ႏုိင္ငံေတာ္ကို ၿပီးစလြယ္ မတည္ေဆာက္ၾကပါနဲ႔

နိဒါန္း
မူလရည္ရြယ္ထားတဲ့ ေခါင္းစဥ္က ''ၿပီးစလြယ္မလုပ္နဲ႔'' ျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြကို ဦးတည္ေရးသားဖုိ႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကေလးသူငယ္တြကို ေရႇ႕ေဆာင္စံျပ လုပ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ကို တည္ေဆာက္ေနတဲ့ လူႀကီးေတြ ကိုယ္တိုင္က ၿပီးစလြယ္ လုပ္ေနၾကတာ ေတြ႕ရေတာ့ ေဆာင္းပါးေခါင္းစဥ္ ေျပာင္းသြားပါတယ္။
အလုပ္ျဖစ္ေရး
လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အလုပ္လုပ္ၾကရာမႇာ အလုပ္ျဖစ္ေရးကို အဓိကထား လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေတြ႕ရင္လည္း အလုပ္ျဖစ္လား ဆိုကာ ေမးၾက၊ ႏႈတ္ဆက္တတ္ၾကပါတယ္။ ေစ့ေစ့ေတြးၾကည့္ေတာ့ အလုပ္ျဖစ္ေရးဟာ အဓိကက်သလား၊ ဘာကအဓိကက်သလဲ။ ယခင္ (ယခုလည္းထုိ႔အတူ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမႇာပါ) အစိုးရ လက္ထက္မႇာ လမ္းေတြ၊ တံတားေတြ၊ ဆည္ေတြ၊ ေဆး႐ုံအေဆာက္အအံုေတြ (ေစတီ၊ ပုထိုးပါ ပါရင္ပါေနမႇာ) ကို ေဆာက္လုပ္ရာမႇာ ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး ဘယ္အခ်ိန္ၿပီးမယ္ ဆိုတာကို ကြၽမ္းက်င္ပညာရႇင္၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြက အခ်ိန္ဇယား ေရးဆြဲခြင့္ရခဲ့ပံု မရပါဘူး။
ဘယ္တံတား ျပည္ေထာင္စုေန႔အမီ ဖြင့္ဖုိ႔ အခ်ိန္မီၿပီးေအာင္ ေဆာက္ပါ။ ဘယ္အေဆာက္အအံုကို ဘယ္ေန႔ၿပီးဖုိ႔ အခ်ိန္မီ ေဆာက္ပါဆိုတဲ့ အထက္က လမ္းညႊန္တဲ့အတိုင္း ေဆာက္ၾကရတာပါ။
ဆိုေတာ့ သတ္မႇတ္ရက္အတြင္း ၿပီးေရးကို အာ႐ုံစိုက္ေနရတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာေတြခမ်ာ အရည္အေသြး၊ စံခ်ိန္စံညႊန္းမီပစၥည္း စတဲ့ လိုအပ္တဲ့ နည္းပညာေတြကို အဓိက မထားေတာ့ဘဲ အလုပ္ျဖစ္ေရး (သတ္မႇတ္ရက္ၿပီးေရး) ကိုပဲ အဓိကထား ေဆာက္လုပ္ ခဲ့ရတာပါ။ မုခ္ဦးလႇလႇ၊ မ႑ပ္လႇလႇ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ ပန္းၾကဲဗန္းကိုင္မယ့္ မိန္းကေလးလႇလႇေတြ ေရြးခ်ယ္ေရးဟာ တံတား ၾက့ံခိုင္ေရးထက္ ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။
