လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒမ်ား

(ေဇယ်သူ)

သူအမ်ား၏ ဆႏၵကို ဦးထိပ္ထားျခင္းကို သာဓု ေခၚထိုက္ေသာ္လည္း လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒမ်ား (Populist Policies) ေနာက္သို႔ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လုိက္ျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီေခတ္တြင္ အႏၲရာယ္မ်ားေသာ အေလ့အက်င့္ ျဖစ္သည္။

ဒီမိုကေရစီေခတ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲေခတ္တြင္ လူႀကိဳက္မ်ားရန္ လိုသည္။ လူႀကိဳက္မ်ားမွ မဲရမည္၊ ေထာက္ခံမည့္သူ ရွိမည္၊ အာဏာရမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ လူႀကိဳက္မ်ားရန္ အဓိက ရည္ရြယ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္တတ္လာၾကသည္။ ေရးဆြဲေသာ၊ ေျပာဆိုေသာ မူဝါဒမ်ားသည္ လူတို႔ အက်ိဳးရွိ မရွိထက္ လူႀကိဳက္ မႀကိဳက္ဘက္သို႔ ယိမ္းလာၾကသည္။ အဂၤလိပ္ အီဒီယမ္ျဖင့္ဆိုလွ်င္ ‘play to the gallery’ ပြဲၾကည့္စင္ဘက္သို႔ အာ႐ုံစိုက္ကာ ပရိသတ္ ႀကိဳက္ေအာင္သာ အဓိကထား လႈပ္ရွား ကစားျခင္း။ အထူးသျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ နီးကပ္လာေလေလ လူႀကိဳက္မ်ားမည့္ မူဝါဒမ်ားဘက္သို႔ သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ တိမ္းၾက ယိမ္းၾကတတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ‘ႏုိင္ငံေရးသမားသည္ လာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ကို ၾကည့္သည္။ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ ပုဂၢိဳလ္သည္ လာမည့္ မ်ဳိးဆက္မ်ားကို ၾကည့္သည္’ ဟူေသာ ပညာရွိစကား ေပၚထြန္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ျပည္သူ႔ အက်ိဳးေဆာင္လိုျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီေခတ္တြင္ အရွိသင့္ဆုံး စိတ္ထား ျဖစ္ေသာ္လည္း တလြဲသုံးလွ်င္ ေဘးျဖစ္ကာ ျပည္သူ ဘာႀကိဳက္တတ္သလဲ ေလ့လာ စုံစမ္းကာ အႀကိဳက္လုိက္ ေျပာေဟာ အလုပ္လုပ္သည့္ လူၿပိန္းႀကိဳက္သမားမ်ား (Populist) အျဖစ္သို႔ ဆုိက္ေရာက္တတ္သည္။ ထိုမူဝါဒမ်ားသာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျဖစ္သြားလွ်င္ ႏုိင္ငံလည္း အထိနာသည္။ ယခု ေလာေလာဆယ္တြင္ ေပ်ာ္ၾက ရႊင္ၾကမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာင္ ေလး ငါးႏွစ္တြင္ ေနာင္တရၾကမည္။ အသိတရားရခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္ ေႏွာင္းေနလိမ့္မည္။

လူအမ်ား သဲသဲလႈပ္ၾကေသာ္လည္း သူတို႔၏ စြမ္းရည္၊ အက်ဳိးစီးပြား တိုးတက္လာေစျခင္း မရွိသည့္ မူဝဒမ်ားသည္ လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒမ်ား။လူအမ်ားကို အက်ဳိးရွိေစမည္ဟူေသာ အသြင္သဏၭာန္ (In the name of people) ရွိတတ္ေသာ္လည္း အႏွစ္သာရအားျဖင့္ လူ အခ်ဳိ႕၊ လူအုပ္စု အခ်ဳိ႕ကိုသာ အက်ဳိးရွိေစတတ္သည့္ မူဝါဒမ်ား။

လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒ အခ်ဳိ႕သည္ နားေထာင္ေကာင္းေသာ္လည္း ေနာက္ကလိုက္ႏုိင္သည့္ ေငြ၊ လူအင္အား မရွိသျဖင့္ အေကာင္အထည္မေဖာ္ျဖစ္သည့္ Empty Promise ဗလာကတိမ်ား အျဖစ္ လည္း အဆုံးသတ္ သြားတတ္သည္။ ကိုယ့္အိတ္ထဲက မေပးရဘဲ ျပည္သူ႔ ဘ႑ာထဲက ႏိႈက္ထုတ္ ေပးရေသာေၾကာင့္ အလြယ္တကူ ေပးလိုက္မိလွ်င္ ႏုိင္ငံအတြက္ အက်ဳိးရွိမည့္ အျခား မူဝါဒမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ အခြင့္အေရး ဆုံး႐ႈံးသြားမည္။ ႏုိင္ငံလည္း မလိုအပ္ေသာ ဘ႑ာေရး ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမ်ား ပိသည္ထက္ ပိလာႏုိင္သည္။

လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒမ်ားသည္ ေရရွည္ခံ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးဘက္သို႔ သြားႏုိင္ျခင္း မရွိလွဘဲ တစ္ဒဂၤ သာယာေရးဘက္သို႔ ဦးတည္တတ္သည္။ မူဝါဒ ျဖစ္ေျမာက္ရန္ ပထမႏွစ္တြင္ ေငြေၾကး ေထာက္ပ့ံႏုိင္ ေသာ္လည္း ေနာက္ႏွစ္ ေနာက္ႏွစ္မ်ားတြင္ မေထာက္ပံ့ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေကာက္႐ိုးမီး ျဖစ္တတ္သည္။ ထိုနည္းျဖင့္ သက္ဆိုင္ရာ နယ္ပယ္ကို ဖ်က္ဆီးသလို၊ မူဝါဒက အက်ဳိးေဆာင္လိုသည့္ ကာယကံရွင္ မ်ားကို အေသသတ္သလို ျဖစ္တတ္သည္။

လူၿပိန္းႀကိဳက ္မူဝါဒ (Populist Policy) ႀကီးစိုးသြားလွ်င္ တိုင္းျပည္အတြက္ အႏၲရာယ္ရွိသည္။ လူညီလွ်င္ ဤကို ကြၽဲဖတ္ၾကေတာ့မည္။ တဒဂၤ ေက်နပ္ ေပ်ာ္ရႊင္ အားရေကာင္း အားရၾကမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာင္တြင္မူ ဒုကၡကို ခါးစည္းခံၾကရလိမ့္မည္။ လူၿပိန္းႀကိဳက္ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ အေျခတည္သြားလွ်င္ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံ အသြင္ အျပည့္ရွိေသာ္လည္း ႏိုင္ငံသားတုိ႔ အက်ဳိးနည္းႏုိင္ သည္။

လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒမ်ားကို လုံးဝ ပစ္ပယ္ရမည္ မဆိုလိုပါ။ လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒမ်ားသည္ တိုင္းျပည္ အတြက္ အမွန္တကယ္ အက်ဳိးရွိေစမည့္ မူဝါဒမ်ား ျဖစ္လွ်င္ သားေရႊအိုး ထမ္းလာသည့္ကိန္း ဆိုက္ႏုိင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မူဝါဒ မခ်မွတ္မီ၊ အေကာင္အထည္ မေဖာ္မီ စဥ္းစား ေစ့ငုၾကဖို႔ လိုသည္။ ရည္မွန္းထားသည့္ လူေတြကို တကယ္ အက်ဳိးရွိေစမွာလား။ တိုင္းျပည္ အေနႏွင့္ေရာ တတ္ႏုိင္မလား။ ေရတို အက်ဳိးရွိမွာလား၊ ေရရွည္ ခံစားႏုိင္ၾကမလား။ မူဝါဒ အဆိုျပဳသူကေရာ ေဘးကရပ္ၾကည့္သူေရာ အကဲျဖတ္ရမည့္သူေတြေရာ အားလုံး အားလုံး ေဝဖန္ ဆန္းစစ္ၾကဖို႔ လိုသည္။ evidence-based policy making သက္ေသ သကၠာယ အေျခခံထားသည့္ သိပၸံနည္းက် မူဝါဒ ေဖာ္ေဆာင္ျခင္း။

