦးေရႊမန္းကလည္း သူ႔အေနျဖင့္ သမၼတ ျဖစ္လိုေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ထိုစကားက ယခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏ စိတ္ကူးေလလား ထင္မွားစရာပင္။ မည္သို႔ဆိုေစ ဦးသိန္းစိန္ကိုေတာ့ အံ့အားသင့္သြား ေစႏိုင္သည္။

"ျပည္လုံးကြၽတ္ ဆႏၵခံယူခဲ့သည္ ဆိုေသာ္လည္း ျပည္သူတို႔ကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ မပါသည့္..."

လက္ရွိ အေျခအေနတြင္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒက လိပ္ခဲတည္းလည္း ျဖစ္ေနသည္ဆိုေစ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူထားသည့္ တိုင္းျပည္မ်ားကလည္း ဖြင့္ဟေပးၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဆက္သြယ္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုႏိုင္ငံမ်ားထဲတြင္ ၾသစေၾတးလ် ႏိုင္ငံလည္း အပါအဝင္ ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သမၼတအျဖစ္ ရပ္တည္ခြင့္ မရေစရန္ တားျမစ္ထားသည့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒကိုလည္း သူတို႔ သေဘာမတူၾကေပ။ ထိုအခ်က္ကပင္ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တေသာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဆိုသည့္ ဂုဏ္ကို ေသးသိမ္ ညႇဳိးမွိန္ေစခဲ့သည္။ ထိုအခ်က္ကိုလည္း အေႏွးႏွင့္အျမန္ ေျဖရွင္းရန္လိုမည္ ထင္သည္။
ႏိုင္ငံမ်ားက ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သူတို႔အျမင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ သူတို႔ ေဆြးေႏြးလိုက္တိုင္း ‘တားျမစ္ျခင္း ခံထားရသည့္ အမ်ဳိးသမီး’ (Thr Lady Prohibition) ဆိုသည့္ စကားျဖင့္ စတင္ေလ့ရွိသည္။ ထိုအေရးသည္ ေခြၽးသိပ္လိုက္႐ုံျဖင့္ ေျပေပ်ာက္သြားႏိုင္သည့္ ကိစၥလည္း မဟုတ္ေပ။ ျပည္သူတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးမွသာ ရေပလိမ့္မည္။ ထိုတာဝန္ကို လက္ရွိ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးပါတီ အစိုးရက လုပ္ေဆာင္ရေပလိမ့္မည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ႀကဳိဆိုရမည္သာ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုအေရး၌ တပ္မေတာ္၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ဆိုသည့္ အခ်က္ကလည္း ပါေနသည္။ သူတို႔က စည္းကမ္းရွိေသာ ဒီမိုကေရစီဆိုသည္ကို ႏိုင္ငံေရးစီမံခ်က္ တစ္ရပ္အေနျဖင့္ ခ်မွတ္ထားၿပီး ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ကာလႏွင့္ ျပည္သူတို႔၏ အခန္းက႑ကိုပင္ သူတို႔က သတ္မွတ္ထားၿပီး ျဖစ္သည္။ ထိုသတ္မွတ္ခ်က္ကပင္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနသည္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒသည္ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္မ်ားျဖင့္ ေရးဆြဲထားျခင္း မဟုတ္ေပ။ ျပည္သူတို႔ ေထာက္ခံမႈကို ရယူရန္ လိုေသးသည္။ ႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ အားလုံးပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္ရမည့္ အေရးလည္း ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား လက္ခံႏိုင္ေလာက္သည့္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒ ျဖစ္ရန္လိုသည္။

အာရွႏွင့္ တစ္ကမာၻလုံးက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္လိမ့္မည္ဟု လက္ခံယုံၾကည္ ေနၾကသည္။ ထိုအခ်က္က သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ အျမင္ကို ေျပာင္းလဲေစႏိုင္သည္။ ႏိုင္ငံေရးအရ သမၼတတြင္ တာဝန္ရွိသြားသည့္ သေဘာျဖစ္သည္။ သူ႔အေနျဖင့္ သမၼတ ေ႐ြးေကာက္ပြဲသို႔ ဝင္လာႏိုင္သည့္ အဆင့္တစ္ခုကို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေပးပါမည္ဟု ေျပာရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ျပည္သူမ်ား လက္ခံရန္ႏွင့္၊ အာရွေဒသတြင္း အျပင္ ႏိုင္ငံတကာကပါ လက္သင့္ခံရန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ တားျမစ္ထားျခင္းတို႔ကုိ ေျဖေလွ်ာ့ ေပးလိုက္ၿပီး ဝင္အေ႐ြးခံေစျခင္းက လြဲ၍ အျခားမရွိေပ။

သမၼတႀကီး အေနျဖင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူ႔ယုံၾကည္ခ်က္ကို မထုတ္ေဖာ္ေသးဘဲ အင္တင္တင္ လုပ္ေနရသနည္း။ ႏိုင္ငံေရးတြင္ မွန္းဆရခက္မႈမ်ား ရွိတတ္သည္။ သမၼတႀကီး အေနႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို မျပင္ဆင္ေပးလိုေသာေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ျခင္းေလာ၊ တပ္မေတာ္ေၾကာင့္ သူ႔ထင္ျမင္ခ်က္ကို လြတ္လပ္စြာ မေျပာရဲသေလာ စသည့္ သို႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးထင္စရာေတြက မ်ားလွသည္။
ျပည္သူတို႔က သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ထံမွ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုလာမည့္ စကားကို ၾကားလိုၾကသည္။ အလားတူပင္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ၊ ပုဒ္မ ၂၀ (စ) တြင္ “တပ္မေတာ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ရန္ အဓိက တာဝန္ရွိသည္” ဟု ဆိုျခင္းေၾကာင့္လည္း တပ္မေတာ္ထံမွ စကားသံေတြကို ၾကားခ်င္ၾကလိမ့္မည္။
ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သည္ ထိုအခန္းက႑ကို ဦးေဆာင္သြားႏိုင္မည္ ထင္ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ အသံမ်ား တိတ္ဆိတ္ ေနေသးေသာ္လည္း မၾကာမီ သူတို႔ထံမွ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အသံမ်ား ထြက္လာမည္ ထင္သည္။ အားလုံး ေမွ်ာ္လင့္ၾက႐ုံသာ ရွိသည္။
(Janelle Saffin ေရး၍ အယ္ဒီတာတစ္ဦး ဘာသာျပန္သည္)
(ဤေဆာင္းပါးသည္ Janelle Saffin ေရးသားသည့္ “Burma’s 2008 Constitution and The Lady Prohibition Section” ေဆာင္းပါးကို ျမန္မာလို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုထားျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ၊ ဥပေဒ၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတို႔တြင္ အထူး ကြၽမ္းက်င္သူ ျဖစ္သည္။ သူမသည္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ ဖယ္ဒရယ္ပါလီမန္မွ အမတ္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ၿပီး နယူးေဆာ့သ္ေဝးစ္ ျပည္နယ္ ပါလီမန္တြင္ အမတ္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။)
Credit To The Voice Weekly