သတိထားမိတဲ့ တစ္ခုေသာ ျပည္ေထာင္စုေန႔အမီ ၿပီးစီးေအာင္ အျမန္(ကမန္းကတန္း) ေဆာက္လုပ္ၿပီး ဖြင့္လႇစ္ခဲ့ပါတယ္။ မၾကာပါဘူး။ တံတားကို ျပန္ပိတ္ၿပီး ကြန္ကရစ္ေတြခြာ၊ သံေခ်ာင္းေတြ ျပန္လဲ လုပ္ခဲ့ၾကရတာ လက္ေတြ႕ပါ။ ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္မ်ဳိး ဘယ္ေလာက္ ျဖစ္ေနသလဲ၊ ျဖစ္ခဲ့သလဲ၊ ျဖစ္ေနဦးမလဲ။
ၿပီးစလြယ္ အမူအက်င့္
အလုပ္ျဖစ္ေရးကို ဦးတည္လုပ္ေဆာင္တာဟာ ၿပီးစလြယ္လုပ္ေရးကို တြန္းပို႔လိုက္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ အခုဆို လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ၿပီးစလြယ္ လုပ္ေနၾကပါတယ္။ အထက္က ညႊန္ၾကားခ်က္နဲ႔အညီ အလုပ္ျဖစ္ေရးကို ဦးတည္ၿပီး ၿပီးစလြယ္ လုပ္ေပးလုိက္ပါတယ္။
အထက္ကလည္း သူ႔ညႊန္ၾကားခ်က္ အတိုင္း လုိက္လုပ္ေပးတဲ့ သူေတြကို ဆုေတာ္လာဘ္ေတြေပးၿပီး သူေကာင္းျပဳပါတယ္။ ၿပီး-ၿပီးသြားတဲ့တံတား၊ အေဆာက္အအံုကို ခပ္တည္တည္ႀကီး ဖဲႀကိဳးျဖတ္ ဖြင့္လႇစ္ေပးတယ္။ စက္ခလုတ္ႏႇိပ္ ဖြင့္လႇစ္ေပးတယ္။
ဖြင့္ေပးၿပီး အဲဒီတံတား (အေဆာက္အအံု)ကို ပုဂၢိဳလ္ႀကီးလည္း လႇည့္မၾကည့္ေတာ့ပါဘူး။ ေဆာက္လုပ္ေရး ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ကုမၸဏီေတြ၊ ၀န္ထမ္းေတြလည္း အထက္ကေတာင္ လႇည့္မၾကည့္ေလေတာ့ သူတို႔လည္း လႇည့္မၾကည့္ေတာ့ဘူး။

ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ပ်က္သြားရင္ ျပန္တည္ေဆာက္ရတာ ခက္မႇာမို႔ ႏုိင္ငံေတာ္ကို ၿပီးစလြယ္ မတည္ေဆာက္ၾကပါနဲ႔။ ေစတနာမႇန္မႇန္ စိတ္ရင္းေကာင္းေကာင္း ေရရႇည္အက်ဳိး ေျမာ္ေတြးၿပီး ၿပီးစလြယ္ လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ဆိုးမ်ားကို ျပဳျပင္ရင္း ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံေတာ္ကို ၀ိုင္း၀န္းတည္ေဆာက္ ၾကပါစုိ႔

ဒီလိုနဲ႔ ေစာင့္ေရႇာက္သူ ကင္းမဲ့တဲ့ တံတားအေဆာက္အအံုဟာ အခ်ိန္မတန္မီ ပ်က္ကုန္တာ ေတြ႕ေနၾကရမႇာပါ။ အရည္အေသြး၊ စံခ်ိန္စံညႊန္း ျပည့္မီေအာင္ အခ်ိန္မေစာင့္ႏုိင္လို႔ ပ်က္ကုန္၊ ၿပိဳကုန္တာေတြလည္း ဟိုေနရာမႇာ၊ ဒီေနရာမႇာ။
တစ္ခါက မူလတန္းျပဆရာမ်ား မြမ္းမံသင္တန္းတစ္ခု ေႏြရာသီမႇာ ဖြင့္လႇစ္ခဲ့ပါတယ္။ ထံုးစံအတုိင္း ဥကၠ႒တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ အမႇာစကားေတြ အသီးသီး ေျပာၾကားၿပီး ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမႇဴးက အဖြင့္စကား ေျပာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားက တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ မိန္႔ခြန္းေတြ ေႁခြၾကပါတယ္။