ဒီမိုကေရစီသို႔ အသြင္ ကူးေျပာင္းစ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒ ေခတ္ထလာေလ့ ရွိတတ္သည့္ အတိုင္း ျမန္မာႏုိင္ငံသည္လည္း ျခြင္းခ်က္ မဟုတ္ပါ။ လူ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အုပ္စု အမ်ိဳးမ်ိဳးက ေစတနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒမ်ား ေဖာ္ေဆာင္ရန္ ႀကိဳးစားျခင္းကို ထင္ထင္ျမင္ျမင္ ေတြ႕လာရၿပီ ျဖစ္သည္။

လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒအတြက္ ေခါင္းစဥ္ မည္သို႔ တပ္ရမည္နည္း ေဝးေဝး သြားၾကည့္ရန္ မလိုပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း မဲမ်ားမ်ား ေပးႏုိင္သူမ်ားကို စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ လူအုပ္စု ေလးငါးခု ခ်က္ခ်င္း ခ်ေရး ႏုိင္သည္။ ထိုလူ အုပ္စုမ်ား၏ နာမည္တင္ ေရးလိုက္လွ်င္ ေထာက္ျပရန္ ႀကံေသာသူ လက္တြန္႔ ႏႈတ္တြန္႔ သြားမည္။

လူေတြ အမ်ားႀကီး ပါဝင္ေနသည့္ လူအုပ္စု အမည္ကို ေခါင္းစဥ္ တင္လိုက္ၾက႐ုံႏွင့္ ထိုမူဝါဒကို မေဝဖန္ရဲ မဆင္ျခင္ရဲ ျဖစ္ေနၾကလွ်င္ ျပည္သူ႔ အက်ဳိးစီးပြားကို တကယ္ ေရွး႐ႈသည္ ဟုတ္ မဟုတ္ စဥ္းစားစရာ။ ေခါင္းေဆာင္ဆိုသည္မွာ သူဦးေဆာင္ရသူမ်ားထက္ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ဉာဏ္ ရွိသည္ဟု ထင္ရေသာေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တင္ထားျခင္း ျဖစ္သည့္အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေနရာ ေရာက္ေနသူမ်ားက ဦးေဆာင္ ဦးရြက္ျပဳကာ အျပဳသေဘာ၊ ပိုေကာင္းသြားေအာင္ တည့္မတ္ မြမ္းမံ ေထာက္ျပဖို႔ လိုသည္။

မူဝါဒ တစ္ခုေၾကာင့္ လူအမ်ား ေပ်ာ္ျခင္း၊ မေပ်ာ္ျခင္းသည္ ထိုမူဝါဒ မွန္ကန္ေၾကာင္း အလုံးစုံ တိုင္းတာ ႏုိင္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ေပတံ မဟုတ္ပါ။ အခ်ဳိႀကိဳက္ေသာ ကေလးငယ္ကို ေရခဲမုန္႔ ေကြၽးလိုက္ လွ်င္ ေပ်ာ္သြားမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မၾကာခဏ စားလွ်င္ ေနာင္ ဆီးခ်ဳိ ေဝဒနာ ခံစားရႏုိင္သည္။ ကေလးငယ္ကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္ေသာ မိဘသည္ ကေလးငယ္ ပူဆာတိုင္း ေရခဲမုန္႔ကို မေကြၽးဘဲ ဟန္႔တားမည္ ျဖစ္သလို အာဟာရျဖစ္မည့္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ သစ္သီး၊ ႏြားႏုိ႔ကို စားခ်င္ေအာင္ ေကြၽးမည္။ ကေလးငယ္က မသိေသာေၾကာင့္ ငိုယို ေအာ္ဟစ္မည္ဆိုလွ်င္ ေခ်ာ့ေမာ့ ႏွစ္သိမ့္မည္။ ကေလး ႀကိဳက္တတ္သည္ ဆိုၿပီး ေရခဲမုန္႔ကို တစ္ရက္ သုံးေလးႀကိမ္ လုံးဝ ေကြၽးမည္မဟုတ္။

အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံ ျပန္လည္ ထူေထာင္စ ယခု အခ်ိန္ ကာလမ်ဳိးသည္ ေတာ္တည့္ မွန္ကန္ ထိေရာက္ ေသာ မူဝါဒမ်ဳိးကို အလိုအပ္ဆုံးအခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ မူဝါဒ မွန္လွ်င္ လမ္းေၾကာင္း ေျဖာင့္မည္ ျဖစ္သေလာက္ မူဝါဒ လြဲသြားလွ်င္လည္း အညြန္႔ခ်ဳိး ခံရသလို ျဖစ္ၿပီး ဆယ္စုႏွစ္ႏွင့္ ခ်ီကာ ဒုကၡ ေတြ႕မည္။ အေျခခိုင္ေနၿပီ ျဖစ္သည့္ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံ အခ်ဳိ႕တြင္ပင္ လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒ အခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ အထိနာခဲ့ရသည္ကို သင္ခန္းစာ ယူႏုိင္သည္။

လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒမ်ား မေဖာ္ထုတ္ရဟု ဥပေဒထုတ္ တားျမစ္ မရႏုိင္ပါ။ လူအမ်ား အဆင္ေျပေအာင္ ေစတနာေကာင္းျဖင့္ ႀကံဆၾကရင္း၊ ေတြးေတာရင္းလည္း လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒမ်ား ျဖစ္လာႏုိင္သည့္ အတြက္ ဝါးလုံးရွည္ႏွင့္ သိမ္းရမ္းျခင္း မျပဳဘဲ ဝိုင္းဝန္း စဥ္းစား ေထာက္႐ႈၾကဖို႔သာ လုိသည္။ မူဝါဒ တစ္ခုေၾကာင့္ ျဖစ္လာႏုိင္သည့္ ေကာင္းက်ဳိးမ်ားသာ စဥ္းစားေလ့ ရွိသည့္အတြက္ ဆိုးက်ဳိးမ်ားကိုပါ ႀကိဳတင္ စဥ္းစား ေဖာ္ထုတ္ထားဖို႔ လိုသည္။ အေကာင္းဆုံး မူဝါဒ ဆိုသည္မွာ ဆိုးက်ဳိး အနည္းဆုံး မူဝါဒ ျဖစ္သည့္အတြက္ မူဝါဒဆိုး ဆိုလွ်င္ မည္မွ် တိုင္းျပည္ အထိနာႏုိင္သည္ကို တြက္ဆႏုိင္သည္။

ယခု လတ္တစ္ေလာ ျမင္ေတြ႕ရသည့္ လူၿပိန္းႀကိဳက္ မူဝါဒမ်ားကို ေထာက္ျပ ျပဳျပင္ေပးလိုသည့္ သူရဲေကာင္း ပညာရွင္ အခ်ဳိ႕၊ ႏုိင္ငံေရးသမား အခ်ဳိ႕ကို ျမင္ရသည့္အတြက္ ျမန္မာ့ အနာဂတ္အတြက္ အားတက္မိေသာ္လည္း အေရအတြက္နည္း၊ အသံ တိုးေနဆဲဟု သေဘာေပါက္မိပါသည္။
Credit To The Voice Weekly