ပညာေရး မြမ္းမံသင္တန္းမႇာ ပညာေရးနဲ႔ မဆုိင္သူေတြကလည္း ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို လမ္းညႊန္ မိန္႔ၾကားသြားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမႇ တကယ္ပို႔ခ်မယ့္ သင္တန္းဆရာေတြက အလႇည့္က်သြားပါတယ္။
ထုိစဥ္က မိတၲဴကူးစက္ေတြ မေပၚေသးပါဘူး။ ဖေယာင္းစကၠဴမႇာ လက္ႏႇိပ္စက္နဲ႔ ႐ိုက္ၿပီး ဂတ္စတာနာဆိုတဲ့ လက္လႇည့္စက္နဲ႔ စကၠဴေတြကို ပြားယူရပါတယ္။
မိတၲဴပြားထားတဲ့ စာရြက္ေတြကို ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို ေ၀ငႇပါတယ္။ လက္ေထာက္ၿမိဳ႕နယ္ ပညာေရးမႇဴးက မြမ္းမံျပင္ဆင္တဲ့ စာေၾကာင္းေတြကို တစ္ေၾကာင္းခ်င္း ဖတ္ျပပါတယ္။
တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ 'လင္ငယ္ေန သလား' လို႔ ဖတ္လုိက္ပါတယ္။ ဆရာမတခ်ဳိ႕က ခစ္ခနဲ ရယ္လုိက္ၾကၿပီး ဆရာတခ်ဳိ႕က မ်က္ႏႇာနီရဲ သြားပါတယ္။
ဖတ္တဲ့ဆရာလည္း အဲဒီ၀ါက်မႇာ ရပ္သြားပါတယ္။ ၿပီးမႇ စင္ေအာက္ျပန္ဆင္းၿပီး မူရင္းစာသားနဲ႔ တုိက္ၾကည့္ပါတယ္။ မူရင္း စာသားက 'ေရငင္ေနသလား' ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒီေတာ့မႇ စင္ေပၚျပန္တက္ၿပီး ခပ္တည္တည္ မ်က္ႏႇာထားနဲ႔ 'ခုန၀ါက်ကို ေရငင္ေနသလားလို႔ ျပင္လုိက္ၾကပါ' တဲ့။
လက္ရႇိ ကြန္ပ်ဴတာ စာစီစာ႐ိုက္ သူေတြလည္း သတိျပဳသင့္ေၾကာင္း အၾကံျပဳပါရေစ။ ေရးထားတဲ့ မူရင္းက တလြဲတေခ်ာ္ အဓိပၸာယ္ ေပါက္ေနရင္ ေမးျမန္းၿပီးမႇ စာ႐ိုက္သင့္ပါတယ္။ လက္ငင္းသတင္းစာ အခ်ဳိ႕မႇာ စာစီစာ႐ိုက္ အမႇားေတြ ေတြ႕ေနရပါတယ္။
ေနာက္သင္တန္း ဆရာေတြကလည္း အဓိကက်တဲ့ သင္ခန္းစာကို ႀကိဳႀကိဳတင္တင္ ျပင္ဆင္လုပ္ရမယ့္ အစား လူႀကီးမ်ားရဲ႕ အသိအမႇတ္ျပဳ ခံရေရးက အေရးႀကီးေနပါတယ္။ အဓိက သင္တန္းကိစၥကို ၿပီးစလြယ္လုပ္ၿပီး အလုပ္ျဖစ္ေရး ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ခဲ့လို႔ ယခုႏႇယ္ အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ေတြ ျဖစ္ကုန္တာပါပဲ။
ဒီကေန႔ တုိင္းျပည္မႇာ ၿပီးစလြယ္ လုပ္ေနသူေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ေနရပါတယ္။ မလုပ္၊ မ႐ႈပ္၊ မျပဳတ္ ဆိုတဲ့ အမူအက်င့္ေတြ အခုထိ မေျပာင္းလဲေသးပါဘူး။
ၿပီးစလြယ္ လုပ္တတ္တဲ့ အမူအက်င့္ ေအာက္မႇာ ႀကီးထြား ေနရာရလာတဲ့ ကုမၸဏီ တခ်ဳိ႕လည္း ၿပီးစလြယ္ လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ ပဲခူးျမစ္ကမ္းေဘး ေျမဧကမ်ားစြာ က်ယ္၀န္းတဲ့ ေနရာမႇာ စိတ္တိုင္းက် အခ်ိန္ယူ ေဆာက္လုပ္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ေဆာက္လုပ္ၿပီး လူေတြေနထိုင္တဲ့အခါ မိလႅာစနစ္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏႇစ္ ၁၀၀ ခန္႔က ေဆာက္လုပ္ခဲ့တဲ့ (ေခတ္မမီလႇတဲ့ကာလ) ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ မိလႅာစနစ္နဲ႔ ႏိႈင္းယႇဥ္ၾကည့္ပါ။ ျခင္အလြန္ ကိုက္ပါတယ္။ ေသာက္ေရအလြန္ ည့ံဖ်င္းပါတယ္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး လူတိုင္းညည္းေန ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ၿပီးစလြယ္လုပ္ျခင္းရဲ႕ ျပယုဂ္ေတြပါ။ ၿပီးစလြယ္ လုပ္ျခင္းဟာ ေရရႇည္ အက်ဳိးယုတ္သလို ေနထုိင္သူေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ၿငိဳျငင္မႈကိုလည္း ခံရမႇာ အေသအခ်ာပါ။
ႏိုင္ငံေတာ္ကို ၿပီးစလြယ္ မတည္ေဆာက္ပါနဲ႔
ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံေတာ္ကို အခုႏႇယ္ ၿပီးစလြယ္ ေဆာက္ေနၾကရင္ အခ်ိန္တိုအတြင္း ၿပိဳလဲပ်က္စီး သြားမႇာကို စိုးရိမ္မိပါတယ္။ ျပည္သူေတြ ဒီမိုကေရစီ လိုခ်င္လား၊ ေပးလိုက္တာေပါ့။ ဒီမိုကေရစီ စံခ်ိန္စံညႊန္း ဘယ္ျပည္သူ သိတာမႇတ္လို႔။ အစဥ္အဆက္ ျပည္သူဆိုတာ ျပဳသမွ်ႏုခဲ့ၾကတာ။ ေပးတဲ့ဒီမိုကေရစီကိုယူ၊ ေဆာက္ေပးတဲ့ တံတားေပၚကေလွ်ာက္ ခင္းေပးတဲ့ လမ္းေပၚကသြား၊ ဒီမိုကေရစီျဖစ္ ၿပီးေရာ။
တံတားက်ဳိးလို႔ ျပန္ျပင္ရလြယ္ေပမယ့္ လမ္းပ်က္လို႔ ျပန္ခင္းရ ျဖစ္ႏိုင္ေသးေပမယ့္ ၿပီးစလြယ္ တည္ေဆာက္လိုက္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ပ်က္သြားရင္ ျပန္တည္ေဆာက္ရတာ ခက္မႇာမို႔ ႏုိင္ငံေတာ္ကို ၿပီးစလြယ္ မတည္ေဆာက္ၾကပါနဲ႔။ ေစတနာမႇန္မႇန္ စိတ္ရင္းေကာင္းေကာင္း ေရရႇည္အက်ဳိး ေျမာ္ေတြးၿပီး ၿပီးစလြယ္ လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ဆိုးမ်ားကို ျပဳျပင္ရင္း ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံေတာ္ကို ၀ိုင္း၀န္းတည္ေဆာက္ ၾကပါစို႔။
မူလရည္ရြယ္ထားတဲ့ ေခါင္းစဥ္က ''ၿပီးစလြယ္မလုပ္နဲ႔'' ျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြကို ဦးတည္ေရးသားဖုိ႔ပါ။
 Written by ေမာင္တင္ဦး(ေျမာင္းျမ)
Credit To First-11